Σχολιασμοί της τρέχουσας επικαιρότητας
Α. Υπόθεση Πολάκη
Οι πολίτες βλέπουν και καταλαβαίνουν τα πάντα. Την ώρα που η Νέα Δημοκρατία αγωνίζεται να φέρει στη χώρα επενδύσεις για να δημιουργηθούν νέες δουλειές, την ώρα που κάνει εποικοδομητικές προτάσεις για την προστασία της πρώτης κατοικίας, η καταρρέουσα κυβέρνηση δεν διστάζει να χρησιμοποιεί ακόμη και μεθόδους υποκόσμου για να παραμείνει για λίγο ακόμη στην εξουσία. Ο κ. Πολάκης –που καθημερινά επιβεβαιώνει το ηθικό … μειονέκτημα του ΣΥΡΙΖΑ- είναι ο καθρέφτης του κ. Τσίπρα. Αυτός τον επέλεξε και αυτός του δίνει τη δυνατότητα να βρίζει, να απειλεί και να εκβιάζει. Αυτός τον ανέχεται και αυτός τον καλύπτει.
Ο κ. Πολάκης προέβη σε δυο αξιόποινες πράξεις. Πρώτον στην ηχογράφηση της συνομιλίας
χωρίς τη ρητή συναίνεση του συνομιλητή του και δεύτερον στη δημοσιοποίησή της.
Σύμφωνα με τα όσα είπε ο κ. Στουρνάρας, ο κ. Πολάκης του ανέφερε από την πρώτη στιγμή που τον πήρε τηλέφωνο ότι θα καταγράψει τη συνομιλία τους είτε το ήθελε, είτε όχι. Αυτό κατέθεσε δημοσίως ο κ. Στουρνάρας. Άλλωστε το γεγονός ότι διέρρευσε η συνομιλία -λέξη προς λέξη- λίγα λεπτά αργότερα στο Documento αποδεικνύει ότι υπήρξε μαγνητοφώνηση. Εκτός από την παράνομη καταγραφή που προφανώς προκύπτει από τα γεγονότα, υπάρχει και μια δεύτερη ακόμη πιο βαριά αξιόποινη πράξη. Αυτή της δημοσιοποίησης μιας ιδιωτικής συνομιλίας. Μιας συνομιλίας στη διάρκεια της οποίας ο κ. Πολάκης απειλεί και βάζει προθεσμίες για το πως κατά τη γνώμη του πρέπει να κάνει τη δουλειά της η Τράπεζα της Ελλάδος, μια Ανεξάρτητη Αρχή. Πέραν ωστόσο του ανεκδιήγητου κ. Πολάκη υπάρχει και κάτι ακόμη πιο σημαντικό. Δεν υπάρχει κανένα ιστορικό προηγούμενο Υπουργός να δημοσιοποιεί παράνομα μια ηχογραφημένη συνομιλία του με ένα θεσμικό παράγοντα της χώρας και ο Πρωθυπουργός να τον κρατά στην θέση του. Σε οποιαδήποτε άλλη χώρα ο κ. Πολάκης θα είχε αποπεμφθεί κλωτσηδόν. Ο κ. Τσίπρας ωστόσο είναι ίδιος με τον κ. Πολάκη.
Είναι ο καθρέφτης του. Εκφράζεται δια του κ. Πολάκη, καθώς είναι κολλητοί φίλοι. Αυτό άλλωστε αποδεικνύεται από το γεγονός ότι προτιμά να κάνει μαζί του ακόμη και διακοπές, όπως προκύπτει από φωτογραφικό υλικό που οι ίδιοι έχουν δημοσιοποιήσει. Ενώ ακόμη και βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, όπως ο κ. Φίλης παίρνουν σαφείς αποστάσεις από τον κ. Πολάκη και ζητούν να διερευνηθεί το θέμα της ηχογράφησης και της διαρροής, ο κ. Τσίπρας σιωπά. Όπως σιωπά και για το καταναλωτικό δάνειο ύψους 100.000 ευρώ που πήρε ο κ. Πολάκης σε περίοδο που κανείς πολίτης δεν μπορεί να έχει μια τόσο προνομιακή μεταχείριση από τις τράπεζες. Οπως σιωπά ακόμη και για την κατάπτυστη συμπεριφορά του κ. Πολάκη απέναντι σε έναν νεκρό, για την υπόθεση του δημοσιογράφου Βασίλη Μπεσκένη, στην οποία επικαλέστηκε ακόμη και αποδεδειγμένα πλαστό έγγραφο.
