Ομολογώ ότι δεν κατάλαβα για ποιον λόγο έγινε όλη αυτή η φασαρία με τη φυγή Τσίπρα από τον ΣΥΡΙΖΑ και την έκδοση του βιβλίου του που κατέληξε στο «Παλλάς», με τους συντρόφους του στον εξώστη. Δεν κατάλαβα για ποιον λόγο έφυγε από τον ΣΥΡΙΖΑ, για να καταλήξει στο τέλος να τον ακούει πάλι ο ΣΥΡΙΖΑ με τους νεοκομμουνιστές της Νέας Αριστεράς!
Όλοι εκεί ήταν. Από τον Φάμελλο και τον Χαρίτση, μέχρι τον Νίκο Παππά, την Αχτσιόγλου και τη συντρόφισσα Νοτοπούλου. Και την Περιστέρα με φόρεμα τύπου πρώτο τραπέζι πίστα. Ίσως μπέρδεψε τα «Παλλάς»….
Ποιοι δεν ήταν; Ο Πολάκης, ο Τσακαλώτος κι ο Τζανακόπουλος!!
Λέτε για αυτούς να έγινε όλη η φασαρία; Για να βγάλει αυτούς από τα πόδια του; Ποιος ξέρει; Άβυσσος η ψυχή και το μυαλό του Τσίπρα.
Η ουσία είναι ότι όλο αυτό, θα μπορούσε να είχε γίνει στην Κουμουνδούρου. Να συγκλιθεί μια κοινή σύσκεψη κομματικών οργάνων, να πουν στον Πολάκη «δεν σε θέμε» και να τελειώσει το παραμύθι. Έτσι, αναίμακτα ο Τσίπρας θα εξέφραζε την ανάγκη του για αυτοδικαίωση κι οι Φάμελοι θα τον αποθέωναν.
Τώρα, με το βιβλίο και τους εξώστες, άνοιξε πληγές. Ειδικά με τις αναφορές στο 2015, ξυπνάει εφιάλτες κι αφυπνίζει συναισθήματα όσων το είχαν βιώσει. Πολύ περισσότερο που δεν υπάρχει έστω κι ένας σώφρων άνθρωπος, που να κατανοεί για ποιον λόγο νιώθει περήφανος για τα πεπραγμένα του…
Άλλωστε, πολιτική του επιστροφή μοιάζει με ηχώ σε άδειο θέατρο: φωνάζει για επανάσταση, αλλά ακούει μόνο τον εαυτό του.
Ακούστε και το πιο παράλογο: Ο Τσίπρας επιχαίρει και προπαγανδίζει την παραίτησή του από τη Βουλή ως αντίθεση με το Πολιτικό σύστημα. Όμως, στο ίδιο πολιτικό σύστημα θέλει να ξαναμπεί και δη εξαγνισμένος! Μιλάμε για χορογραφία του παραλόγου!
Αμ το άλλο; Που έφερε τους συντρόφους του στο Παλλάς, τους εξοβέλισε στον εξώστη ως να είναι τιμωρημένοι ή έχοντες φοιτητικό εισιτήριο κι από πάνω τους τα έχωνε; Κανένας δεν σηκώθηκε να φύγει. Σε σημείο που να αναρωτιέται κάποιος αν γνωρίζουν τη λέξη αξιοπρέπεια! Ανθρωπάκια που κατά τα άλλα έχουν το ηθικό πλεονέκτημα και θέλουν να ξανασώσουν την Ελλάδα.
Αμετανόητος ο Τσίπρας, αμετανόητα και τα συντρόφια του. Στο Παλλάς δεν ανέβηκε στη σκηνή, ανέβηκε στον καθρέφτη του — εκεί όπου ο μύθος του δείχνει πάντα πιο ψηλός από την αλήθεια.
Θα μπορούσε να είναι και παράσταση στο Δελφινάριο. Χαμηλού επιπέδου αλλά με όλο το θίασο επί σκηνής. Με τον Τσίπρα να άδει «ανεπανάληπτος» στους συντρόφους του, ενώ θα ισχύει κι η αυστηρή πόρτα για όλους τους…
Ξέρετε κάτι; Ο Τσίπρας νομίζει ότι γράφει ιστορία, ενώ το μόνο που κάνει είναι να ξαναδιαβάζει το παλιό του σενάριο. Το Παλλάς έγινε ένας καθρέφτης. Ένας καθρέφτης που η Αριστερά κοιτάζει τον εαυτό της και δεν αναγνωρίζει τίποτα, παρά μόνο ματαιοδοξία ντυμένη με ουτοπικούς βερμπαλισμούς…
