Ο Γιάννης Καφάτος σχολιάζει την επικαιρότητα που μερικές φορές είναι από μόνη της επιθεωρησιακό νούμερο. (και όταν δεν είναι την κάνει!
Χ.Α.Μ και πώς θα «πέσουν» οι μάσκες
Καλή εβδομάδα με μαγιάτικο άρωμα και μια επίφαση ελευθερίας, ενδεχομένως και ελευθεριότητας αφού από την 4η Μαΐου χαλαρώνουν τα μέτρα για την καραντίνα.
Η ζωή μας, θέλουμε να ελπίζουμε, ότι μπαίνει σε άλλους ρυθμούς.
Δεν είναι να πεις «κανονικούς» γιατί όσο κι αν οι λέξεις έχουν χάσει το νόημα τους όλα έχουν ένα όριο.
Εκτός από τον βλάκα. Αυτός δεν έχει ούτε όριο, ούτε φυσικά έχει βρεθεί ο αλγόριθμος που τον νικά!
Αλλά το θέμα μας είναι η επιστροφή σε ό,τι θυμίζει τις παλιές μας ζωές και όχι ο βλάκας (αν και υπάρχουν περιπτώσεις που αυτά τέμνονται…).
ΧΑΜ και ξερό ψωμί λοιπόν θα καθορίζει την καθημερινότητα μας. Χέρια, Αποστάσεις, Μάσκες, όπως είπε ο σταρ υπουργός των ημερών κ. Χαρδαλιάς.
XAM στ’ αγγλικά λέμε το ζαμπόν. Κάτι πολύ γευστικό, κυκλοφορεί σε φθηνές ή πανάκριβες εκδοχές. Το ζαμπόν πάντως είναι ανακατωμένα κρέατα που πολτοποιούνται και παίρνουν ένα σχετικό σχήμα και αρωματίζονται και λοιπά και κόβονται σε φέτες και τα μασαμπουκιάζουμε στα τοστάκια μας.
Έτσι ανακατωμένοι κι εμείς πολτοποιούμαστε και η ζωή μας αναλόγως την δυνατοτήτων ενός εκάστου μοιάζει με τα ζαμπόνια.
Δεν θα είμαστε πιο ελεύθεροι επειδή δε θα στέλνουμε sms για να βγούμε από το σπίτι.
Οφείλουμε να είμαστε προσεκτικοί και πιο υπεύθυνοι.
Από την άλλη, όχι μόνο στην περίπτωση της πανδημίας και των μέτρων, οφείλουμε ως πολίτες να είμαστε σε συνεχή επαγρύπνηση για την διατήρηση των δικαιωμάτων μας.
Οι πολιτικοί μας έχουν ορκιστεί στο Σύνταγμα που πρέπει να το τηρούν προς όφελός μας.
Η υπόθεση της πανδημίας είναι ίσως η μεγαλύτερη δοκιμασία που, μαζί με όλον τον κόσμο, περνάει η ελληνική κοινωνία, η πολιτική και κάθε πτυχή της ζωής μας.
Κάποιοι κερδίζουν και κάποιοι, οι πολλοί συνήθως, χάνουν σε κάθε κρίση.
Οφείλουμε να βλέπουμε τι γίνεται πίσω από τις μάσκες και να είμαστε σε επαγρύπνηση.
Η μάσκα που μπορεί να μας προφυλάξει από το να τσιμπήσουμε τον ιό ίσως κρύβει και κάποια δόλια σχέδια για τις πολιτικές, κοινωνικές και οικονομικές μας ελευθερίες.
Δεν θέλω να πιστέψω ότι ο Πρωθυπουργός μας έχει τέτοιες ιδέες στο μυαλό του. Δεν μπορώ να πω όμως το ίδιο και για κάποιους υπουργούς, ακόμη περισσότερο και για κάποιους επιχειρηματίες.
Είναι λοιπόν εντελώς διαφορετικό να προσέχουμε και να τηρούμε τα μέτρα προφύλαξης της υγείας όλων μας και διαφορετική η επαγρύπνηση για την διαφύλαξη των υπολοίπων δικαιωμάτων μας – πλην της υγείας μας.
ΧΑΜ λοιπόν και βγαίνουμε χωρίς sms, και παραμένουμε σε επαγρύπνηση.
Α, και για να μιλάμε την ίδια γλώσσα: η χαλάρωση των μέτρων δε σημαίνει ότι πέρασε ο κίνδυνος. Ο ιός εξακολουθεί να είναι ο κυρίαρχος του «παιχνιδιού» αφού δεν μπορεί να καταπολεμηθεί. Τα μέτρα λοιπόν μπορεί να επιστρέψουν ακόμη πιο οδυνηρά από ό,τι ζήσαμε.
Ό,τι κι αν πιστεύει λοιπόν κανείς η τήρηση των κανόνων υγιεινής είναι υπερκομματική, και απολύτως αναγκαία για να «πέσουν» οι όποιες μάσκες όταν η απειλή του ιού θα έχει εξουδετερωθεί.
