Ο Γιάννης Καφάτος σχολιάζει την επικαιρότητα που μερικές φορές είναι από μόνη της επιθεωρησιακό νούμερο. (και όταν δεν είναι την κάνει!)
Έπιασε φωτιά; Μαλακίες: Κάποιος τήν έβαλε κι έχω μια ιδέα για ποινή!
- Τα ελικόπτερα και τα αεροπλάνα που πετούσαν κοντά στο σπίτι μου «μ’ έστειλαν» στο κομπιούτερ και ενημερώθηκα για τη χθεσινή – μικρή ευτυχώς – φωτιά στο Λαγονήσι.
- Πήρα τηλέφωνο τον φίλο μου τον Σωτήρη που μένει κοντά και μου είπε ότι η φωτιά ήταν πεντακόσια μέτρα από το σπίτι του, ότι ο αέρας ήταν αντίθετα, ότι τα εναέρια μέσα την πρόλαβαν, μου είπε ότι με το που έπιασε η φωτιά άρχισε κι ένας αέρας ενώ μέχρι πριν δεν φύσαγε (πρόκειται για το μοιραίο μικροκλίμα που δημιουργείται πολλές φορές με τραγικά αποτελέσματα) και ότι κάποιος την έβαλε κατά λάθος.
- Αν λοιπόν αφήσουμε στην άκρη τους εγκληματίες εμπρηστές που επίτηδες βάζουν φωτιά σε κάποιο σημείο – μάλιστα κάποτε ένας ήθελε να το παίζει εθελοντής και έβαζε φωτιά για να «φτάνει» πρώτος και να βοηθάει – εκείνοι που βάζουν φωτιά από βλακεία τους τι είναι;
- Τι είναι αυτός που την πιο ζεστή μέρα του καλοκαιριού βάζει φωτιά να κάψει τα ξερόκλαδα του κήπου ή του κτήματός του;
- Είναι εξίσου εγκληματίας και ηλίθιος και τελικά επικίνδυνος για τους τριγύρω του!
- Η προστασία του περιβάλλοντος έχει πολλές μορφές και σίγουρα η πυροπροστασία είναι η πιο απτή φροντίδα που μπορεί να προσφέρει ένας πολίτης στο περιβάλλον που ζει.
- Όσο εγωιστής και αδιάφορος να είναι κάποιος απέναντι στο κοινό καλό, θέλω να πιστεύω ότι, στο θέμα της φωτιάς δεν μπορεί να πει: Κοιτάω την πάρτη μου!
- Θέλω να πω κάτι θα έχει πάρει το αυτί του για τους 100 νεκρούς στο Μάτι, τους δεκάδες της Ζαχάρως. Γι’ αυτό θέλω να πιστεύω ότι ο χειρότερος φιλοτομαριστής κόπανος, εγωιστής ή όπως αλλιώς θες να τον πεις τη φωτιά θα πρέπει να τη φοβάται γιατί η φωτιά καίει ό,τι βρει μπροστά της!
- Είναι λοιπόν υποχρέωση όλων μας όταν βλέπουμε τον μαλάκα γείτονα να καίει τα ξερόχορτα να τον κυνηγάμε. Να τον καταδίδουμε. Ναι αυτή τη λέξη βάζω στο «τραπέζι» χωρίς ίχνος δεύτερης σκέψης.
- Μπορεί να μην είμαστε Ελβετοί που σε καταγγέλλουν αν δεν κάνει το σωστό ακόμη κι αν δεν ενοχλείς κανέναν – λόγω της θρησκευτικής και πολιτισμικής τους παράδοσης αλλά στις περιπτώσεις του πανίβλακα που βάζει μια φωτιά στο κτήμα του και τον δούμε πρέπει να γίνουμε και Ελβετοί και ό,τι χρειαστεί για να καταλάβει ότι με τη δικη του φλόγα μπορεί να θρηνήσουμε θύματα.
- Βεβαίως θύματα μια πυρκαγιά έχει πάντα, ακόμη κι αν δεν καταλήξει κάποιος. Όλοι μας ανασαίνουμε το οξυγόνο που χάνεται όταν καίγονται δέντρα. Όλοι μας είμαστε έρμαιο των πλημμυρών αφού δεν υπάρχει δάσος να κρατήσει τα νερά.
- Νευριάζω – όσο κι αν καταλαβαίνω τα μεγέθη – όταν ακούω: Η πυρκαγιά μαίνεται και καίει δάσος αλλά δεν απειλει σπίτια. Μην παρεξηγηθώ. Αλλά πρέπει να έχουμε στο νου μας ότι για να μένουμε όλοι ζωντανοί χρειαζόμαστε το πράσινο. Μας δίνει ανάσες!
- Γι’ αυτό είμαι έξαλλος με τον κάθε αλήτη που δεν μετά από τόσες εθνικές καταστροφές και πένθη βάζει μια φωτιά για ο,τιδήποτε του απαυτώσει χωρίς να υπολογίζει πόσο μικρός και αδύναμος είναι ο καθένας απέναντι σε μια φωτιά που τα φτιάχνει μ’ έναν ξαφνικό άνεμο!
- Νομίζω ότι ο ποινικός κώδικας θα πρέπει να αντιμετωπίζει τους ανθρώπους αυτούς ως εγκληματίες και να τους βάζει να εκτίουν μια επιπλέον ποινή: Βάρδιες στην πυροσβεστική! Για την υπόλοιπη ζωή τους! Όσο χρόνων και να είναι. Να τους υποχρεώνει να είναι εκεί και να ζουν την αγωνία του πυροσβέστη να σβήσει τη φωτιά έξω από το σπίτι του παπάρα που την έβαλε, έτσι χωρίς να σκεφτεί κανέναν και τίποτα!
Γιάννης Καφάτος
