Την ανάγκη για αυστηρά υγειονομικά πρωτόκολλα τα οποία θα προσαρμόζονται ανάλογα με τις ανάγκες αλλά και την εμπειρία των άλλων χωρών, επεσήμανε ο ευρωβουλευτής ΠΑΣΟΚ, Νίκος Ανδρουλάκης σε συνέντευξή του στο «Ποντίκι».
Ιδιαίτερα όσον αφορά την εξέλιξη της πανδημίας, ο κ. Ανδρουλάκης τόνισε: «οφείλουμε να πούμε ξεκάθαρα ότι από τις νέες μεταλλάξεις απειλούνται κατά κύριο λόγο όσοι δεν έχουν εμβολιαστεί». Σύμφωνα με τον ευρωβουλευτή, ο κατ’οίκον εμβολιασμός καθυστέρησε, όπως καθυστερεί και η υποχρεωτικότητα εμβολιασμού στους υγειονομικούς, με τον τρόπο που ισχύει ήδη στην Ιταλία.
Η χώρα μας πρέπει να προσέξει ότι το εμβολιαστικό πρόγραμμα τείνει να φρενάρει επικίνδυνα, ενώ για να μην έχουμε νέο lockdown, είναι αναγκαίο να αξιοποιούμε την εμπειρία άλλων χωρών, προσαρμόζοντας άμεσα τα υγειονομικά μας πρωτόκολλα.
Σχολιάζοντας το πλαίσιο της θετικής ατζέντας της ΕΕ όσον αφορά τις σχέσεις με την Τουρκία, ο κ. Ανδρουλάκης εκτίμησε ότι είναι αναγκαία η σύνδεσή της με αυτοματοποιημένες κυρώσεις που θα αφορούν τον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του κράτους δικαίου στο εσωτερικό της, αλλά και τον σεβασμό των κυριαρχικών δικαιωμάτων των γειτονικών χωρών στο εξωτερικό.
Παράλληλα, είναι αναγκαίο να προβλεφθεί αυστηρό χρονοδιάγραμμα για την επίλυση του ζητήματος του καθορισμού της ΑΟΖ και της υφαλοκρηπίδας είτε μέσω διαπραγματεύσεων βάσει του Διεθνούς Δικαίου είτε με κοινή προσφυγή στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης. Εκτίμησε ακόμη ότι ο Ερντογάν βρίσκεται σε δεινή θέση και η στροφή του στη Δύση σχετίζεται με την ήττα Τραμπ στις εκλογές των ΗΠΑ.
Αποδομώντας τέλος με πολιτικούς όρους το δίλημμα «Μητσοτάκης ή Τσίπρας», ο κ. Ανδρουλάκης ανέφερε σχετικά ότι «είναι ή με το κόμμα που έφερε τη χώρα στη δημοσιονομική καταστροφή την περίοδο 2004-2009 με τις κυβερνήσεις του κ. Καραμανλή ή με το κόμμα που εκμεταλλεύτηκε την κρίση και επέλεξε δύο φορές να συγκυβερνήσει με τους ακροδεξιούς ΑΝΕΛ, τους εκφραστές του εγχώριου Τραμπισμού και που με τις επιλογές τους γκρέμισαν την καρδάρα με τους κόπους του Ελληνικού λαού».
Στον αντίποδα οι ιδέες της κεντροαριστεράς για το μέλλον αφορούν μια βιώσιμη ανάπτυξη η οποία παράλληλα με τον σεβασμό στο περιβάλλον και με την οικονομική ανταγωνιστικότητα που πρέπει να αποκτήσει η Ελλάδα, περιλαμβάνει ένα ισχυρό κοινωνικό κράτος για να διασφαλιστεί κοινωνική συνοχή.
