Η είδηση του θανάτου του Νικήτα Βενιζέλου σε ηλικία 90 ετών, πέρασε στα ψιλά των ΜΜΕ, αναφέρθηκε μάλλον ως «υποχρέωση» ειδησεογραφίας.
Κι όμως, ο εγγονός του Ελευθερίου Βενιζέλου υπήρξε κορυφαίος πατριώτης με πολυσήμαντη δράση αλλά και βουλευτής και αρχηγός κόμματος και άνθρωπος που επιδόθηκε σε σημαντική φιλανθρωπία. Νομίζω ότι στο κατευόδιό του, του οφείλαμε περισσότερο σεβασμό, περισσότερες αναφορές.
Ο Νικήτας Βενιζέλος ήταν ο πρώτος εγγονός του Ελευθερίου Βενιζέλου. Γιος του πρωτότοκου γιου του Κυριάκου. Και της Μαρίκας Ρούσσου, κόρης του μεγαλοεφοπλιστή Νικήτα Ρούσσου, από τη Λέρο.
Μεταξύ πολιτικής και επιχειρήσεων, ήταν σαφές από τα μικράτα του ότι τον έλκυαν περισσότερο οι δεύτερες. Η πολιτική ήταν για εκείνον κάτι ως μέγιστη οικογενειακή υποχρέωση. Σπούδασε Οικονομικά και διοίκηση επιχειρήσεων στη Γαλλία και στις ΗΠΑ κι εν συνεχεία ασχολήθηκε με τις ναυτιλιακές επιχειρήσεις πουν κληρονόμησε από τον παππού του Νικήτα Ρούσσο και τη μητέρα του. Η ενασχόλησή του μ’ αυτές αφενός τις «αυγάτισε» κι αφετέρου του έδωσε την ηθική ικανοποίηση ότι δημιούργησε νέες και μεγαλύτερες.
Κι ενώ όλα βάδιζαν καλά στα του οίκου του, ήρθαν οι συνταγματάρχες, το 1967, και έπνιξαν την ελευθερία και τη δημοκρατία. Άνθρωπος πιο φιλελεύθερος και από τον… μέγιστο παππού του, αρνήθηκε να σκύψει το κεφάλι του κι έφυγε από την Ελλάδα. Κινούμενος από το εξωτερικό, δημιούργησε αντιστασιακό κίνημα εναντίον της δικτατορίας. Κι ήταν εξ εκείνων που στο παρασκήνιο υπέθαλψε το «Κίνημα του Ναυτικού» και του αντιτορπιλικού «Βέλος» που είχε στασιάσει εναντίον της χούντας κι είχε καταφύγει στην Ιταλία. Μάλιστα, όλο το διάστημα που ο κυβερνήτης Νίκος Παππάς και το πλήρωμα του «Βέλος» βρίσκονταν εκτός Ελλάδας, ο Νικήτας Βενιζέλος είχε αναλάβει τον βιοπορισμό τους. Λέγεται, ότι πούλησε σημαντική περιουσία του προς τούτο. Εξ ου και μετά την πτώση της χούντας, η κυβέρνηση Καραμανλή το αναγνώρισε και του απονεμήθηκε παράσημο από το ελληνικό κράτος. Μα δεν ήταν μόνο η συνεισφορά του στο «κίνημα του Ναυτικού» ή στην ίδρυση και βοήθεια σε αντιστασιακές οργανώσεις εναντίον της χούντας. Ο ίδιος, πουλώντας πάλι προσωπική περιουσία, λέγεται για τρία πλοία, αγόρασε όπλα από τον Καντάφι! Και μαζί με τον γραμματέα του και μετέπειτα βουλευτή και υπουργό Κώστα Μπαντουβά, εφοδίασαν μ’ αυτά εκατοντάδες Κρητικούς για να στραφούν εναντίον των συνταγματαρχών. Μετά τον εφοδιασμό των συμπατριωτών του με τα όπλα, κάποιοι τον πρόδωσαν! Η χούντα εξαπέλυσε λυσσώδες κυνηγητό στην Κρήτη για να τον συλλάβει. Όσοι γνωρίζουν ισχυρίζονται ότι όλη αυτή η ιστορία θα μπορούσε να γίνει μια εξαιρετική ταινία στο Χόλιγουντ. Διέφυγε τη σύλληψη και μεταμφιεσμένος κατάφερε να ξαναφύγει στο εξωτερικό.
