Στη Βουλή, στο τριήμερο των προγραμματικών δηλώσεων της ακούσαμε μπόλικες κορώνες και αηδιούλες. Μέχρι τους Τσίπρα- Βαρουφάκη να δίνουν οδηγίες διαπραγμάτευσης στην κυβέρνηση.!!! Αλλά η φράση που έκανε πολλούς να κρατάνε την κοιλιά τους από τα γέλια βγήκε από το στόμα του Αλέξη Τσίπρα: Το ψέμα έχει κοντά ποδάρια, είπε απευθυνόμενος στην κυβέρνηση!!!
Η αλήθεια είναι ότι ο Τσίπρας μετά την ήττα του σε τέσσερις διαδοχικές κάλπες, εμφανίζεται άκρως νευρικός και προσπαθεί να εξαφανίσει ή να μετριάσει την όποια εσωκομματική αντίδραση στον ΣΥΡΙΖΑ. Με τη φράση «άντε μην τα πάρω στο κρανίο» επιχείρησε να κόψει μαχαίρι τις εσωκομματικές γκρίνιες, αλλά είμαστε ακόμα στην αρχή. Ο ίδιος και το στενό του περιβάλλον επενδύουν σε «μοντέλο Ανδρέα Παπανδρέου» και στροφή στην Σοσιαλδημοκρατία! Μάλιστα, την τελευταία εβδομάδα πριν τις εκλογές πήγε στην Πάτρα και δήλωσε ότι ο ίδιος και το κόμμα του είναι οι συνεχιστές της παράδοσης του ΠΑΣΟΚ και του Ανδρέα Παπανδρέου. Μα το μοντέλο Ανδρέα κατέρρευσε. Κι όσοι από αυτό το μοντέλο δεν κατέρρευσε βρίσκεται ήδη στον ΣΥΡΙΖΑ. Όσο για την Σοσιαλδημοκρατία; Έχει καταστεί παγκοσμίως υπό προστασία αφού είναι πλέον, όπως η Αριστερά, είδος υπό εξαφάνιση!
Έχοντας, λοιπόν, αυτά τα σχέδια, όρισε σκιώδη «κυβέρνηση» κι έκανε υπαρχηγό του ΣΥΡΙΖΑ τον Τσακαλώτο για να ελέγξει τους γνωστούς… «53» Αριστερούς! Οι οποίοι, όπως κι άλλοι, κρούουν τον κώδωνα κινδύνου ότι ο Τσίπρας θα μεταλλάξει το κόμμα τους, ότι αυτό θα γίνει αρχηγοκεντρικό (λες και τώρα δεν είναι) και… αστικό…
Η ιστορία της μεταπολίτευσης καταγράφει ότι ουδείς πρωθυπουργός –πλην Ανδρέα Παπανδρέου- επέστρεψε στον πρωθυπουργικό θώκο μετά από ήττα. Γεώργιος Ράλλης, Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, Κώστας Καραμανλής και Αντώνης Σαμαράς έχασαν και έφυγαν από την αρχηγία του κόμματός τους ενώ ο Κώστας Σημίτης απέδρασε έγκαιρα πριν ηττηθεί. Ο δε Γιώργος Παπανδρέου δεν κατάφερε ούτε καν να φτάσει στις κάλπες ως πρωθυπουργός – και όταν αργότερα δοκίμασε να δικαιωθεί με δικό του κόμμα, έψαχνε να βρει την ψήφο του!
Ο Τσίπρας, λοιπόν, φιλοτεχνεί επανάληψη της ιστορίας. Να επανακάμψει στην εξουσία απέναντι σ’ έναν Μητσοτάκη, όπως είχε κάνει το 1993 ο Ανδρέας απέναντι στον πατέρα του νυν πρωθυπουργού! Μόνο που η ιστορία επαναλαμβανόμενη καθίσταται φάρσα…
Εδώ προκύπτει το ερώτημα: Υπάρχει σθεναρή και κυρίως σοβαρή αντίδραση απέναντι στις επιδιώξεις Τσίπρα για «πασοκοποίηση του ΣΥΡΙΖΑ»; Η απάντηση είναι εύκολη και παραπέμπει στον μακαρίτη Κατσιφάρα. Που έλεγε ότι χωρίς τον Ανδρέα δεν θα τον ήξερε ούτε ο θυρωρός της πολυκατοικία του…. Επιπλέον, ο Τσίπρας ελέγχει με τον ένα ή τον άλλο τρόπο το 85-90% της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ., ενώ στις εκλογές βρέθηκαν εκτός Βουλής πολλά στελέχη του βαθέως ΣΥΡΙΖΑ ( Σταθάκης, Ρήγας, Κυρίτσης, Ξυδάκης, Σβίγκου, Κοντονής, Βασιλειάδης, Στρατής, Πετρόπουλος, Αυλωνίτου, Ελευθερία Χατζηγεωργίου, Καββαδία , Μπαλτάς , Κουράκης , Μάρδας , Μπαλαούρας , Μανιός κ.ά.).
