Ο Γιάννης Καφάτος σχολιάζει την επικαιρότητα που μερικές φορές είναι από μόνη της επιθεωρησιακό νούμερο. (και όταν δεν είναι την κάνει!)
Το αυγό του Γουίλ Κόνολι, σε μια ομελέτα που δεν γίνεται χωρίς αυγά
- Ο Γουίλ Κόνολι είναι ένα 17χρονο αγόρι που έριξε ένα αυγό στο κεφάλι ακροδεξιού Νεοζηλανδού που δικαιολόγησε τη μαζική δολοφόνια που διέπραξε ο Μπρέντον Τάραντ την Παρασκευή στα δύο τεμένη με τους 49 νεκρούς λέγοντας ότι: φταίνε οι μουσουλμάνοι.
- Είναι Ρουβίκωνας ο Γουίλ;
- Άσκησε βία, από αυτές που «καταδικάζουμε απ’ όπου κι αν προέρχονται». Τον καταδικάζουμε;
- Είναι τέντι μπόις; Είναι ένας αλητάκος που δε σέβεται τους μεγαλύτερους του;
- Τι είναι ο τελικά αυτός ο άγνωστός μας, Γουίλ Κόνολι;
- Νομίζω ότι είναι πολλά αυτός ο έφηβος πιτσιρικάς. Και πάνω από όλα μια αφορμή να σκεφτούμε τη στάση μας απέναντι στον ρατσισμό και την άνοδο του νεοναζισμού σε κάθε γωνιά του πλανήτη.
- Δεν νομίζω ότι προσωπικά θα έπαιρνα ένα αυγό να το πετάξω, άλλωστε έχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε που ήμουν 17, αλλά δεν μπορώ να καταδικάσω τον Γουίλ.
- «Θέλει να σπάσεις αυγά για να κάνεις ομελέτα» και η μάχη κατά στο θράσος και το μίσος του νεοναζισμού είναι πιο σοβαρή υπόθεση από το να χαρακτηρίσω την πράξη ενός 17χρονου που πέταξε ένα αυγό.
- Σίγουρα εμπίπτει σε κάποιο νόμο και στη Νέα Ζηλανδία η πράξη του, τυπικά. Και μπορεί να τιμωρηθεί. Τυπικά. Και ίσως σωστα, τυπικά θα τιμωρηθεί. Ο νομός είναι νόμος.
- Όμως η πράξη του είναι απολύτως πολιτική και σίγουρα, στα δικά μου μάτια, είναι παράδειγμα: Ένας νέος αντιμετωπίζει, με την ορμή της νεότητας, του το φίδι του νεοναζισμού.
- Οι μεγαλύτεροι άφησαν το αυγό του φιδιού να επωασθεί. Ε, ένας πιτσιρικάς πήρε ένα αυγό και το έσπασε. Και αυτό είναι το παράδειγμα του.
- Οι μεγαλύτεροι ας το πάρουμε μεταφορικά – μη μου πείτε ότι σας παρακινώ να βγείτε με αυγά στους δρόμους – και ας αντιμετωπίσουμε το θράσος του κάθε νεοναζί, του κάθε ρατσιστή, του κάθε σκοταδιστή που κυκλοφορεί ανάμεσά μας.
- Ξέρεις, τα επώνυμα τυπάκια τύπου Κασιδιάρης είναι οι γνωστοί. Το μεγαλύτερο πρόβλημα με την άνοδο του νεοναζισμού είναι οι άγνωστοι, που όμως είναι γνωστοί στη γειτονιά τους, ή στη δουλειά τους κλπ.
- Αυτοί οι νεοναζί της διπλανής πόρτας είναι επικίνδυνοι και όπως τα αέρια – που λένε και στη φυσική – όσο χώρο τους δίνεις έχουν την τάση να τον καταλάβουν.
- Και όταν οι νεοναζί, οι ρατσιστές, οι μισαλλόδοξοι καταλάβουν τον χώρο που κινούμαστε όλοι οι υπόλοιποι, ε! Δεν το λες και καλή εξέλιξη!
- Ας μην προχωράμε λοιπόν σε εύκολους χαρακτηρισμούς μιας πράξης. Ας σκεφτόμαστε – ειδικά όσοι δεν είναι έφηβοι σαν τον Γουίλ – και ας πράττουμε!
- Πράξη ενάντια στην απάθεια! Η απάθεια μας τρέφει αυτούς που απειλούν τον πολιτισμένο τρόπο ζωής. Και στο δικό μου το κεφάλι «πολιτισμός» είναι η συνύπαρξη και ο αλληλοσεβασμός.
- (και όποιος δεν έχει σκεφτεί ότι θα ήθελε να έχει πετάξει ένα αυγό ή ένα γιαούρτι στη ζωή του ας σηκώσει το χέρι του!)
Γιάννης Καφάτος
