Ο Γιάννης Καφάτος σχολιάζει την επικαιρότητα που μερικές φορές είναι από μόνη της επιθεωρησιακό νούμερο. (και όταν δεν είναι την κάνει!)
Εσύ τι «je suis» είσαι;
- Είμαι Έλληνας, είμαι Κούρδος, είμαι Σαρλί, είμαι Ζακ, είμαι η Παναγιά των Παρισίων, είμαι Άνεργος, είμαι;
- Η εποχή των social μας βγάζει όλους στο μεϊντάνι, το ψηφιακόν και όλοι αισθάνονται την ανάγκη να δηλώσουν κάτι!
- Έχουμε γεμίσει με δηλώσεις και ψάχνουμε την ανθρωπιά.
- Δακρύζουμε στα πληκτρολόγια και αδιαφορούμε στην καθημερινότητα.
- Πόσοι και πόσες γράφουμε κάτι στο φουμπου για να είμαστε με το ρεύμα της εποχής, των φόλοουερς-ακολούθων (ελληνιστί), και μετράμε στο τέλος της μέρας «like» σαν τον Σκρουτζ – που μετρούσε τα χρυσά του δολάρια…
- Η αποδοχή είναι πάντα ζητούμενο για κάθε άτομο και την αναζητά με πολλούς τρόπους.
- Σήμερα η αποδοχή μετριέται με τους ψηφιακούς φίλους και τα «like» στην κάθε παρόλα που ανεβαίνει στο φουμπου.
- Κι όμως αυτές οι δηλώσεις, που και εικαστικά ντύνονται από εφαρμογές που το μέσο σου δίνει εκβιάζοντας τελικά τη συμπεριφορά σου, μπορεί να λειτουργήσουν και ανάποδα;
- Πετάς έτσι στο τσακιρ κέφι ένα «ζεσουί» και μετά το σκέφτεσαι και το ψάχνεις λίγο παραπάνω;
- Δεν ξέρω, μπορεί απλώς να προσπαθώ να διατηρήσω την αισιοδοξία μου με όποιο τρόπο μπορώ…
- Κάθε τόσο λοιπόν «γινόμαστε» κάτι άλλο «πονώντας» στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και τελικά παραμένουμε οι ίδιοι που δεν σηκωνόμαστε από τους καναπέδες μας για να διαδηλώσουμε, να διεκδικήσουμε, να απαιτήσουμε.
- Διαβάζουμε κάτι που συμβαίνει – ή μας το σφυράνε σε τίτλους όσοι το διάβασαν και το επεξηγούν για μας – νευριάζουμε, γράφουμε έναν «δεκάρικο» στο προφίλ μας, κι αλλάζουμε πλευρό γιατί πιάστηκε το κωλομέρι μας στον καναπέ και η ζωή συνεχίζεται.
- Τα πολλά τα «ζεσουί», όμως, τα βαριέται κι ο παπάς και τώρα οι Κούρδοι έμειναν βομβαρδιζόμενοι μόνο από τουρκικές οβίδες και ουδόλως από ψηφιακά κύματα αγάπης και συμπαράστασης.
- Μήπως τελικά να σκεφτούμε ποιοι στ’ αλήθεια είμαστε; Στην πραγματικότητα, για εμάς και το περιβάλλον μας;
- Μήπως να γίνουμε λίγο «ζεσουί ο εαυτός μου» και όχι ο «εαυτούλης» μου και να τον βάλουμε τον συφοριασμένο να σκεφτεί και να πράξει αντί απλώς να …γράψει;
- (Μια ιδέα αφήνω εδώ, ήρεμα το λέω – για να τηρήσω το νέο στιλάκι που έχει ενσκύψει στα σοσιαλ μιντια).
Γιάννης Καφάτος
