Ομιλία Γιώργου Φραγγίδη Βουλευτή του ΠΑΣΟΚ -Κινήματος Αλλαγής στο περιφερειακό συνέδριο για τη δημόσια υγεία στη Θεσσαλονίκη
Θα ήθελα καταρχήν να ευχαριστήσω όλες και όλους που μας τιμάτε με την παρουσία σας στη σημερινή μας εκδήλωση.
Μετά την εκλογή του Προέδρου μας Νίκου Ανδρουλάκη και στο πλαίσιο της διαδικασίας για την αυτοοργάνωση και την πορεία προς το συνέδριο του Κινήματός μας, σήμερα ανοίγουμε το διάλογο για τα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζει η Ελληνική Κοινωνία, με τη θεματική εκδήλωση για την Υγεία.
Η χώρα μας, όπως και όλη η ανθρωπότητα, διανύει μια μακρά πολύπλοκη και δύσκολη περίοδο. Πόλεμος, ακρίβεια, πανδημία. Η πανδημία του κορονοϊού έχει έντονο ψυχοκοινωνικό αντίκτυπο και ανησυχητικές επιπτώσεις. Δημιούργησε φόβο και ανασφάλεια, έφερε απώλεια προσφιλών προσώπων, άλλαξε την καθημερινότητα μας.
Τα μέτρα προστασίας, ο περιορισμός της ελευθερίας, η μοναξιά, διαμόρφωσαν μια πιεστική κατάσταση για όλους.
Με λίγα λόγια, το αποτύπωμα της πανδημίας είναι πολύ βαρύ. Η υγεία, η κοινωνική ζωή και η οικονομική δραστηριότητα, επλήγησαν σε μεγάλο βαθμό.
Η πανδημία, έτσι όπως τη βιώνουμε τα τελευταία δύο χρόνια, έφερε στην επιφάνεια πρωτόγνωρες προκλήσεις για το σύστημα υγείας στην Ελλάδα και ανέδειξε τη μεγάλη σημασία που έχει η λεγόμενη «Δημόσια Υγεία».
Δημόσια Υγεία δεν είναι το ΕΣΥ, αλλά όλες οι οργανωμένες και συστηματικές παρεμβάσεις που πρέπει να κάνει η Πολιτεία, για να προστατεύσει και να βελτιώσει την υγεία του πληθυσμού, λαμβάνοντας υπόψη παράγοντες όπως κοινωνικούς, πολιτιστικούς, οικονομικούς και ιστορικούς, οι οποίοι επιδρούν στην ψυχολογία και την υγεία μας.
Το ΕΣΥ, που ιδρύθηκε το 1983 από την παράταξη μας, υπήρξε μια από τις σημαντικότερες μεταρρυθμίσεις στην μεταπολεμική Ελλάδα και αποτέλεσε ένα από τα πιο σύγχρονα συστήματα υγείας της εποχής του στον κόσμο. Αλλά μετά από σαράντα χρόνια πορείας και με βάση τα νέα δεδομένα, υπάρχει πλέον η ανάγκη ενός νέου καλά οργανωμένου ΕΣΥ, που θα αναπτύσσει ολιστική προσέγγιση για τη μείωση της νοσηρότητας και της θνησιμότητας στην Πατρίδα μας.
Στην πορεία των σαράντα χρόνων το ΕΣΥ προσέφερε πολλά στον Έλληνα πολίτη αλλά διαφόρων ειδών αντιδράσεις και αδυναμίες, δεν του επέτρεψαν να φτάσει στην κάλυψη όλων των αναγκών του πληθυσμού με υψηλού πάντα επιπέδου παροχής υπηρεσιών υγείας.
Τα τελευταία χρόνια με τις εμπειρίες που βιώσαμε με την πανδημία, της προσφυγικές ροές, την οικονομική ύφεση, της φυσικές καταστροφές και στις μέρες μας με τον πόλεμο, γίνεται περισσότερο αντιληπτή η ανάγκη συμβολής της ΠΦΥ στην ανάπτυξη ενός ανθεκτικού συστήματος υγείας, που θα ανταποκρίνεται στις ανάγκες των καιρών και θα οδηγεί στη μείωση των ανισοτήτων, μέσα από τοπικούς, περιφερειακούς και εθνικούς στόχους.
Στις προτεραιότητες της Πολιτείας χρειάζεται να είναι η ενημέρωση, η προστασία της υγείας και η πρόληψη, όχι μόνο η επείγουσα περίθαλψη και θεραπεία.
Και επειδή ο πολίτης δίνει μεγαλύτερη σημασία στα άμεσα αποτελέσματα, η Πολιτεία οφείλει να προχωρήσει στον οργανωμένο προ-συμπτωματικό πληθυσμιακό έλεγχο, δίνοντας παράλληλα ειδικό βάρος στην υγειονομική εγγραματοσύνη των πολιτών.
Η Ελλάδα διαθέτει ένα καλά εκπαιδευμένο επιστημονικό προσωπικό και ένα δίκτυο κρατικών υποδομών σε όλη τη χώρα. Όμως διαθέτει και έναν από τους πιο ισχυρούς ιδιωτικούς τομείς υγείας στην Ευρώπη.
Παράλληλα, το ΕΣΥ χτυπημένο από την χρόνια αποεπένδυση και υποχρηματοδότηση και δέσμιο χρόνιων αστοχιών και προβλημάτων, σήμερα βρίσκεται σε κρίσιμη κατάσταση και συνεχίζει χάρη στην αυταπάρνηση των εργαζομένων του.
Μετά από σαράντα χρόνια λειτουργίας, είναι φανερό πως δε χρειάζεται μόνο κάποιες αλλαγές. Είναι επιτακτική η ανάγκη για γενναίες πρωτοβουλίες που θα οδηγήσουν στην αναγέννηση, ανασυγκρότηση και διαμόρφωση ενός νέου ΕΣΥ.
Αν αυτό δε γίνει, το ΕΣΥ κινδυνεύει να υποβαθμιστεί σε ένα σύστημα μόνο για τους φτωχούς και αδύναμους, μακριά από κάθε αίσθημα δικαίου, που συμβάλλει στην ενδυνάμωση των ανισοτήτων και όχι στην εξάλειψή τους.
Κλείνοντας και αφήνοντας τους αξιόλογους εισηγητές να πουν πολύ περισσότερα και σημαντικά για τη δημόσια υγεία, να πω πως είμαστε σαν παράταξη διαχρονικά υπέρ της ανάπτυξης ενός Δημόσιου Εθνικού Συστήματος Υγείας, με κάλυψη όλου του πληθυσμού, χωρίς διακρίσεις.
Το ΕΣΥ αποτελεί περιουσία του ελληνικού λαού και προτεραιότητα έχουν η αξιοποίηση και ο εκσυγχρονισμός του.
Οφείλουμε όμως να γνωρίζουμε, πως τον δημόσιο χαρακτήρα του τον εξασφαλίζει η εγγύηση της κάλυψης του κόστους νοσηλείας από δημόσια δαπάνη και όχι η ιδιοκτησία από το κράτος. Δηλαδή, είναι ανάγκη να διακρίνουμε τη διαφορά ανάμεσα στο δημόσιο και το κρατικό.
Καλώ όλες και όλους να συμμετάσχουν στον ανοιχτό διάλογο μέσω της ηλεκτρονικής πλατφόρμας του Κινήματος Αλλαγής με τις απόψεις και τις προτάσεις τους, οι οποίες θα αξιοποιηθούν στη διαμόρφωση των θέσεών μας.
