ΝΔ: Σχολιασμός των τελευταίων εξελίξεων της επικαιρότητας

Σχολιασμός της τρέχουσας επικαιρότητας

 

Α. Πρόταση μομφής

Η ΝΔ δεν κάνει πρόταση μομφής για το θεαθήναι. Τον Ιούνιο όταν πράγματι μπορούσε να πέσει η Κυβέρνηση, ο κ. Καμμένος αντί να τη ρίξει της έδωσε το στυλό να υπογράψει τη συμφωνία των Πρεσπών. Δεν υπάρχουν πιθανότητες να ευδοκιμήσει, καθώς ο κ. Τσίπρας βρήκε τους δανεικούς βουλευτές του κ. Καμμένου πρόθυμους να τον στηρίξουν πριν μία μόλις εβδομάδα.

Η ΝΔ δε βρίσκει λόγο να κάψει ένα ισχυρό κοινοβουλευτικό όπλο χωρίς καμία πιθανότητα επιτυχίας. Πόσο μάλλον όταν οι εξελίξεις είναι τόσο απρόβλεπτες που το χαρτί της πρότασης δυσπιστίας μπορεί να αξιοποιηθεί και μάλιστα πολύ σύντομα για να τελειώνει μια ώρα νωρίτερα η χειρότερη κυβέρνηση που γνώρισε ο τόπος στη Μεταπολίτευση.

Όλοι οι βουλευτές θα τεθούν επώνυμα προ των ιστορικών τους ευθυνών. Και γι’ αυτό δεν χρειάζεται βέβαια ψήφος δυσπιστίας για τη συμφωνία των Πρεσπών, αφού ούτως ή άλλως θα υπάρξει απόψε και η ίδια η ψηφοφορία για την κύρωση της Συμφωνίας των Πρεσπών. Όσοι απόψε το βράδυ πουν “Ναι” στην επιζήμια Συμφωνία των Πρεσπών δεν θα φέρουν μόνον το βάρος της ευθύνης για τις συνέπειες αυτής της συμφωνίας, αλλά θα πουν ναι και στην μικρή έστω παράταση του βίου αυτής της καταστροφικής κυβέρνησης.

Υπάρχει όμως και ένας ακόμη λόγος που δεν υπάρχει λόγος να γίνει -τουλάχιστον τώρα- μια πρόταση δυσπιστίας που δεν θα περάσει. Δεν θα υπάρξει άλλη ευκαιρία για άλλοθι στον κ. Καμμένο να παριστάνει ξαφνικά τον Μακεδονομάχο, όταν εξαιτίας του υπεγράφη και έχει έρθει σήμερα προς κύρωση η Συμφωνία των Πρεσπών. Εξαιτίας των προθύμων βουλευτών του κ. Καμμένου η συμφωνία των Πρεσπών βρίσκεται στη Βουλή με σοβαρότατο κίνδυνο να υπερψηφιστεί. Ε λοιπόν, η ΝΔ δεν προτίθεται να δώσει στον κ. Καμμένο την ευκαιρία να ξεπλύνει την μέχρι τώρα πορεία του υπερψηφίζοντας μια πρόταση δυσπιστίας απλά και μόνο για να συνεχίσει το θέατρο που παίζει. Ο κ. Καμμένος προσπαθεί να διασωθεί με τζούφια πυροτεχνήματα, και καταθέτει προτάσεις που ξέρει ότι είτε στερούνται σοβαρότητας είτε ξέρει ότι δεν θα περάσουν. Ωστόσο, πάει πολύ ο άνθρωπος που για να μείνει στην καρέκλα του -προσέξτε, ακόμη και στην βουλευτική τώρα καρέκλα του- έβαλε σε δεύτερη μοίρα ακόμη και τα εθνικά συμφέροντα της χώρας. Αν ήθελε να ρίξει την κυβέρνηση Τσίπρα ο κ. Καμμένος είχε πάρα πολλές ευκαιρίες ακόμη και το τελευταίο εξάμηνο.

Η δε απάντηση της κ. Χριστοδουλοπούλου δείχνει πρώτον πώς διαπραγματεύτηκε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και δεύτερον γιατί σήμερα οι κυβερνητικοί βουλευτές πανηγυρίζουν για την επιζήμια συμφωνία που θα κυρώσουν. Δεν είναι σε θέση καν να αντιληφθούν τους λόγους που η ΝΔ διαφωνεί ριζικά διότι απλούστατα εκείνοι ενοχλούνται ακόμη και με το Βόρεια Μακεδονία. Αν μπορούσαν θα είχαν απαλείψει ακόμη και το Βόρεια και θα τους είχαν δώσει το Μακεδονία σκέτο.