Ακολουθεί ολόκληρη η συνέντευξη στον Ρενάτο Λέκκα:
1. Η Σύνοδος Κορυφής παρουσίασε μία θετική ατζέντα για την Τουρκία. Έχει βαλθεί η Μέρκελ λίγο πριν φύγει από την Καγκελαρία να στηρίξει τον Ερντογάν; Μπορεί αυτό να αλλάξει;
ΑΠ. Στην πρόσφατη Σύνοδο Κορυφής, οι Ευρωπαίοι ηγέτες ουσιαστικά επανέλαβαν αυτό που είχαν ήδη αποφασίσει από τον Μάρτιο, την υιοθέτηση μίας θετικής ατζέντας με την Τουρκία, στην περίπτωση που σταματήσουν οι προκλήσεις. Η Γερμανίδα Καγκελάριος δεν είναι μόνη καθώς και άλλες χώρες, όπως η Ολλανδία και η Ισπανία που έχουν σημαντικά οικονομικά συμφέροντα στην Τουρκία, επιθυμούσαν ανέκαθεν μία πιο διαλλακτική στάση. Μία πιθανή κυβερνητική αλλαγή στη Γερμανία μετά τις εκλογές του Σεπτεμβρίου και την πιθανή είσοδο των Πρασίνων στον κυβερνητικό συνασπισμό σίγουρα θα επηρεάσει και τη στάση της γερμανικής πλευράς στις σχέσεις με την Τουρκία.
Στο πλαίσιο αυτό πιστεύω ότι είναι ιδιαίτερα σημαντικό, η θετική ατζέντα να συνδεθεί, μέσω αυτοματοποιημένων κυρώσεων, με τον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του κράτους δικαίου στο εσωτερικό της, αλλά και τον σεβασμό των κυριαρχικών δικαιωμάτων των γειτονικών χωρών στο εξωτερικό. Με την Ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας να είναι πλέον μία χίμαιρα, στις διαπραγματεύσεις για μία πιθανή ειδική σχέση, στόχος μας πρέπει να είναι ένα νέο πλαίσιο, όπου θα προβλέπονται ξεκάθαρα τόσο το καρότο όσο και το μαστίγιο για την Τουρκία. Παράλληλα, είναι αναγκαίο να προβλεφθεί ένα αυστηρό χρονοδιάγραμμα για την επίλυση του ζητήματος του καθορισμού της ΑΟΖ και της υφαλοκρηπίδας είτε μέσω διαπραγματεύσεων βάσει του Διεθνούς Δικαίου είτε με κοινή προσφυγή στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης.
2. Είναι ρεαλιστική η αλλαγή της Τουρκίας και η «στροφή της προς τη Δύση» ή είναι καθαρά καιροσκοπική;
ΑΠ. Θεωρώ ότι όλα αυτά είναι προσχηματικά από την πλευρά της Τουρκίας. Ο Ερντογάν είναι σε δεινή θέση. Ο κύριος λόγος της στροφής του Ερντογάν στη Δύση είναι η ήττα του Τραμπ στις αμερικανικές εκλογές και ο εγκλωβισμός του πλέον, γεωπολιτικά, σε μια αδιέξοδη στρατηγική που έχει γκρεμίσει τις γέφυρες με τον δυτικό κόσμο. Οι πράξεις του, όμως, καταδεικνύουν τις πραγματικές του προθέσεις. Δεν μπορεί, δηλαδή, να γίνεται λόγος για «πάγωμα των προκλήσεων» και «στροφή προς τη Δύση», από τη στιγμή που στις 20 Ιουλίου ο Ερντογάν θα είναι στα κατεχόμενα και θα εγκαινιάζει στρατιωτική βάση για Τουρκικά drones στην Κύπρο.
3. Πέρα από το «ήρεμο καλοκαίρι» τι άλλο μπορεί να συμφωνήθηκε στη συνάντηση Μητσοτάκη – Ερντογάν; Τι συζητείται στο Ευρωκοινοβούλιο;
ΑΠ. Με τις διερευνητικές συναντήσεις να μην έχουν φέρει κάποιο απτό αποτέλεσμα, θεωρώ ότι δεν υπήρχε το περιθώριο να γίνει οποιαδήποτε συζήτηση επί της ουσίας. Τόσο οι επισκέψεις των Υπουργών Εξωτερικών σε Αθήνα και Άγκυρα, όσο και η συνάντηση του κ. Μητσοτάκη με τον κ. Ερντογάν φαίνεται να έγιναν περισσότερο σε μία επικοινωνιακή προσπάθεια για να φανεί ότι πέφτουν οι τόνοι.
Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο πρόσφατα ψήφισε την πιο επικριτική του Έκθεση για τις Ευρωτουρκικές σχέσεις. Για πρώτη φορά υιοθετείται ένα πολύ αυστηρό σύνολο λεκτικών διατυπώσεων, τόσο για τις προκλήσεις στο Αιγαίο, στην Ανατολική Μεσόγειο και την Κύπρο, όσο και για την κατάσταση στο εσωτερικό της χώρας. Μάλιστα, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο καλεί για την επίσημη αναστολή των ενταξιακών διαπραγματεύσεων σε περίπτωση που δεν υπάρξει άμεση και ουσιαστική πρόοδος.
Επιπλέον, στην Έκθεσή του, το Κοινοβούλιο συμπεριέλαβε και την πρότασή μου, που ψηφίστηκε τον περασμένο Σεπτέμβριο, στο πλαίσιο της Έκθεσης για την εμπορεία ευρωπαϊκών όπλων προς τρίτες χώρες, όπου ζητάμε την επιβολή εμπάργκο όπλων προς την Τουρκία. Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να σταματήσει να πουλάει όπλα στην Τουρκία.
4. Η Ευρώπη ανησυχεί για την μετάλλαξη Δέλτα. Φοβάστε ένα νέο κύμα από τον Οκτώβρη; Αντέχει η χώρα μας αλλά και η Ευρώπη ένα νέο lockdown;
ΑΠ. Για να μην φτάσουμε σε ένα ακόμα lockdown, που δεν θα το αντέξει ούτε η κοινωνία ούτε η οικονομία, η κυβέρνηση οφείλει να βρει τον κατάλληλο τρόπο να εμβολιάσει κατ’ οίκον τους ανθρώπους που δε μπορούν να μετακινηθούν εύκολα. Επίσης, όσον αφορά τους αναποφάσιστους, πρέπει να υπάρξει καλύτερη ενημέρωση για να πειστούν. Το βασικότερο βέβαια που οφείλουμε να πούμε ξεκάθαρα είναι ότι οι νέες μεταλλάξεις που έχουν έρθει και στη χώρα μας, απειλούν κατά κύριο λόγο αυτούς που δεν έχουν εμβολιαστεί και επομένως, θα είναι πολλαπλά πιο ευάλωτοι σε μια ανοιχτή οικονομία με τουριστικές ροές.
Η επιστημονική κοινότητα σε όλο τον πλανήτη κρούει ηχηρό «καμπανάκι» για άμεση δράση. Υπό αυτό το πρίσμα, είναι εξαιρετικά σημαντικό και οι υγειονομικοί, που έρχονται σε επαφή με ασθενείς, να εμβολιαστούν και εάν χρειαστεί, θα πρέπει να αποκτήσουν και νομική υποχρέωση εμβολιασμού, όπως έγινε στην Ιταλία. Δίνουμε μία μάχη με το χρόνο και απαιτούνται αυστηρά υγειονομικά πρωτόκολλα, τα οποία θα προσαρμόζονται στην πραγματικότητα και στις εμπειρίες άλλων χωρών.
5. Η συζήτηση που έχει αρχίσει για την επιστροφή του ΠΑΣΟΚ και του Ήλιου στο σήμα που σας βρίσκει;
ΑΠ. Τη θέση μου γι’ αυτό το θέμα τη διατύπωσα στο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ το 2019 και όχι όψιμα. Όταν τα θα γίνει το συνέδριο μας μετά την εκλογή ηγεσίας, τα μέλη και οι φίλοι μας θα αποφασίσουν για τις όποιες αλλαγές στην Παράταξή μας.
