Ο Γιάννης Καφάτος σχολιάζει την επικαιρότητα που μερικές φορές είναι από μόνη της επιθεωρησιακό νούμερο. (και όταν δεν είναι την κάνει!)
Φραγή εισερχομένων ψυχών στο Αιγαίο
«Το Φράγμα» το θυμάμαι μικρός ως βιβλίο του Σπύρου Πλασκοβίτη, και μετά, το 1982 να γίνεται ταινία (σκηνοθεσία Δημήτρης Μακρής με τους: Νίκο Κούρκουλο, Δάνη Κατρανίδη, ΘάλειαΠαπάζογλου).
Μετά, μεγαλώνοντας πήγα εκπαιδευτική εκδρομούλα με τα λυκόπουλα στο φράγμα του Μαραθώνα, μετά πιο μεγάλος ξαναπήγα στον Μαραθώνα για κρέατα, στους Αργεντίνους.Είπα να πάμε μετά το φαΐ στο Φράγμα αλλά η ραστώνη της γεμάτης κοιλιάς δεν μας άφησε.
Και τώρα διαβάζω ότι βγάλαμε, ως κράτος στη Διαύγεια, ανακοίνωση για να αγοράσουμε ένα πλωτό Φράγμα για να το βάλουμε στο Αιγαίο ώστε να κόψει τις βάρκες που μεταφέρουν πρόσφυγες και μετανάστες από την Τουρκία.
Δηλαδή σαν τον Τραμπ, χωρίς τις πορτοκαλί αποχρώσεις, που έχτισε ένα τείχος στα σύνορα με το Μέχικο…
Το Φράγμα, λέει, θα είναι περί τα δυόμιση χιλιόμετρα μακρύ και θα εξέχει μισό μέτρο πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας, θα έχει και φωτάκια και θα κόβει «τις ροές».
Θυμάμαι και κάτι πλωτά φράγματα που βγάζουν στη θάλασσα όταν γεμίζει πετρέλαιο από κάποιο ναυάγιο για να κρατήσουν την κηλίδα αλλά αυτή η ύπουλη συνεπικουρούμενη από τον κυματισμό δεν κρατιέται πάντα.
Άραγε οι δόλιοι που θαλασσοπνίγονται στο Αιγαίο θα σταματούν στο φράγμα ή θα το παρακάμπτουν;
Ναι, είναι ένα σκληρό μέτρο. Πιο πολύ συμβολικό το βλέπω παρά αποτελεσματικό επί της ουσίας.
Και τι γίνεται αν φτάσει η σαπιόβαρκα και βουλιάξει όξω από το φράγμα; Δεν θα πάει σκάφος να τους σώσει;
Δεν είναι εύκολο να κάνεις πλάκα, ίσως ούτε και σάτιρα όταν μιλάς για τον Αϊλάν, και τα άλλα ανώνυμα μωρά με τις μανάδες που πνίγονται στο Αιγαίο. Δεν είναι και σωστό.
Πώς όμως θα «κλείσεις» μια θάλασσα με ένα κίτρινο φωσφοριζέ (φαντάζομαι αυτό το χρώμα θα έχει) φωτιζόμενο Φράγμα
Κι αν γίνει μια «ρωγμή» στο φράγμα (Όπως στο βιβλίο του Πλασκοβίτη); Και σπάσει και μπουν μέσα οι «κακοί» θαλασσοδαρμένοι μετανάστες και πρόσφυγες; Τι θα γίνει τότε;
Έχει «ιδιότητα» ο θαλασσοπνιγμένος;
Δεν το βρίσκω και τόσο ουμανιστικό πάντως αυτό το Φράγμα. Δεν ξέρω πώς να το χαρακτηρίσω. Το «αναγκαίο κακό» μου φαίνεται τόσο κυνικό…
Αυτόν τον κυνισμό δεν αντέχω, δεν μπορώ και δεν θέλω να τον αποδεχτώ.
Ούτε βεβαίως τις αθλιότητες που γίνονται σε βάρος αυτών των ανθρώπων που έφυγαν για να γλυτώσουν ή για να βρουν καλύτερη μοίρα μπορώ να δεχτώ.
Εις βάρος και στο όνομα των μεταναστών και των προσφύγων έχουν κάνει απάνθρωπα εγκλήματα κυβερνήσεις, μη κυβερνητικές οργανώσεις, πολίτες, αρχές κλπ. Υπάρχει βεβαίως και ένας κόσμος που τους πονάει και βοηθάει, αλλά η κακή εικόνα είναι πιο έντονη από την καλή!
Ξαναστήσαμε ως κυβέρνηση το υπουργείο που είχαμε καταργήσει περί μεταναστευτικής πολιτικής και η πολιτική που βρήκαμε ήταν το Φράγμα;
Ξέρω πώς μάλλον είμαι μειοψηφία. Αλλά δεν μπορώ να δεχτώ ότι η ανθρώπινη ζωή που κινδυνεύει μπορεί να γίνει θέμα πλειοψηφίας και μειοψηφίας.
Ή σεβόμαστε την ανθρώπινη ζωή ή Όχι! Δεν υπάρχει «ναι μεν αλλά».
Περιμένουμε από την Κυβέρνηση να φτιάξει ένα σχέδιο για να μας δείξει ότι είναι καλύτερη από την προηγούμενη. Αλλά Φράγμα;
Φραγή εισερχομένων ψυχών… για να δούμε θα αντέξει το Φράγμα;
