Οι περισσότεροι Έλληνες που άκουσαν τον Ερντογάν να ισχυρίζεται ότι ποτέ στο παρελθόν δεν έχει χρησιμοποιήσει τα F-16 σε παραβιάσεις σε βάρος της Ελλάδας, μειδίασαν, αν δεν γέλασαν. Κάποιοι πιο αφελείς νόμισαν ότι ο Τούρκος πρόεδρος μεταλλάχτηκε σε κάτι διαφορετικό από αυτό που είναι.
Μα ο Ερντογάν δεν είπε ψέματα, είπε απλώς τη δική του αλήθεια. Συμφώνως με την οποία, όντως δεν κάνει παραβιάσεις –άρα δεν χρησιμοποιεί τα F-16 εναντίον της Ελλάδας-. Δεν εννοεί ότι δεν πετάνε στο Αιγαίο. Εννοεί ότι πετάνε σε εναέριο χώρο που κατ’ εκείνον δεν είναι ελληνικός.
Προσέξτε: Λέει λοιπόν, ότι τα αεροπλάνα του πετάνε μεταξύ 6 και 10 μιλίων, δηλαδή λέει αυτό που αποτελεί το κέντρο/ τον πυρήνα των διεκδικήσεων της χώρας του.
Προσέξτε: Η Ελλάδα έχει χωρικά ύδατα έξι ναυτικά μίλια και δέκα μίλια εναέριο χώρο. Έχει επίσης δικαίωμα επέκτασης των χωρικών υδάτων της στα 12 ναυτικά μίλια. Η χώρα μας, εδώ και δεκαετίες δεν επεκτείνει τα χωρικά ύδατα στα 12 μίλια, επειδή ΗΠΑ και ΕΕ κάνουν το «παγώνι» κι εμείς μόνοι μας δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι.
Άρα ο Ερντογάν δεν φόρεσε κοστούμι καλού παιδιού στη Λιθουανία. Είπε ουσιαστικά όσα λέει πάντα.
Από την άλλη πλευρά, οι ημέτεροι τουρκοφάγοι, εφημερίδες, τηλεοπτικοί δημοσιογράφοι και ανεξάρτητοι μεμονωμένοι εκ Δεξιάς –Δεξιάς, έχουν αρχίσει να ξεσκονίζουν φουστανέλες και τσαρούχια για πάνε να πάρουνε την πόλη και την Αγιά Σοφιά. Αφού προηγουμένως κρεμάσουν τον Μητσοτάκη που σκέφτεται φωναχτά να πάμε στη Χάγη.
Τι είπε ο Μητσοτάκης προχθές στη συνέντευξή του στον Skai;
Είπε την αλήθεια. Είπε όσα συζήτησε με τον Ερντογάν. Δηλαδή την προοπτική προσφυγής στη Χάγη για την υφαλοκρηπίδα και την ΑΟΖ. Τουτέστιν την πάγια ελληνική θέση δεκαετιών.
Τι είπαν οι τουρκοφάγοι; Ότι τα έδωσε όλα στον Ερντογάν!
Τι είπε ο Μητσοτάκης όταν ρωτήθηκε αν η Χάγη οδηγήσει σε απομείωση της κυριαρχίας, έτσι όπως την αντιλαμβανόμαστε σήμερα; Πάλι την αλήθεια. Αυτό που ισχυρίζονται πολιτικοί και διπλωματικοί αναλυτές, εδώ και δεκαετίες. Ότι, «αυτό είναι μία σχετική έννοια, αλλά πρέπει να σας πω ότι οποιαδήποτε συμφωνία αυτού του τύπου μπορεί ενδεχομένως να συνεπάγεται και υποχωρήσεις από κάποιες θέσεις, οι οποίες μπορούν να αποτελούν την αφετηρία μίας διαπραγμάτευσης. Αλλά το ερώτημα είναι αν θα μείνουμε με τη διαφορά αυτή ανεπίλυτη ενώ η Ιστορία μας προσφέρει μία ευκαιρία να τη λύσουμε».
Η θέση αυτή αποτελεί ανάδευση του τέλματος. Αποτελεί θέση. Μια τολμηρή θέση! Από το τίποτα στην πραγματικότητα. Από τη διαιώνιση μια συνεχούς έντασης με τεράστιο κόστος που μας καθιστά τους μεγαλύτερους πελάτες της αμερικανικής και ευρωπαϊκής πολεμικής βιομηχανίας, ίσως πάμε παρακάτω, στη συζήτηση και στα δικαστήρια, στη Χάγη. Είναι παράλογο αυτό; Είναι ενδοτισμός, όπως σκούζουν οι τουρκοφάγοι;
Ας είμαστε ρεαλιστές. Ο Μητσοτάκης είναι έτοιμος να βάλει σε μια κόλλα χαρτί τα προβλήματα και να πάμε στη Χάγη. Εκεί, κάτι θα πάρουμε (μάλλον τα πολλά), κάτι θα χάσουμε. Ας το συζητήσουμε λοιπόν. Αν μπορούμε να συζητήσουμε με τον Ερντογάν.
Κι ας δούμε τι θα κάνουμε και με τους δημοσιογράφους/ανταποκριτές των ελληνικών καναλιών στην Τουρκία, οι οποίοι προκειμένου να παρουσιάζονται απαραίτητοι, παριστάνουν ακόμη και τους διπλωμάτες, υποδαυλίζοντας πράγματα και καταστάσεις….