6. Ο Μπάιντεν στις ΗΠΑ σαρώνει, στην Ευρώπη η Σοσιαλδημοκρατία βρίσκεται σε πτώση. Τι φταίει;
ΑΠ. Η διοίκηση Μπάιντεν αποτελεί ένα παράδειγμα προοδευτικής πολιτικής. Σε σχέση με την Ευρώπη, που λαμβάνει και αυτή μια σειρά σημαντικών μέτρων όπως το Ταμείο Ανάκαμψης, η προσέγγιση του Μπάιντεν είναι ακόμα πιο εντυπωσιακή. Ήδη από τις πρώτες εκτατό μέρες του στο τιμόνι των ΗΠΑ, βλέπουμε πολιτικές που περιλαμβάνουν ταυτόχρονα μέτρα για την πανδημία, τη δημόσια υγεία, την φτώχεια, τις υποδομές και τη φορολογία του πλούτου. Πάντως, πρέπει να λάβουμε υπόψη είναι ότι μιλάμε για δυο εντελώς διαφορετικά πολιτικά συστήματα στις ΗΠΑ και στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Στην Ευρώπη, η πιεστική ανάγκη για συνεχείς και επίπονους συμβιβασμούς στη λήψη των αποφάσεων, μέσω του κανόνα της ομοφωνίας πολλές φορές, περιορίζει τον χώρο για εντελώς διακριτές πολιτικές επιλογές. Αυτό δεν ευνοεί τη σοσιαλδημοκρατία. Είδατε, για παράδειγμα, τη δυσκολία λήψης απόφασης επί του νέου ευρωπαϊκού προϋπολογισμού και του Ταμείου Ανάκαμψης, λόγω της απειλής βέτο από την Ουγγαρία και την Πολωνία. Συνεπώς, χρειάζεται ανανέωση και ενίσχυση των δεσμών μεταξύ των ευρωπαϊκών σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων προς την κατεύθυνση της αναθεώρησης ορισμένων προβληματικών θεσμικών και πολιτικών πτυχών στη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
7. Ποιος εκφράζει την Σοσιαλδημοκρατία στην χώρα; Είναι υπαρκτό το δίλημμα Μητσοτάκης – Τσίπρας;
ΑΠ. Το ΠΑΣΟΚ ιδρύθηκε ως ένα κόμμα που συνέθεσε την προοδευτική αριστερά με το προοδευτικό κέντρο. Γι’ αυτό τον λόγο απέκτησε βαθιές ρίζες στην κοινωνία,. Αυτή είναι η πολιτική του ταυτότητα, όσο κι αν κάποιοι επιδιώκουν, για πρόσκαιρα εκλογικά οφέλη, να την αμφισβητήσουν. Το δίλημμα που θέτετε, αν θέλετε να το μεταφράσουμε με πολιτικούς όρους, είναι ή με το κόμμα που έφερε τη χώρα στη δημοσιονομική καταστροφή την περίοδο 2004-2009 με τις κυβερνήσεις του κ. Καραμανλή ή με το κόμμα που εκμεταλλεύτηκε την κρίση και επέλεξε δύο φορές να συγκυβερνήσει με τους ακροδεξιούς ΑΝΕΛ, τους εκφραστές του εγχώριου Τραμπισμού και που με τις επιλογές τους γκρέμισαν την καρδάρα με τους κόπους του Ελληνικού λαού.
8. Με ποιες (κεντροαριστερές) ιδέες μπορούμε να επενδύσουμε στο μέλλον;
ΑΠ. Εμείς προτείνουμε μια βιώσιμη ανάπτυξη η οποία παράλληλα με τον σεβασμό στο περιβάλλον και με την οικονομική ανταγωνιστικότητα που πρέπει να αποκτήσει η χώρα μας, περιλαμβάνει ένα ισχυρό κοινωνικό κράτος για να διασφαλιστεί κοινωνική συνοχή. Η σύγχρονη σοσιαλδημοκρατία οφείλει να μην δίνει μάχες οπισθοφυλακής για να διατηρήσει ανέπαφο ένα ένδοξο παρελθόν, που όμως δεν υπάρχει πλέον. Για παράδειγμα, η αντιμετώπιση της κλιματική κρίσης απαιτεί όραμα και όχι απλά μια λογιστική διαχείριση. Είναι ανάγκη να λάβουμε δραστικά μέτρα για μια ομαλή και δίκαιη πράσινη μετάβαση, αλλιώς ανακύπτει ο κίνδυνος, μέσω μιας βίαιης μετάβασης, να ενισχυθούν οι ανισότητες και οι αποκλεισμοί.