Θα ακουστούν όλα σήμερα και στην ομιλία του Κυριάκου Μητσοτάκη. Και μένει να φανεί τι θα απαντήσει ο κ. Τσίπρας στο debate της βουλής όταν ακόμη και χθες -δηλαδή την τρίτη μέρα συζήτησης αυτής της συμφωνίας- κανείς από την κυβέρνηση δεν αποτόλμησε να φέρει στο κοινοβούλιο το τελικό κείμενο του αναθεωρημένου Συντάγματος των Σκοπίων. Τι άραγε θέλουν να κρύψουν και δεν το φέρνουν;

Β. Σύνταγμα ΠΓΔΜ

Συμβαίνουν πρωτοφανή πράγματα. Μέχρι στιγμής, ο αναπληρωτής υπουργός του κ. Τσίπρα, κ. Γιώργος Κατρούγκαλος, έχει καταθέσει στο Κοινοβούλιο:

  • το υφιστάμενο Σύνταγμα της ΠΓΔΜ που φέρει τον τίτλο «Σύνταγμα της Δημοκρατίας της Μακεδονίας», ενώ θα όφειλε αυτονοήτως να καταθέσει το νέο επίσημο ολοκληρωμένο και κωδικοποιημένο κείμενο του αναθεωρημένου Σκοπιανού Συντάγματος.
  • Μια ρηματική διακοίνωση με τροποποιήσεις στις οποίες μάλιστα υπάρχουν τρεις ρητές αναφορές σε «μακεδονικό λαό».

Mε απλά λόγια, μέχρι και αυτή τη στιγμή, καμία Συνταγματική αναθεώρηση στα Σκόπια δεν έχει ολοκληρωθεί, όπως υποχρέωνε ρητά τη γειτονική χώρα η Συμφωνία των Πρεσπών, κάτι που παραδέχθηκε σήμερα και η κυβέρνηση υπό την πίεση της Ν.Δ. Το γεγονός αυτό, ωστόσο, συνιστά ευθεία παραβίαση της Συμφωνίας εκ μέρους των Σκοπίων με την ανοχή της κυβέρνησης, καθώς επιτρέπει στα Σκόπια να ολοκληρώσουν την αναθεώρηση μετά τη διασφάλιση της ένταξής τους στο ΝΑΤΟ. Αυτό μάλιστα συμβαίνει, ενώ ακόμη και στις τροποποιήσεις της διακοίνωσης υπάρχουν αλληλοαναιρούμενες και ασαφείς διατυπώσεις που χρήζουν διευκρινίσεων, καθώς επιτρέπουν εντελώς διαφορετικές ερμηνείες.

Το πλέον κραυγαλέο παράδειγμα είναι ότι ενώ η 33η τροποποίηση του υπό αναθεώρηση Σκοπιανού Συντάγματος αναφέρεται στην αλλαγή του ονόματος από «Δημοκρατία της Μακεδονίας» σε «Βόρεια Μακεδονία», σε όσες ακολουθούν (34η 35η κλπ) οι Σκοπιανοί επαναφέρουν το όνομα «Δημοκρατίας της Μακεδονίας». Στοιχείο που έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τα διεθνώς ισχύοντα στις Συνταγματικές αναθεωρήσεις, καθώς κάθε μεταγενέστερη τροποποίηση οφείλει να ενσωματώνει το περιεχόμενο των προηγούμενων. Με τα δεδομένα αυτά συμβαίνει κάτι πρωτοφανές στα κοινοβουλευτικά χρονικά: Σε ένα ζήτημα μείζονος εθνικής ευαισθησίας που δεσμεύει εσαεί την Ελλάδα, οι βουλευτές καλούνται να ψηφίσουν χωρίς να γνωρίζουν τι ακριβώς θα κυρώσουν. Δηλαδή θα ψηφίσουν εν κενώ καθώς δεν έχουν υπάρξει επαρκείς διευκρινήσεις από την πλευρά των Σκοπίων. Η Ν.Δ. αξιώνει το αυτονόητο: Nα κατατεθεί στη Βουλή το πλήρες επίσημο και κωδικοποιημένο κείμενο του νέου Συντάγματος της ΠΓΔΜ και μαζί και το προοίμιό του. Το αίτημα να κατατεθεί και το προοίμιο καθίσταται επιτακτικό καθώς στο εν λόγω κείμενο υπήρχαν πάντα οι περισσότερες αλυτρωτικές αναφορές και μέχρι στιγμής δεν έχει καταστεί καν σαφές αν η αλλαγή του ονόματος, βάσει της 33ης τροποποίησης, αφορά και το προοίμιο.

Ας αφήσουν το φαιδρό επιχείρημα ότι οι Σκοπιανοί αλλάζουν το Σύνταγμά τους με τροποποιήσεις που ακολουθούν το κεντρικό κείμενο. Διότι είναι αδιανόητο να αλλάζει το όνομα μιας χώρας και η όσοι διαπραγματεύθηκαν αυτή τη συμφωνία να μην έχουν προβλέψει την ανάγκη το νέο όνομα να υιοθετηθεί αμέσως στο κεντρικό κείμενο του Συντάγματος και να υπάρχει μόνον σε τροποποιήσεις.