Άρα, όποιοι κι όσοι θύλακες του ΣΥΡΙΖΑ που σκούζουν για τον κίνδυνο ιδεολογικής και πολιτικής μετάλλαξης του ΣΥΡΙΖΑ, μάλλον αποτελούν γραφικές περιπτώσεις.
Έτσι, ο Τσίπρας επιχειρεί ουσιαστικά μόνος του την αναδιάταξη των ισορροπιών της Κουμουνδούρου με διάθεση – σ’ αυτή τη φάση- να έχει τους πάντες ικανοποιημένους. Πλην του Τσακαλώτου που ουσιαστικά έγινε Νο2 έγιναν τομεάρχες εμβληματικά πρόσωπα της ομάδας των «53+», όπως ο Θοδωρής Δρίτσας (Άμυνας) και η Θεανώ Φωτίου (αναπληρώτρια για την Κοινωνική Πρόνοια). Για να ικανοποιηθεί, δε, η Αριστερή πτέρυγα, ανέθεσε τον τομέα Παιδείας στον Νίκο Φίλη. Η δε τοποθέτηση του Γιάννη Ραγκούση στον τομέα Προστασίας του Πολίτη και του Βασίλη Κόκκαλη στη θέση του αναπληρωτή τομεάρχη Αγροτικής Ανάπτυξης, εξυπηρετούν την προσπάθεια ενσωμάτωσης των νέων πασοκογενών και των μεταγραφών εκ των ΑΝ.ΕΛ.
Αξιοσημείωτο είναι ότι αναβαθμίζεται ο Νίκος Παππάς στο νέο σκηνικό, αφού ανέλαβε τον τομέα Οικονομίας (αντί του Γιάννη Δραγασάκη), ενώ παίρνουν την ευκαιρία από τον πρώην πρωθυπουργό και μία σειρά νεότερα και ανερχόμενα στελέχη: οι Κατερίνα Νοτοπούλου, Γιώργος Τσίπρας, Δώρα Αυγέρη, Γιώργος Βαρεμένος, Τρύφων Αλεξιάδης, Γιάννης Μπουρνούς και Μάριος Κάτσης. Αξιοσημείωτες, επίσης είναι άλλες δυο κινήσεις. Η μια αφορά τον Πολάκη. Τον οποίο μετέθεσε από την Υγεία στον τομέα Εσωτερικών και μάλιστα αναπληρωτή του Σπίρτζη! Προφανώς ως έμμεση αποδοκιμασία της συμπεριφοράς του κατά τις ημέρες της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Η άλλη κίνηση αφορά την Έφη Αχτσιόγλου. Που ανέλαβε απλώς τον τομέα Εργασίας που είχε και πριν από τις εκλογές ως υπουργός. Η Αχτσιόγλου προαλειφόταν για μεγαλύτερα πράγματα και ειδικό ρόλο στη νέα ηγετική ομάδα, αλλά ο περιορισμός της σε ρόλο τομεάρχη δεν δικαιώνει τις προσδοκίες αυτές. Πολύ περισσότερο αφού γίνονται πλέον γνωστοί οι «σκελετοί» των 450 χιλιάδων συντάξεων που βρέθηκαν «παγωμένες» στα συρτάρια του υπουργείου της…. Αλλά και έφεσή της στο… life style…
Εν κατακλείδι. Ο Τσίπρας θα επιχειρήσει την επανάληψη της ιστορίας. Θεωρώντας ότι είναι ο συνεχιστής του παπανδρεϊσμού θα θελήσει να επανέλθει στην εξουσία …ρίχνοντας έναν Μητσοτάκη! Για να το κάνει πράξη –πλην πολλών άλλων- θέλει ν’
αλλάξει το κόμμα του. Για ν’ αλλάξει το κόμμα του πρέπει να επιχειρήσει τον συγχρωτισμό και τη δυνατότητα συγκατοίκησης και συμπόρευσης των «σκληρών αριστερών» με τους «πασοκογενείς». Κι όποιοι αντέξουν, αν και γνωρίζουμε ποιοι θα είναι αυτοί…
