«Την επιστροφή της Ελλάδας στην κανονικότητα της ευρωζώνης και γενικότερα της Ευρώπης, σηματοδότησε η διακυβέρνηση Μητσοτάκη», υπογράμμισε ο Πίτερ Σπίγκελ, ο επικεφαλής των Financial Times στις ΗΠΑ.
Ταυτοχρόνως έκανε λόγο για «επαναφορά της εμπιστοσύνης στις αγορές», ενώ ανέφερε ότι «μετά την ιδιαίτερα έντονη περίοδο επί ΣΥΡΙΖΑ, όπου πηγαίναμε από κρίση σε κρίση, οικονομικά, οι αγορές δεν ήξεραν εάν μπορούσαν να εμπιστευτούν ή όχι την Ελλάδα, είναι αξιοθαύμαστο τι κατόρθωσε η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Να επαναφέρει την εμπιστοσύνη στις αγορές και στα χρηματοοικονομικά πράγματα». Σύμφωνα με τον ίδιο, «…από μία διεθνή οπτική -και αυτή προέρχεται από την αγορά ομολόγων – (η Ελλάδα) είναι μία κανονική χώρα της ευρωζώνης και νομίζω ότι αυτός ήταν και ο στόχος».
Όσα ανέφερε ο επικεφαλής των Financial Times, αποτυπώνουν σε δυο προτάσεις όσα κολακευτικά ακούγονται για την Ελλάδα στα διεθνή οικονομικά φόρα. Εξ ου κι οι συνεχείς αναβαθμίσεις της ελληνικής οικονομίας αλλά κι η αναμενόμενη ανάκτηση της επενδυτικής βαθμίδα, μετά από πολλά χρόνια. Γεγονός που θ’ αλλάξει εν πολλοίς την πορεία της ελληνικής οικονομίας.
Τι σημαίνει ανάκτηση της επενδυτικής βαθμίδας;
Σε πρακτικό επίπεδο η αναβάθμιση της πιστοληπτικής ικανότητας της Ελλάδας, θα μειώσει το κόστος του δανεισμού για το κράτος και τους ιδιώτες, τουλάχιστον συγκριτικά με άλλες ανάλογες οικονομίες, καθώς το συνολικό κόστος δανεισμού εξαρτάται και από τις διεθνείς τάσεις στα επιτόκια. Αναφορικά με το κόστος δανεισμού για το κράτος, παράγοντες της αγοράς εκτιμούν ότι με το που θα ανακτηθεί η επενδυτική βαθμίδα, αρχικά, θα επέλθει μία μείωση του spread του 10ετούς ελληνικού ομολόγου κατά περίπου 10 με 20 μονάδες βάσης σε σχέση με το αντίστοιχο της Ιταλίας. Δηλαδή αποκλιμάκωση του κόστους δανεισμού παρά το γενικότερο κλίμα αύξησης του κόστους χρήματος.
Στη χώρα μας δεν συζητάμε τίποτα από αυτά, παρ’ ότι είμαστε λιγότερο από ένα μήνα πριν τις εκλογές. Αντιθέτως βλέπουμε –ενδεικτικά το αναφέρω- περίπου 350 χιλιάδες Έλληνες να προτιμούν δημοσκοπικά ένα κόμμα που υπόσχεται ν’ ανατινάξει τις τράπεζες, δηλαδή αυτοκτονία! Βλέπουμε και την αξιωματική αντιπολίτευση να τάζει τον ουρανό με τ’ άστρα, αλόγιστα και καιροσκοπικά.
Η «Αυγή» έγραφε μόλις προκηρύχθηκαν οι εκλογές: «Τίτλοι τέλους για τη χειρότερη κυβέρνηση της μεταπολίτευσης»! Ο δε Αλέξης Τσίπρας σε μια επίδειξη της Αριστερής μιζέριας ανέφερε ότι το Πάσχα που περάσαμε θα είναι το τελευταίο φτωχό Πάσχα των Ελλήνων! Την ώρα που σημειωνόταν η μεγαλύτερη μαζική έξοδος και την ώρα που σε όλη την Ελλάδα υπήρχαν πληρότητες της τάξης του 95-100%!
