Όλη η ανθρωπότητα περνά μια πρωτόγνωρη κρίση λόγω της πανδημίας, και της πρωτοφανούς για την ιστορία της ανθρωπότητας αλληλεξάρτησης των κοινωνιών. Παράλληλα η παγκόσμια κοινότητα μαστίζεται από δυσμενείς ειδήσεις, καταστροφών, κλιματικής αλλαγής και παράλογης βίας. Το κλίμα είναι τεταμένο και οι ανθρώπινες σχέσεις στα όρια.
Μέσα σε αυτό το κλίμα, κυβέρνηση και αντιπολίτευση σκιαμαχούν με όπλο τους την επικοινωνία και επίδικο την ψήφο των πολιτών. εΜεις, ως Κίνηση του Κοινωνικού Φιλελευθερισμού, πιστεύουμε πως κάθε σημαντικό πρόβλημα απαιτεί μια όσο γίνεται πιο ρεαλιστική και ορθολογική προσέγγιση. Και αυτό δεν γίνεται χωρίς νηφαλιότητα, απαλλαγή από δογματισμούς και προσαρμογή της νοοτροπίας μας στα συνεχώς μεταβαλλόμενα δεδομένα. Και εμπιστοσύνη στους θεσμούς. Χωρίς εμπιστοσύνη οι κοινωνίες διαλύονται.
Εμπιστοσύνη και στην επιστήμη. Η ανθρωπότητα συλλογικά, με τις επιστημονικές της δυνάμεις ανέπτυξε σε διαφορετικά εργαστήρια ανά τον κόσμο, εμβόλια που έχουν την δυνατότητα να μειώνουν σε πολύ μεγάλο βαθμό τις πιθανότητες βαριάς νόσησης. Οι δυτικές κοινωνίες τα παρέχουν δωρεάν στους πολίτες. Δεν έχει θέση η αμφισβήτηση και η μεμψιμοιρία. Καλώς ή κακώς, η ανακάλυψη των νέων φαρμάκων είναι δυνατή μόνο από τη βιομηχανία, λόγω του κόστους παραγωγής και ελέγχου τους. Το αναμενόμενο θα ήταν μια μαζική αποδοχή που θα οδηγούσε στην ταχεία εξάλειψη της επιδημίας και την μετατροπή της νόσου σε συνηθισμένη ίωση.
Παρατηρούμε ότι η υφέρπουσα τεράστια δυσφορία φούντωσε το αίσθημα δυσπιστίας πολλών συμπολιτών και δημιούργησε καχυποψία. Μάλιστα, όσο η πλειοψηφία των γιατρών, έχοντας βιώσει τις χιλιάδες των μοναχικών θανάτων, πιέζει για τον εμβολιασμό, και το χειρότερο, όσο οι κυβερνήσεις πιέζουν γιατί ανησυχούν, όχι μόνο για τα συστήματα υγείας αλλά και για την πορεία της οικονομίας, τόσο τροφοδοτείται το αίσθημα καχυποψίας. «Αφού με πιέζουν, κάποιο συμφέρον έχουν».
Όμως νέες καταστάσεις απαιτούν νέες προσεγγίσεις. Η εμπιστοσύνη στις θεμελιώδεις λειτουργίες των θεσμών είναι αναγκαία για την αρμονική λειτουργία μας. Η πράξη ελευθερίας στην συγκεκριμένη περίπτωση είναι να εμπιστευτούμε την επιστήμη ώστε να ξεπεραστούν παρωχημένες συμπεριφορές και παντοειδείς φοβίες, να διακρίνουμε το όφελος της κοινωνίας, δηλαδή ημών των ίδιων και των συνανθρώπων μας.
Στις οργανωμένες κοινωνίες, οι στάσεις, οι πράξεις ή ακόμη και οι παραλείψεις των συνανθρώπων μας, μας επηρεάζουν. Ομοίως και οι δικές μας. Είναι ώρα να απαλλαγούμε από την εγωκεντρική υποτιθέμενη «προστασία» του εαυτού μας, υπέρ της πραγματικής προστασίας μας και υπέρ της συλλογικότητας. Εν προκειμένω, το συμφέρον της κοινωνίας συμπίπτει με το δικό μας συμφέρον.
Γιατί εμπιστευόμαστε τα σπουδαγμένα παιδιά μας, σεβόμαστε την αγωνία των πληγέντων, τον κόπο του ιατρικού προσωπικού, λυπούμαστε για τα αναγκαστικά έξοδα του κοινού δημόσιου ταμείου και νοιαζόμαστε τους συμπολίτες που φτωχοποιούνται. Όσο πιο γρήγορα ξεπεραστεί η επιδημία, τόσο καλύτερα θα είναι για όλους μας. Όπως έχουν έρθει τα πράγματα, η άρνηση καταντά, άθελα μας πολλές φορές, συμπεριφορά που πλήττει το σύνολο της κοινωνίας.
Οι αρχαίοι φιλόσοφοι έλεγαν ότι η πραγματική ελευθερία είναι η επιλογή να κάνεις το αγαθό, δηλαδή το σωστό για την ανθρωπότητα. Και σίγουρα η ιδιωτεία, δηλαδή το να αδιαφορείς για την κοινότητα, δεν είναι αρετή.
Και η εμπιστοσύνη απαιτεί αξιοπιστία. Σε ό,τι αφορά στην Κυβέρνηση, την καλούμε να επικεντρωθεί στην ουσία της επικοινωνίας και η επίσημη ενημέρωση που παρέχει να αποπνέει ειλικρίνεια και αποτελεσματικότητα. Παράλληλα, να εξαγγείλει αμέσως δραστικές πολιτικές πειθαναγκασμού του γενικού πληθυσμού ώστε να εμβολιαστεί. Πολιτικές που θα αποπνέουν σεβασμό στις ειδικές περιπτώσεις, θα πείθουν και δεν θα ενισχύουν φαινόμενα διχασμού που προκαλεί ο κοινωνικός αυτοματισμός.
Οι κοινωνίες βγαίνουν ενισχυμένες μέσα από μία κρίση όταν την αντιμετωπίζουν ενωμένες.
-Εμμανουηλίδης Χρήστος, γιατρός, υπεύθυνος του τομέα Υγείας και μέλος της Ε.Γ. του «εΜείς»
-Σακατζής Δημήτρης, εκπαιδευτικός, συντονιστής της Ε.Γ. του «εΜείς»
