Α. Για το αναπτυξιακό σχέδιο της Κυβέρνησης
Πρόκειται για αναπτυξιακό σχέδιο χωρίς ανάπτυξη. Γενικόλογες αναφορές, ευχολόγια αλλά και προτάσεις στη λάθος κατεύθυνση, δεν συνιστούν για κανέναν λόγο αναπτυξιακό σχέδιο. Εν προκειμένω ισχύει απόλυτα το “ώδινεν όρος και έτεκεν μυν”.
Η Κυβέρνηση που επί τρία χρόνια κρατάει σε αγωνία την Ελλάδα με το περίφημο αναπτυξιακό της σχέδιο που όλο ερχόταν και ποτέ δεν το είδε κανείς, έφερε τελικά ένα γενικόλογο κείμενο το οποίο δεν περιλαμβάνει καν ένα διάγραμμα ή ποσοτικοποιημένους στόχους. Σε κάθε περίπτωση τόσο οι ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ όσο και οι δανειστές γνωρίζουν ότι όλα όσα αναφέρονται θα μείνουν στα χαρτιά αφού η σημερινή Κυβέρνηση βρίσκεται σε αποδρομή.
Τα μόνα σημεία στα οποία είναι συγκεκριμένο το λεγόμενο αναπτυξιακό είναι επί της ουσίας οι διαπιστώσεις οι οποίες επιβεβαιώνουν τη δεινή θέση στην οποία έχει έρθει η χώρα εξαιτίας των πολιτικών επιλογών των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.
To σχέδιο:
- Αναγνωρίζει την φτωχοποίηση της μεσαίας τάξης
- Παραδέχεται ότι θα συνεχιστούν οι περικοπές στις συντάξεις.
- Θεωρεί δεδομένη την αύξηση των τιμολογίων της ΔΕΗ
- Χαρακτηρίζει εύθραυστη την οικονομική κατάσταση των νησιών.
- Δεσμεύεται ότι θα διατηρήσει τα έσοδα του ΕΝΦΙΑ στα 2,6 δις ευρώ εμπαίζοντας τους πολίτες ακόμη και σήμερα με υποσχέσεις για μείωση του. Εμείς, αντίθετα μιλούμε για μείωση 30% σε όλα τα νοικοκυριά, άρα έσοδα 1,8 δισ.
Εδώ τελειώνουν τα συγκεκριμένα και τα μόνα για τα οποία δεν υπάρχει αμφιβολία ότι θα ισχύσουν αν συνεχίσει να κυβερνά ο ΣΥΡΙΖΑ. Αντί, όμως, λύσεων, η Κυβέρνηση απαντά σε αυτά τα πραγματικά προβλήματα με ευχολόγια και ασαφείς αναφορές.
- Υπόσχονται ότι ίσως μειώσουν τη φορολογία αν και εφόσον επιτυγχάνονται πλεονάσματα 3,5% μέχρι το 2022. Στόχος για τον οποίον επαναλαμβάνουν ότι είναι αδιαπραγμάτευτη δέσμευση της χώρας.
- Μιλούν για ενδεχόμενη μείωση του φόρου των επιχειρήσεων από το 29% στο 26%. Το παρουσιάζουν μάλιστα ως επιτυχία ενώ είναι αυτοί που το πήγαν από το 26% στο 29%. Η Νέα Δημοκρατία δεσμεύεται ότι θα μειώσει τον φόρο των επιχειρήσεων στο 20%.
- Μειώνουν το αφορολόγητο χωρίς να λένε ποιος θα είναι ο αρχικός φορολογικός συντελεστής. Η Νέα Δημοκρατία δεσμεύεται ότι ο αρχικός συντελεστής θα είναι 9% και όχι 20% όπως είναι σήμερα.