Είναι δραματική υποχώρηση η ΠΓΔΜ να περιμένει να συμμορφωθεί η Ελλάδα, να περιμένει να κυρώσει η Ελλάδα τη συμφωνία και το πρωτόκολλο ένταξης στο ΝΑΤΟ, για να ισχύσουν στη συνέχεια οι συνταγματικές αλλαγές. Ενώ ακόμη και η Συμφωνία των Πρεσπών όριζε το ακριβώς αντίθετο. Δηλαδή πρώτα να ολοκληρωθεί η Συνταγματική αναθεώρηση στα Σκόπια και μετά να κυρωθεί στην Ελλάδα.

Ενώ ρητώς από τη Συνθήκη προβλέπεται η ολοκλήρωση των συνταγματικών διαδικασιών, τα Σκόπια έκαναν το πρωτοφανές στα συνταγματικά χρονικά: Μία αναθεώρηση του Συντάγματος υπό αίρεση. Δηλαδή, τροποποίησαν συγκεκριμένα κεφάλαια, και αυτά θα ισχύσουν μόνον εφόσον κυρωθεί από την ελληνική Βουλή η Συνθήκη και εφόσον κυρωθεί και το πρωτόκολλο ένταξής τους στο ΝΑΤΟ. Αυτό είναι ακριβώς αντίθετο από αυτό που προέβλεπε η Συνθήκη. Δηλαδή, πρώτα ολοκλήρωση όλων των συνταγματικών διαδικασιών και στη συνέχεια να επιληφθεί η ελληνική Βουλή. Αυτήν τη στιγμή δεν τηρείται βασική προϋπόθεση της Συνθήκης, που είναι να έχει το ελληνικό Κοινοβούλιο το Σύνταγμα της γείτονος.

Γ. Ρηματική διακοίνωση

Η ρηματική διακοίνωση αναφέρεται στη «Δημοκρατία της Μακεδονίας» αν και πάγια πολιτική του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών είναι να επιστρέφει τέτοιες ρηματικές διακοινώσεις, ως απαράδεκτες. Αντί της πάγιας πρακτικής σήμερα η ρηματική διακοίνωση δεν επιστρέφεται και γίνεται δεκτή. Επιπλέον είχαν υποχρέωση τα Σκόπια μετά από τις τροποποιήσεις να δώσουν ενιαίο και κωδικοποιημένο κείμενο, ώστε οι Έλληνες βουλευτές να είναι σε θέση να αξιολογήσουν αν έχουν πληρωθεί οι προϋποθέσεις που προβλέπει η Συνθήκη. Δηλαδή, αν υπάρχει κατάργηση του ονόματος και κατάργηση του αλυτρωτισμού. Και κάτι ακόμη: Η ρηματική διακοίνωση έχει πολλά αντιφατικά σημεία. Στο κεφάλαιο του ονόματος υπάρχει οριζόντια τροποποίηση που αναφέρει πως όπου στο Σύνταγμά τους αναφέρεται «Δημοκρατία της Μακεδονίας» νοείται «Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας». Αυτό ωστόσο αναιρείται από άλλες διατάξεις, στις οποίες γίνεται λόγος για «μακεδονικό λαό», αλλά και από το προοίμιο όπου παραμένουν οι όροι «μακεδονικό κράτος» και «Μακεδονία».

Δ. Πλειοψηφία 180 βουλευτών

Το Σύνταγμα είναι ξεκάθαρο: η πλειοψηφία των 180 βουλευτών απαιτείται αποκλειστικά στις διεθνείς συμβάσεις εκείνες που αναγνωρίζουν σε όργανα Διεθνών Οργανισμών (όπως π.χ. η Ε.Ε.) αρμοδιότητες προβλεπόμενες από το Σύνταγμα. Η συμφωνία των Πρεσπών είναι μια διμερής συμφωνία, που δεν έχει τέτοιο χαρακτήρα και περιεχόμενο. Παρά το γεγονός πως είναι επιζήμια για τα εθνικά συμφέροντα, δεν υπάρχει τρόπος να ζητηθεί αυξημένη πλειοψηφία για την κύρωσή της, αλλά μπορεί να κυρωθεί με απλή πλειοψηφία. Γι’ αυτό και τονίζεται συνεχώς η ατομική ευθύνη που φέρει κάθε βουλευτής, ιδίως δε όσων έγιναν όψιμα πρόθυμοι υποστηρικτές της κυβέρνησης Τσίπρα και της Συμφωνίας.

Προηγούμενο άρθροΠαύλος Χρηστίδης: Το αυγό του φιδιού εκκολάφθηκε το 2011 στις πλατείες
Επόμενο άρθροΜήνυμα του Υπουργού Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων, Κώστα Γαβρόγλου, για την Ημέρα Μνήμης των Θυμάτων του Ολοκαυτώματος