Η εκλογική πανωλεθρία του ΣΥΡΙΖΑ και του Αλέξη Τσίπρα αποτελεί τη μεγαλύτερη αξιωματικής αντιπολίτευσης όλων των εποχών στην Ελλάδα. Ακόμη κι από τη βαριά ήττα/καταποντισμό της Ένωσης Κέντρου/Νέων Δυνάμεων του Γεωργίου Μαύρου, του 1977.
Κι όμως, ο Αλέξης Τσίπρας δεν κατάλαβε τίποτα. Ψέλλισε αμήχανα «είμαι εδώ», είπε ότι ο καπετάνιος δεν εγκαταλείπει το καράβι, διαπίστωσε ότι για την πανωλεθρία του φταίει το ΠαΣοΚ κι η απλή αναλογική (που ο ίδιος θέσπισε) και απεύθυνε προσκλητήριο στις …προοδευτικές και δημοκρατικές δυνάμεις!
Δηλαδή, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ νομίζει ότι απλώς ουρανός είναι βαρύς και βρέχει και δεν μπορεί να δει ότι ο χάρτης βάφτηκε μπλε, επειδή ο ίδιος δεν αρέσει πλέον και δεν μπορεί να εκφράσει την εποχή. Έχασε με 20+ μονάδες διαφορά κι επιτέθηκε στο ΠαΣοΚ που οι δικοί του έβριζαν συν γυναιξί και τέκνοις, όταν συνειδητοποίησαν ότι η Χαριλάου Τρικούπη δεν συγκατατέθηκε να γίνει υποπόδιό του για την εξουσία. Βλέπετε, είναι πλέον ο φόβος να χαθούν πλήρως τα αυγά και τα καλάθια και δεν θέλει πολύ να κορυφωθεί ο πόλεμος για τη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Κι είναι τυχερός που το ΠαΣοΚ δεν μπορεί να μιλήσει σύγχρονη γλώσσα και τα στελέχη του αναμασούν τσιτάτα περασμένων εποχών.
Η αλήθεια είναι ότι ο Αλέξης Τσίπρας δεν έφταιξε ποτέ, πουθενά και για τίποτα. Χάνει συνεχώς και παντού από τον Μητσοτάκη εδώ και 7 χρόνια, αλλά πάντα κάποιος άλλος φταίει. Πότε η Δούρου, πότε το Μάτι, πότε ο Βαρουφάκης, η Ζωή, ο Λαφαζάνης, ο Κατρούγκαλος, η Φωτίου και πάει λέγοντας. Ο Τσίπρας κι ο ΣΥΡΙΖΑ νομίζουν ότι έχουν το αλάθητο του Πάπα. Ότι είναι άσπιλος! Ο μοναδικός κατέχων το ηθικό πλεονέκτημα. Λες κι άλλος/άλλοι ήταν αυτός/οι που είπαν μόνο ψέματα και πολιτικές πομφόλυγες για τα πάντα. Λες και δεν ήταν ο ίδιος που έπαιξε κορώνα –γράμματα την Ελλάδα, που ιδεοληπτικά κι εκδικητικά κυνήγησε την αστική τάξη κι άσκησε πολιτική βασισμένος σε fake news που οι δικοί του δημιουργούσαν, όπως τη μικρή Μαρία στον Έβρο, με την οποία κατασυκοφάντησαν τη χώρα, επιχειρώντας να πλήξουν τον Μητσοτάκη.
Τώρα, νομίζοντας ότι εξακολουθητικά είναι ο μέγας αυτοκράτωρ της Αριστεράς, αδυνατεί και πάλι να αντικρύσει και κατανοήσει την πραγματικότητα και παρά την ηχηρή συντριβή, επιρρίπτει τις ευθύνες στους άλλους…
Πρέπει να συζητήσουμε κι άλλα πράγματα που αφορούν το ΠαΣοΚ.
Αν ο Τσίπρας δεν κατάλαβε πολλά από τον καταποντισμό του, στη Χαριλάου Τρικούπη τα νέα φυντάνια του Ανδρουλάκη κάνουν περίπου το ίδιο και σχεδόν αυτοδοξάζονται. Θεωρούν ότι αύξησαν τα ποσοστά τους καταλυτικά κι ότι βγήκε το ΠαΣοΚ από τη ΜΕΘ, αλλά μάλλον δεν είναι έτσι τα πράγματα, αφού η πρόοδος/ άνοδος από το 8.10 στο 11.45, δεν αποτελεί και κάτι κοσμογονικό. Στο ΠαΣοΚ έλεγαν ότι επιζητούν ισχυρό διψήφιο ποσοστό (προσδιοριζόμενο) στο 12%, αλλά αυτό το έλεγε υπολογίζοντας ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα λάβει ποσοστό πέριξ του 30%. Άρα, με τόσο ηχηρή πτώση του ΣΥΡΙΖΑ, το ποσοστό του ΠαΣοΚ –που δεν έφτασε καν το 12%- δεν είναι ποσοστό για πανηγύρια.
Περισσότερο προβληματισμός και σοβαρότητα ταιριάζουν στη Χαριλάου Τρικούπη, παρά πανηγυρισμοί και ιαχές για τον … νέο αυτοκράτορα της Κεντροαριστεράς που γεννάται κι αναγεννά το ΠαΣοΚ!
Όπως, μέγα προβληματισμό προκαλεί το γεγονός ότι η αξιωματική αντιπολίτευση της χώρας διακρίθηκε μόνο στη Ροδόπη (για λόγους που δεν είναι της παρούσης) και στις φυλακές της χώρας!