Πολιτική
Όπως προείπα, με την πολιτική δεν το …πολυείχε. Αλλά, ειδικά μετά την πτώση της χούντας ασχολήθηκε συστηματικά κι εκ του σύνεγγυς. Επέστρεψε στην Ελλάδα κι ενώ όλοι περίμεναν να συμπράξει με τον εξάδελφό του Κωνσταντίνο Μητσοτάκη στο «οικογενειακό» κόμμα των Φιλελευθέρων, εκείνος συνεργάστηκε με τον Γεώργιο Μαύρο και την ΕΔΗΚ, με την οποία και εξελέγη. Επανεξελέγη και το 1977 και ήταν ο τελευταίος βουλευτής που παρέμεινε πιστός στο κόμμα του Ιωάννη Ζίγδη μέχρι το «ξεδόντιασμά» του από ΠαΣοΚ και Νέα Δημοκρατία.
Αργότερα, ενεργοποίησε το κόμμα Φιλελευθέρων και γενικός του γραμματέας ανέλαβε ο φίλος του Κώστας Μπαντουβάς. Έλαβε μέρος στις εκλογικές αναμετρήσεις μέχρι και το 1990, αλλά απέτυχε να λάβει το εκλογικό μέτρο του 3% και να εκλέξει βουλευτές, σημειώνοντας όμως πολλαπλάσια ποσοστά στο νομό Χανίων σε σύγκριση με τον εθνικό μέσο όρο.
Το 1993 ο Νικήτας Βενιζέλος συνεργάστηκε με την Πολιτική Άνοιξη του Σαμαρά, καταφέρνοντας να εκλεγεί βουλευτής, για τελευταία φορά, με 10.267 ψήφους στην Α΄ Περιφέρεια Αθηνών. Από αυτή την εκλογή του, διετέλεσε από το 1993 έως το 1996 Αντιπρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων.
Ο Νικήτας Βενιζέλος χαρακτηρίστηκε άνθρωπος πολύ χαμηλών τόνων, σε σχέση με την οικογενειακή του καταγωγή, τόσο εκ πατρός όσο κι εκ μητρός. Ποτέ δεν προκάλεσε, ποτέ δεν δημιούργησε αντιπαραθέσεις για τις αντιπαραθέσεις, ποτέ δεν υπέκυψε στον λαϊκισμό. Ακόμη κι όταν έμενε εκτός Βουλής για λίγες ψήφους. Ήταν υπερήφανος άνθρωπος και μεστός συνείδησης για να κοροϊδεύει, τάζει ή εκφράζει λόγια χωρίς αντίκρισμα.
Η προσωπική του ζωή ήταν πλήρης. Με αέρηδες μα και νηνεμία. Παντρεύτηκε δυο φορές, απέκτησε οκτώ παιδιά. Δυο (2) αγόρια, τον Κυριάκο και τον Ιωάννη και έξι (6) κορίτσια. Η Κέιτυ Άνταμς, δεύτερη σύζυγός του, είναι απόγονος του άλλοτε προέδρου των ΗΠΑ, Τζων Άνταμς.
Εν κατακλείδι. Ο Νικήτας Βενιζέλος υπήρξε μια εξαιρετική προσωπικότητα. Χαμηλών τόνων άνθρωπος, μετριοπαθής, ευφυής επιχειρηματικά, μετρίως μέτριος πολιτικά, μα κυρίως μέγας πατριώτης. Και φιλάνθρωπος. Με τις φιλανθρωπίες του να μη «πωλούνται» ποτέ…
