Είναι σαφές ότι το ΠαΣοΚ του Ανδρουλάκη αρέσκεται στις γκάφες και σε πράξεις που του αφαιρούν τη δυνατότητα να μιλά για κυβερνησιμότητα. Άλλωστε, ποιος μπορεί να εμπιστευθεί ως κυβερνητικό εταίρο αυτόν που αρνείται την πραγματικότητα και πολιτεύεται με την ταμπέλα του αναρχοαυτόνομου επαναστάτη; Πότε με τα μη κρατικά πανεπιστήμια, πότε με την ταύτιση με τη Ζωή Κωνσταντοπούλου, ή πότε με την απαίτηση κορυφαίων στελεχών του να πάρουν απόφαση στο συνέδριο, ότι δεν θα συνεργαστούν με τη ΝΔ!!! Δηλαδή, θα αφήσουν τη χώρα ακυβέρνητη, στο έλεος της ολιγαρχίας που καραδοκεί να επιβάλλει αδύναμες κυβερνήσεις.
Το ΠαΣοΚ, χωρίς αμφιβολία, είναι ένα κόμμα που θέλει να πατά σε δυο βάρκες , είναι πότε με τον χωροφύλακα και πότε με τον αστυφύλακα. Ειδικά τώρα που νιώθει στον σβέρκο την ανάσα του Τσίπρα.
Είναι απίστευτο αυτογκόλ αυτό που έβαλε ο Ανδρουλάκης προχθές στη Βουλή, όπου το ΠαΣοΚ καταψήφισε τη μετάβαση του αμαρτωλού ΟΠΕΚΕΠΕ στην ΑΑΔΕ!
Κι είναι απίστευτες οι ανοησίες που έλεγαν τα στελέχη του στα ΜΜΕ, για να δικαιολογήσουν αυτή την απόφαση. Όπως, ο βουλευτής Χαλκιδικής, Απόστολος Πάνας, που πέταξε το απίστευτο μαργαριτάρι: «η μεταφορά του ΟΠΕΚΕΠΕ στην ΑΑΔΕ δεν συνιστά μεταρρύθμιση, αλλά υποβάθμιση της αγροτικής πολιτικής και μετατροπή της στήριξης της παραγωγής σε λογιστική διαδικασία»!
Σοβαρά τώρα; Δηλαδή στη Χαριλάου Τρικούπη επιθυμούν τη διαιώνιση των… φραπέδων; Επιθυμούν τύπους (δημιουργήματα του βρόμικου συστήματος του ΟΠΕΚΕΠΕ) σαν αυτούς που είδαμε και βλέπουμε στην εξεταστική της Βουλής και φρίττουμε.
Σοβαρά τώρα; Επιθυμούν να μη μείνει αλώβητη η λίμνη με τη λάσπη που λέγεται ΟΠΕΚΕΠΕ; Είναι απίστευτο ότι καταψήφισαν την εξυγίανση του ΟΠΕΚΕΠΕ κι είναι πλέον απολύτως διακριτό γιατί δεν κουνιέται η βελόνα, όπως λέει κι ο Γερουλάνος. Είναι απίστευτο ότι το ΠαΣοΚ, διακατέχεται από φοβίες και αυτοκτονικές τάσεις. Κι από υπέρμετρη αγάπη στο πελατειακό κράτος.
Είναι απίστευτο ότι χωρίς να υπάρχει καν λόγος σοβαρός, ο Ανδρουλάκης θόλωσε πάλι, βραχυκύκλωσε χωρίς πίεση (πλην αυτής του Τσίπρα) και συμπεριφέρθηκε σαν πολιτικό κόμμα που έχει πάρει διαζύγιο με την υπευθυνότητα και την κυβερνησιμότητα.
Όταν οι πάντες (δηλαδή όσοι γνωρίζουν τα πράγματα) κατανοούν ότι ο ΟΠΕΚΕΠΕ δεν μπορεί να συνεχίζει έτσι κι ότι η ένταξή του στην ΑΑΔΕ θα του προσδώσει κύρος και θα καθαρίσει την κόπρο του Αυγεία, δεν μπορεί το ΠαΣοΚ να λέει «όχι» και συγχρόνως να θέλει να κυβερνήσει.
Ο Ανδρουλάκης κι οι συν αυτώ, το μόνο που κάνουν είναι να καθιστούν το ΠαΣοΚ κόμμα διαμαρτυρίας, που τρέχει πίσω ακόμη κι από μαξιμαλιστικά αιτήματα κοινωνικών ομάδων. Τώρα συντάσσονται με όσους είναι στα μπλόκα, αναμένοντας ψηφαλάκια, μα λησμονούν ότι εκεί είναι πρωτοπαλίκαρα του ΚΚΕ και της Ζωής, από τα οποία δεν μπορούν να προσδοκούν το παραμικρό.
Είναι απίστευτο αυτογκόλ, αυτό το νέο του ΠαΣοΚ. Να υιοθετεί ένα αίτημα των μπλόκων, τη μη ένταξη του ΟΠΕΚΕΠΕ στην ΑΑΔΕ, δίνοντας ανάσες στη διαφθορά στη ρεμούλα. Όπως είναι απίστευτο ότι οπαδοί και ψηφοφόροι του ΠαΣοΚ κάνουν συνεχώς τη διαδρομή Χαριλάου Τρικούπη – Κουμουνδούρου και τούμπαλιν. Για του λόγου το αληθές, προχθές στην εξόρμηση του Τσίπρα στην Πάτρα, έσπευσαν παλαιοπασόκοι και φώναζαν το σύνθημα ης δεκαετίας του ΄80 (του περασμένου αιώνα), «ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει Δεξιά»!!! Μιλάμε για κωμωδία…
Η ουσία είναι ότι με αυτά και μ’ εκείνα το ΠαΣοΚ δεν μπορεί να θεωρείται σοβαρή κι υπολογίσιμη πολιτική δύναμη εξουσίας ή κυβερνητικού εταίρου. Άλλωστε, τα σοβαρά στελέχη του έχουν κατηφορίσει στην Πειραιώς και κάποια ακόμη, μελετούν την ίδια διαδρομή, επειδή καταλαβαίνουν τι συμβαίνει…