Β. Για τις εκλογές
Ειλικρινώς δεν είναι γνωστό αν ο συνήθως μεταμφιεζόμενος ως υπουργός Αμύνης ντύθηκε σήμερα λαγός του κ. Τσίπρα. Η ιδέα, ωστόσο, του κ. Καμμένου, για τριπλές εκλογές, επιβεβαιώνει ότι η χώρα κυβερνάται από ασόβαρους αλλά και επικίνδυνους ανθρώπους. Θυμίζεται ότι προ μηνός περίπου ο κ. Σκουρλέτης εξηγούσε γιατί δεν μπορούν να συμπέσουν οι περιφερειακές εκλογές με τις ευρωεκλογές υποστηρίζοντας πως «θα λειτουργήσουν παραμορφωτικά για την αυτοδιοίκηση».
Είναι εμφανές ότι ο κ. Καμμένος και η κυβέρνηση συνολικά, βρίσκονται σε πανικό ενόψει της επικείμενης ήττας τους και του ενδεχομένου να αποχωριστούν τις καρέκλες τους. Έχουν την ψευδαίσθηση πως αν γίνουν μαζί και οι 3 εκλογές θα χάσουν μία φορά και όχι τρεις. Δυστυχώς οι ψευδαισθήσεις -ή οι αυταπάτες αν προτιμάτε- αυτής της κυβέρνησης έχουν κοστίσει ήδη πολύ ακριβά. Δεν χρειάζεται να τις πληρώσει και άλλο η χώρα.
Γ. Για τη βία
Κάθε μορφή βίας είναι απαράδεκτη απ’ όπου και αν προέρχεται και εν τέλει υπονομεύει τη Δημοκρατία. Πόσο μάλλον η πρωτοφανής απόπειρα τρομοκράτησης της Δικαιοσύνης που συνέβη με την έφοδο στο ΣτΕ. Ούτε η χώρα, ούτε η Δικαιοσύνη, ούτε βέβαια οι πολίτες επιτρέπεται να γίνονται έρμαιο του κάθε Ρουβίκωνα ή άλλων ομάδων, τις οποίες η Κυβέρνηση, βέβαια, πολύ καλά γνωρίζει. Θυμίζεται ότι ο Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης έχει πει πως πρόκειται για τα δικά τους παιδιά, ενώ ο Πρόεδρος της Βουλής απαίτησε την άμεση απελευθέρωση μελών του Ρουβίκωνα που είχαν συλληφθεί από την Αστυνομία, κατά την απόπειρά τους να εισβάλουν στη Βουλή. Ο χαρακτηρισμός δε του Ρουβίκωνα ως “ακτιβιστικής ομάδας” είναι ενδεικτικός της αντίληψης που έχει η Κυβέρνηση για την αντιμετώπιση της βίας που προέρχεται από ιδεολογικά συγγενείς προς αυτήν χώρους.
Ο κ. Τσίπρας θα πρέπει τουλάχιστον σε αυτή την περίπτωση να κάνει το στοιχειώδες καθήκον του. Να συνειδητοποιήσει ότι ο διχαστικός του λόγος μόνο ζημία προκαλεί στον τόπο. Οφείλει να διασφαλίσει, το νόμο, την τάξη, την ασφάλεια, τη συνοχή της κοινωνίας και την ομαλή λειτουργία των θεσμών. Αυτή είναι, άλλωστε, η απαίτηση όλων των Ελλήνων, ανεξάρτητα από την ιδεολογική και πολιτική τους τοποθέτηση.
Όταν ο Πρωθυπουργός και τα στελέχη της Κυβέρνησης αναφέρονται σε σχέση της Ν.Δ. με φαινόμενα της βίας, θα πρέπει, αν μη τι άλλο, να αισθάνονται ντροπή. Ντροπή, γιατί είναι αυτά τα ίδια πρόσωπα που, από το 2008 και μετά, όχι μόνον υπέθαλψαν αλλά σε πολλές περιπτώσεις υποκίνησαν τη βία. Γιατί άραγε η αστυνομία στην Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη και αλλού δεν κάνει τη δουλειά της ενώ στην Τήνο που υπήρξε αντίδραση του Δημάρχου, προχώρησε αμέσως σε συλλήψεις; Γιατί άραγε στην έφοδο του Ρουβίκωνα προχθές στο ΣτΕ δεν έγιναν συλλήψεις; η απάντηση είναι απλή. Γιατί δεν θέλει να τους συλλάβει η κυβέρνηση. Για τη ΝΔ η βία είναι βία, από όπου και αν προέρχεται. Η βία δεν έχει χρώμα, και δεν έχει πολιτικό πρόσημο. Η Νέα Δημοκρατία, όχι μόνο καταδίκασε την επίθεση κατά του Γ. Μπουτάρη, αλλά ζήτησε να γίνουν άμεσα συλλήψεις. Οι δε ανερμάτιστοι που ισχυρίζονται ότι η ΝΔ βρίσκεται πίσω από την άνανδρη επίθεση στον Γιάννη Μπουτάρη ας απαντήσουν ποιοι χτύπησαν τον Κ. Χατζηδάκη και τον Γ. Κουμουτσάκο.
