“Και να χάσουμε μερικά νησιά θα τα ξαναπαίρνουμε πάντοτε. Τη γλώσσα έχει σημασία να μην μας πάρουν!…” Τάδε εφη Κώστας Ζουράρις, σε νέα συσκευασία υφυπουργού Παιδείας.
Ποια γλώσσα κύριε Ζουράρι, αυτή που θα έπρεπε να σας είχαν κόψει προ καιρού;
Την γλώσσα που δεν βουτάτε πριν μιλήσετε στο μυαλό; Ή την γλώσσα που ξεχνάτε να βγάλετε στους δανειστές μας, όταν η ομήγυρη τους παραμερίζει καθε όριο αξιοπρέπειας, δικό σας και του ελληνικού λαού;
Για ποια γλώσσα ομιλείτε; Γι αυτήν που θέλετε και με νομοθετική πράξη να καταργήσετε τα φωνήεντα, για να ειναι όσο πιο προσιτή στα εκατομμύρια μεταναστών; Ή την αρχαία ελληνική γλώσσα που στο παραπέντε επίσης ο παρά ολίγον πολιτικός προϊστάμενος σας Νικος Φίλης δεν
κατήργησε παντελώς απο την διδακτέα ύλη;
Όχι τιποτα άλλο, για να ξέρουμε και σε πια γλώσσα θα μιλάμε και αναμεταξύ μας. Μήπως αυτή του λιμανιού του ομοσταύλου σας Πολάκη; Ή μήπως, λέω, αυτή της συντρόφισσας Τασίας Χριστοδουλόπουλου, περί λουομένων μεταναστών στην Ομόνοια; Η μήπως στην μητρική σας γλώσσα που εσχάτως απεμπολήσατε ,προς χάριν του βουλευτικού και υπουργικού θώκου,
“παράσημα” που ταρίχευσαν καθε μορφή πρότερης σκέψη σας;
Εάν κύριε Ζουράρι θέλετε καθεξής να βρίσκεστε ένα βήμα μπροστά απο τον καθε κύριο Πολάκη της συγκυβέρνησης σας δικαίωμα σας. Άλλωστε δεν ειναι η πρώτη φορά που η υπέρμετρη υποδούλωση χαρακτηρίζει μεγάλοκαθηγητές του βεληνεκούς σας. Ακομα ηχεί στα αυτιά μας το “ευχαριστούμε τους Αμερικανούς” του άλλου σπουδαίου πανεπιστημιακού Κώστα Σημίτη!…
