Ο Γιάννης Καφάτος σχολιάζει την επικαιρότητα που μερικές φορές είναι από μόνη της επιθεωρησιακό νούμερο. (και όταν δεν είναι την κάνει!)
- Σαν σήμερα το 1974 στην Κύπρο, ξέσπασε το αιματηρό πραξικόπημα της χούντας των Αθηνών κατά του προέδρου Μακαρίου.
- Ακολούθησε η τουρκική εισβολή και τα υπόλοιπα είναι περίπου γνωστά.
- Σαν σήμερα το 2006 αρχίζει τη λειτουργία του το Twitter και το διαδικτυακό σύμπαν γεμίζει τιτιβίσματα.
- Σήμερα όμως τι γίνεται;
- Γιατί καλές οι αναμνήσεις…
- Ακόμη καλύτερες οι ιστορικές αναδρομές γιατί δεν είμαι της «κυριάκειας σχολής» που ακυρώνει την ιστορία (όπου δεν τον συμφέρει)…
- Σήμερα μου λες σε τι κατάσταση είμαστε;
- Χωρισμένοι σε πολλά στρατόπεδα: Γαλλία – Κροατία να φέρω ένα τελευταίο παράδειγμα…
- Ατυχές; Μπορεί! Πάντως χθες για λίγο παραπάνω από 90 λεπτά του αγώνα έγινε στο ίντερνετ τρελλό μαλλιοτράβηγμα.
- Ξέρεις τι σκέφτομαι κάθε φορά που οι καυγάδες και τα debate (είδες τι κομψά που το θέτω) ξεσπάνε με την τρομακτική μανία που τους προσδίδει το ίδιο το μέσο (Twitter ή Facebook);
- Σκέφτομαι ότι δεν αντέχουμε να διαφωνεί κάποιος μαζί μας. Πρέπει να τον κάνουμε σκουπίδι, να τον τσακίσουμε ρε παιδί μου.
- Παλιά διαφωνούσαμε, το συζητάγαμε και ή τα βρίσκαμε ή δεν τα βρίσκαμε και αν επρόκειτο για παρέα καταλήγαμε για μπύρες!
- Τώρα η διαφωνία, για όποιο θέμα, γίνεται αρένα. Ο καθένας μετράει τα «Like» του και τον ιδιότυπο συμμαχικό στρατό των «σχολιαστών» και πλακώνονται στ’ αλήθεια!
- Ειλικρινά με ξεπερνάει αυτό!
- Και βεβαίως έχουμε και τους πολιτικούς: έχω βαρεθεί, αλλά δεν μπορώ να μην το λέω: Έχουν πέσει τόσο χαμηλά που μιλάνε με ατάκες!
- Ο πολιτικός λόγος έχει μετατραπεί σε «τιτιβίσματα» που μετράει like και «ριτουί»
- Και αυτοί το κάνουν αλλά και οι οπαδοί (όλων των χρωμάτων, λεπτών αποχρώσεων και τάσεων) έτοιμοι από κάτω (από το κάθε «τιτίβισμα») να αποθεώσουν τον ευφυή που «είδες πώς τα λέει»…
- Πού τις περισσότερες φορές ένα επιτελείο διαφημιστών και ειδικών σε σλόγκαν έχουν ετοιμάσει ένα σκασμό με ατάκες για κάθε περίσταση…
- Καλά υπάρχουν και ξεφτέρια που μπορούν και μόνοι τους να κατεβάσουν το επίπεδο του πολιτικού λόγου χαμηλά, να το κάνουν να χαθεί μέσα σε κραυγές και ατάκες – όχι να το πούμε αυτό μην λες ότι τα ισοπεδώνουμε όλα!
- Κι έτσι, για να ξαναγυρίσουμε από εκεί που το πιάσαμε, υποδαυλίζονται νέοι καυγάδες, με νέα Like και δώσ’ του σχόλια και αντιπαραθέσεις.
- Και η ζωή συνεχίζεται και η Κύπρος παραμένει υπό κατοχή, αλλά κάθε είδηση για το κυπριακό κουράζει και προκαλεί βαρεμάρα αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι μια χούντα έδωσε την αφορμή και σήμερα έχουμε το μοναδικό κράτος της Ευρώπης που είναι υπό κατοχή από χώρα που θέλει να ενταχθεί στην «ευρωαπαϊκή …αγκαλιά»
- Δεν γράφω «οικογένεια» γιατί η Ευρώπη έχει γίνει οικογένεια … δεν το λέω είναι πολύ σόκιν αλλά με καταλαβαίνεις τι είδους οικογένεια θέλω να πω.
- Αλλά τι να κάνουμε «ανήκομεν εις την δύσιν» – που είχε πει ο μακαρίτης ο Καραμανλής, ο Κωνσταντίνος, όχι ο Κώστας – οπότε κάνουμε την ανάγκη φιλοτιμία και ακολουθούμε κι εμείς τους ευρωπαϊκούς ζουρνάδες και χορεύουμε αφού αλλιώς δεν μας έκατσε…
- Ας θυμόμαστε λοιπόν, κι ας σκεφτόμαστε! Δεν βλάπτει!
Γιάννης Καφάτος