Ο Ανδρουλάκης δε, τον χαβά του, γυρίζει εδώ κι εκεί και μιλάει για …ψηφιακό παρακράτος! Την ώρα που δεν υπάρχει Έλληνας που να μη διαπιστώνει ή απολαμβάνει τα οφέλη των μεταρρυθμίσεων Πιερρακάκη.
Χθες, το «Βήμα» δημοσίευσε νέα δημοσκόπηση (Metron Analysis ) στην οποία η πρόθεση ψήφου δίνει 27,8 στη ΝΔ, 22,2% στον ΣΥΡΙΖΑ (5,6% διαφορά), 8,5% στο ΠΑΣΟΚ, και 4.4% στο ΜέΡΑ 25. Η διαφορά στους δύο πρώτους ανεβαίνει στο 6,9% στην «εκτίμηση ψήφου», με την ΝΔ στο 33,8%, τον ΣΥΡΙΖΑ στο 26,9% το ΠΑΣΟΚ να ασθμαίνει στο 10,3% και το ΜέΡΑ 25 στο 5,4%.
Τι βλέπουμε δηλαδή; Την σταδιακή ανάκαμψη της ΝΔ στα επίπεδα που ήταν πριν τα τραγικά Τέμπη και την απόλυτη καθήλωση της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Βλέπουμε και κάτι ακόμη: Ότι με τα σημερινά ποσοστά των δυο πόλων που θα σχηματίσουν την … κυβέρνηση των ηττημένων, αυτή δύσκολα μπορεί να γίνει πράξη.
Βλέπουμε κι άλλο: Ότι ο Μητσοτάκης συγκεντρώνει διπλάσιο ποσοστό πρωθυπουργικής καταλληλότητας από τον Τσίπρα, 35% έναντι του 18%! Εδώ δηλαδή διακρίνεται ότι ο Αλέξης Τσίπρας διολισθαίνει σε ποσοστά χαμηλά, γεγονός που οφείλεται στην προηγούμενη πολιτεία του και τα εκτός τόπου και χρόνου πολιτικά του προτάγματα. Αν μάλιστα προσθέσουμε και το διεθνές κύρος, τότε ο Τσίπρας καταποντίζεται με ποσοστό 10%, έναντι 51% του Μητσοτάκη.
Προσέξτε: Είναι χαρακτηριστικό ότι ο Μητσοτάκης σε όλα τα ποιοτικά χαρακτηριστικά συγκεντρώνει ποσοστά μεγαλύτερα του κόμματός του, ο δε Τσίπρας μικρότερα του δικού του! Γεγονός που προσφέρει αφορμή για συζήτηση.
Προσέξτε κι αυτά: Η έλλειψη αξιοπιστίας του ΣΥΡΙΖΑ και του Αλέξη Τσίπρα, αποτυπώνεται και στο θεωρητικό προνομιακό πεδίο τους, όπως η ερώτηση ποιος «νοιάζεται περισσότερο για τα προβλήματα των ανθρώπων». Όπου ο Μητσοτάκης λαμβάνει 24% κι ο Τσίπρας 18%. Στο χειρισμό κρίσεων ο Μητσοτάκης 42%, έναντι 15% του Τσίπρα, ενώ στην συνολική οικονομική πολιτική 37 έναντι 17%!
Το «Βήμα» έγραψε σχολιάζοντας τη συγκεκριμένη δημοσκόπηση ότι δεν υπήρξαν άλλες εκλογές όπου η δημοσκοπική σύγκριση μεταξύ κυβέρνησης και αντιπολίτευσης να υπήρξε τόσο καταλυτική υπέρ της πρώτης. Γεγονός μάλλον αυτονόητο, αφού ΣΥΡΙΖΑ και Τσίπρας πολιτεύονται με μίζερα όπλα και κυρίως με λογικές και τσιτάτα του περασμένου αιώνα.
