Ο Γιάννης Καφάτος σχολιάζει την επικαιρότητα που μερικές φορές είναι από μόνη της επιθεωρησιακό νούμερο. (και όταν δεν είναι την κάνει)
Από το «ντου μια νύχτα» στο «ευχαριστώ» ένας σεισμός δρόμος
Είναι τραγικό αυτό που ζούμε ως αποδέκτες των ειδήσεων, εδώ και μια εβδομάδα. Οι νεκροί της Τουρκίας μπορεί και να μείνουν απροσδιόριστοι αλλά σίγουρα ξεπερνούν τις είκοσι χιλιάδες, ίσως να είναι διπλάσιοι.
Το ρόλο των σωστικών συνεργείων έχουν αναλάβει οι μπουλντόζες που μαζί με τα γκρέμια από τα κακοφτιαγμένα σπίτια καλύτερα να μη σκέφτομαι τι άλλο μπορεί να κουβαλάνε σ’ εκείνα τα τρομερά μηχανήματα που τους ρίχνεις μπάζα στη μια πλευρά και στα βγάζουν τριμμένη άμμο από την άλλη.
Και μέσα σ’ αυτό το θρήνο, την τραγωδία και τον σπαραγμό η αγκαλίτσα του Νίκου Δένδια με τον Τσαβούσογλου τροφοδοτεί τα σενάρια για την αναθέρμανση των ελληνοτουρκικών σχέσεων. Η παγωμάρα του θανάτου «θερμαίνει» το κλίμα που με τουρκική πρωτοβουλία είχε γίνει πιο στραβό κι από εκείνο της παροιμίας με το γάιδαρο.
Μπορούμε ως έθνος να ελπίζουμε σε καλυτέρευση των σχέσεων με τους γείτονες; Η απάντηση θα ήταν ένα μεγάλο ΝΑΙ, αν ήταν θέμα μόνο των απλών πολιτών, των πραγματικών γειτόνων μας.
Ο σουλτάνος όμως, Ερντογάν, οι στρατηγοί και η στρατηγική του για τις εκλογές που ήθελε πάσει θυσία να κερδίζει δεν ξέρω αν θα αντέξουν στην ασφυκτική πίεση των εκατοντάδων χιλιάδων αστέγων που δεν έχουν πού να κοιμηθούν, πού να φάνε, πώς να ζεσταθούν και δεν ξέρουν πώς θα ξαναπιάσουν τη ζωή τους από εκεί που σταμάτησε με τα πρώτα 7, 8 Ρίχτερ που την έκαναν σμπαράλια.
Πολύ φοβάμαι ότι τα «ευχαριστώ» στους Έλληνες διασώστες που διακινδύνεψαν τις ζωές τους και ένιωσαν την αγωνία των συγγενών, των απλών Τούρκων που χτυπήθηκαν από το σεισμό δεν είναι αρκετά για να χαράξει ο Ερντογάν και οι συν αυτώ νέα γραμμή που δε θα περιλαμβάνει τις αναθεωρητικές και επικίνδυνες κορώνες του για την Ελλάδα. Σκέψου μόνο ό,τι την ώρα που οι Τούρκοι χειροκροτούσαν τους Έλληνες διασώστες κάθε φορά που έβγαζαν κάποιον ζωντανό από τα συντρίμμια, υπήρχαν οι φωνές που διατυμπανίζουν τη «γαλάζια πατρίδα», δηλαδή αμφισβητούν την ελληνικότητα νησιών του Αιγαίου, μιλούσαν για κατασκόπους που με πρόσχημα τη βοήθεια ήρθαν στην Τουρκία να βρουν μυστικά. Πέραν των χαρακτηρισμών που μπορεί να κάνουμε εμείς γι’ αυτές τις δηλώσεις δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι στην Τουρκία υπάρχει ακροατήριο που ρουφάει τέτοια τσιτάτα και δεν έχει πληγεί από την καταστροφή.
Εμείς καλά κάναμε και βοηθήσαμε, καλά κάνουμε και μαζεύουμε υλικά για να τα στέλνουμε στους σεισμοπαθείς. Και καλά θα κάνουμε να μην έχουμε προσδοκίες για την καλή μας διάθεση να κάνουμε την καλή μας πράξη. Κάνουμε το καλό γιατί το επιλέγουμε, όχι γιατί περιμένουμε ανταπόδοση!
Τώρα αν οι Τούρκοι δουν ότι τους βολεύει να το παίξουν για λίγο «φίλοι» θα το κάνουν, αλλιώς θα συνεχίσουν το τροπάρι με τις απειλές και τα τσιτάτα. Άλλωστε τώρα εκτός της οικονομίας τους που είναι υπό κατάρρευση θα έχουν να «βουλώσουν» και όλα εκείνα τα στόματα που πεινάνε, δεν έχουν σπίτια και στον ήλιο μοίρα.
Γιάννης Καφάτος
