Ο Ολυμπιακός, μετά τον τελικό του κυπέλου νίκησε τον Παναθηναϊκό και στο δεύτερο παιγνίδι τους στην Ευρωλίγκα! Κι έχω την αίσθηση ότι με την ανομοιομορφία που υπάρχει στους πράσινους μέσα στη ρακέτα, θα τον νικά όπου συναντώνται.
Δεν γνωρίζω ποιος έφτιαξε τη σύνθεση του εφετινού Παναθηναϊκού, αλλά σε κάποια σημεία το παζλ δεν βγαίνει. Ειδικά αφού ο Αταμάν δείχνει να μην εμπιστεύεται όλους τους παίκτες του κι έχει φτάσει στο σημείο να παίζει με έξι από αυτούς. Δείγμα ότι ο Τούρκος προπονητής βρίσκεται σε δυσαρμονία με όσους συνετέλεσαν στη δημιουργία αυτής της σύνθεσης/ρόστερ.
Προσέξτε: Τα ίδια έκανε και στην Εφές, με την πιο ακριβή σύνθεση της Ευρωλίγκα για σχεδόν 4 χρόνια! Όμως αυτό δεν βγαίνει στον Παναθηναϊκό. Ήταν ολοφάνερο από την αρχή ότι δεν θα έβγαινε. Εξ ου και φτάσαμε μέσα Μαρτίου, με τους παίκτες του Παναθηναϊκού να δείχνουν «σκασμένοι»! Κι αυτό μάλλον είναι φυσιολογικό, αφού σε μια διοργάνωση που απαιτεί συνεχή ένταση και υψηλότατους ρυθμούς, ο Παναθηναϊκός έχει 4 παίκτες ανάμεσα στους 20 της Ευρωλίγκα με τα περισσότερα λεπτά συμμετοχής. Κι άλλους δυο κοντά στην 20άδα. Δηλαδή, Γκράντ, Λεσόρ, Γκριγκόνις και Μήτογλου, ενώ ακολουθούν οι Σλούκας και Ναν.
Προσέξτε κι αυτό: Ενώ στην 20άδα παικτών με τον περισσότερο χρόνο συμμετοχής συναντάμε 4 «πράσινους», για να βρούμε «ερυθρόλευκο» πρέπει να φτάσουμε στη θέση….27, τον Γουόκαπ! Ενδεικτικό της διαφορετικής διαχείρισης παικτών και έμψυχου υλικού από Αταμάν και Μπαρτζώκα.
Κι εδώ προκύπτουν ερωτήματα:
Τι θέλει ο Παναθηναϊκός παίκτες της εθνικής ομάδας, σαν τον Καλαϊτζάκη, τον Μωραΐτη ή τον Ματζούκα, όταν ο προπονητής του δεν τους εμπιστεύεται, ούτε καν σε παιγνίδια του ελληνικού πρωταθλήματος; Που κι εκεί παίζουν ελάχιστα;
Γιατί δεν εμπιστεύεται διόλου έναν παίκτη σαν τον Χουάντσο με 350 παιγνίδια στο ΝΒΑ; Ή τον Βιλντόζα; Ειδικά για τον πρώτο δεν φαίνεται να υπάρχει το παραμικρό σύστημα μέσα από το οποίο θα αναδειχθεί ο παίκτης και θα έχει όφελος η ομάδα.
Πόσο θα στηρίζουν οι «πράσινοι» τον Παπαπέτρου, όταν ανεξαρτήτως του τραυματισμού του η καριέρα βρίσκεται σε συνεχή στασιμότητα, για να μη πούμε πτωτική πορεία;
Και το κορυφαίο ερώτημα: Γιατί ο Παναθηναϊκός είναι τόσο γυμνός στη θέση «5», αφού μετά τον Λεσόρ δεν υπάρχει αξιόπιστη εναλλακτική λύση; Βγαίνει κοτζάμ Ευρωλίγκα και ταυτοχρόνως ελληνικό πρωτάθλημα, με ένα παίκτη στο «5»; Κι όμως ο Αταμάν είπε «όχι» σε λύσεις που του προσφέρθηκαν από τη διοίκηση της ομάδας του. Είπε «όχι» ακόμη και στην περίπτωση του Ράιτ που προτάθηκε στον Παναθηναϊκό πριν από τον Ολυμπιακό! Τη συνέχεια την ξέρετε, τον πήρε ο Μπαρτζώκας και ουσιαστικά νίκησε μόνος του δυο φορές τον εξάστερο!
Η αλήθεια είναι ότι στους «πράσινους» έγινε μια μεγάλη επένδυση, που τους ανεβάζει σε άλλο επίπεδο. Όμως, οι εμμονές του Αταμάν διακυβεύουν πολλά κι όπως έστρωσε έτσι ….κοιμούνται όλοι οι φίλοι του Παναθηναϊκού.
Στη μεν εφετινή Ευρωλίγκα δεν υπάρχει πια δυνατότητα προσθήκης και βελτίωσης, στο δε ελληνικό πρωτάθλημα δεν γίνεται να παίζουν με μικρομεσαίες ομάδες 25 και 30 λεπτά ο Λεσόρτ… Ή ο Γκράντ… Ή ο Μήτογλου…
Μπορεί να το πάρει αλλιώς ο Αταμάν;
Το παρελθόν κι η πορεία του στην Εφές, δεν δείχνουν ότι μπορεί να κάνει στην άκρη τις εμμονές του…