Δ. Για το Σκοπιανό
Ο κ. Καμμένος δηλώνει ουσιαστικά ότι δεν εγκρίνει τις διαπραγματεύσεις που κάνουν ο κ. Τσίπρας με τον κ. Κοτζιά. Επιβεβαιώνει έτσι πως σε ένα μείζον εθνικό ζήτημα η κυβέρνηση είναι σκορποχώρι καθώς ο κ. Τσίπρας δεν διαπραγματεύεται ως Πρωθυπουργός, αλλά ως επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ. Αποδεικνύει, ταυτόχρονα, ο κ. Καμμένος τον καιροσκοπισμό του, καθώς στηρίζει μια Κυβέρνηση που ακολουθεί στο μείζον αυτό εθνικό ζήτημα μια πολιτική με την οποία δημοσίως διαφωνεί χωρίς Από ό,τι φαίνεται, όμως, η έλξη για την καρέκλα είναι ισχυρότερη από οποιαδήποτε πραγματική ή προσχηματική πολιτική διαφορά.
Ο κ. Τσίπρας από την πρώτη στιγμή επιδίωξε να διχάσει τους Έλληνες και να δημιουργήσει προβλήματα στην Αντιπολίτευση χωρίς να ενδιαφέρεται για τη λύση του ζητήματος που εκκρεμεί εδώ και χρόνια. Αντιμετώπισε με εμπάθεια όσους διαφώνησαν με τους χειρισμούς της στο σκοπιανό. Τους λοιδόρησε αποκαλώντας τους γραφικούς και ακροδεξιούς. Διαπραγματευόταν χωρίς να ενημερώνει -παρά μόνον εκ των υστέρων- τις πολιτικές δυνάμεις. Τις τελευταίες μέρες ακούστηκε ότι συζητάει ως ονομασία για τα Σκόπια το όνομα της “Μακεδονίας του Ίλιντεν”. Μια ονομασία πολλαπλώς προβληματική, που θα συνιστούσε επιτομή του αλυτρωτισμού, καθώς η εξέγερση του Ίλιντεν είχε ως κεντρικό της σύνθημα τη δημιουργία μιας «μεγάλης Μακεδονίας» με πρωτεύουσα τη Θεσσαλονίκη. Αποδεικνύει έτσι πως κάθε φορά που διαπραγματεύεται, ειδικά όταν επιλέγει να το κάνει νύχτα και μόνος του, είναι ικανός για τα χειρότερα. Όλοι θυμούνται τη διαπραγμάτευση των 17 ωρών που έφερε ένα 3ο Μνημόνιο και τελικά και ένα 4ο Μνημόνιο.
Για τη Ν.Δ. αδιαπραγμάτευτη προϋπόθεση είναι η επίτευξη ενιαίας και συνολικής λύσης, με αλλαγή του Συντάγματός τους, ώστε να απαλειφθεί οποιαδήποτε αναφορά αλυτρωτισμού, αλλά και για να διασφαλιστεί το erga omnes, μια ενιαία δηλαδή ονομασία για εσωτερική και εξωτερική χρήση. Και βέβαια να αποκλειστεί κάθε έκφραση αλυτρωτισμού είτε αναφορά στο Σύνταγμα, είτε αφορά τα σύμβολα, την ταυτότητα και τη γλώσσα. «Μακεδονικό έθνος» δεν υπάρχει και δεν γίνεται δεκτή οποιαδήποτε λύση που δεν το καθιστά αυτό σαφές.