Πέραν της νομιμότητας υπάρχει και ένα ηθικό θέμα για κάποιον που διαρκώς παριστάνει ότι είναι ο Ρομπέν των φτωχών. Είναι λοιπόν αναγκαίο να απαντήσει ο κ. Πολάκης σε μια ερώτηση που δεν του έθεσε χθες η ΕΡΤ στη διάλεξη που έκανε και παρουσιάστηκε ως συνέντευξη, Για ποιο λόγο ζήτησε καταναλωτικό δάνειο 100 χιλ. ευρώ, ενώ απολαμβάνει το μισθό του βουλευτή και του υπουργού και ο ίδιος υποστηρίζει ότι στο παρελθόν κέρδιζε τριπλάσια χρήματα ακόμη και από όσα κατατίθενται κάθε μήνα στο λογαριασμό του. Το φαιδρό επιχείρημά του ότι έχει ένα παιδί στο Λύκειο και άλλο ένα που σπουδάζει σε άλλη πόλη προσβάλει τη νοημοσύνη κάθε πολίτη αφού για τους ίδιους λόγους θα χρειαζόταν ανάλογο δάνειο κάθε μέση ελληνική οικογένεια. Σε ό,τι αφορά δε τον ισχυρισμό του ότι χρειάζεται το δάνειο για την πολιτική του επιβίωση, ας πει συγκεκριμένα πως θα χρησιμοποιήσει τα 100 χιλιάδες ευρώ. Τι τα χρειάζεται αυτά τα χρήματα και τα δανείστηκε από μια μη συστημική τράπεζα; Για την επανεκλογή του;
Β. Ανασχηματισμός (Μωραΐτης – Τόλκας)
Ο κ. Φίλης, σε χθεσινό του άρθρο έγραφε ότι «δεν είναι λύση η παλινδρόμηση σε πολυσυλλεκτικά κόμματα που συγκλίνουν στο κέντρο χωρίς ευκρινείς κοινωνικές αναφορές», ενώ ούτε λίγο ούτε πολύ κατήγγειλε ότι ένα άνοιγμα του ΣΥΡΙΖΑ προς την κεντροαριστερά θα ακυρώσει την ανασυγκρότηση του χώρου της Αριστεράς. Είχαν προηγηθεί άλλες σχετικές δηλώσεις και του κ. Κουρουμπλή. Πέρα όμως από τις εσωτερικές διαφωνίες για τον προσανατολισμό του κόμματος, οι πολίτες γνωρίζουν πια πολύ καλά ότι το κόμμα του διχασμού, του “ή τους τελειώνουμε ή μας τελειώνουν”, το κόμμα που έχει κάνει τις παρεμβάσεις στη δικαιοσύνη υπόθεση καθημερινής ρουτίνας και έχει γράψει στα παλιά του τα παπούτσια τη διάκριση των εξουσιών, είναι αστείο να ισχυρίζεται ότι μπορεί να προσελκύσει κεντρώους μετριοπαθείς πολίτες. Ο ΣΥΡΙΖΑ εξελέγη καβαλώντας το άρμα του λαϊκισμού και υποσχόμενος τα πάντα στους πάντες. Τώρα που έχασε αυτό το προνομιακό πεδίο μάχης, είναι σουρεαλιστικό να νομίζει ο κ. Τσίπρας ότι οι πολίτες θα πιστέψουν ότι άλλαξε μόνο και μόνο επειδή “έβαλε τα ρούχα του αλλιώς”.
