Οι τελευταίες εξελίξεις της επικαιρότητας
- Τρομοκρατική επίθεση στο ΣΚΑΪ
Η ΝΔ εκφράζει, για ακόμη μια φορά, την αμέριστη συμπαράστασή της στους εργαζόμενους στην Καθημερινή και τον ΣΚΑΪ. Το μήνυμα όλου του δημοκρατικού κόσμου πρέπει να είναι ξεκάθαρο. Η ελευθεροτυπία και η πολυφωνία δεν φιμώνονται. Και αυτό οφείλει να το συνειδητοποιήσει πρωτίστως η σημερινή κυβέρνηση που επανειλημμένα έχει στοχοποιήσει όχι μόνον τον ΣΚΑΙ αλλά και συγκεκριμένους δημοσιογράφους με όρους που είναι απαράδεκτοι στο δημόσιο διάλογο. Υπάρχει μια νέα γενιά τρομοκρατών που έχει πλέον και την επιχειρησιακή δυνατότητα να σκοτώσει όσους θέλει, όποτε θέλει. Και η εξέλιξη αυτή είναι άκρως ανησυχητική διότι παραπέμπει ευθέως στις παλιές τρομοκρατικές οργανώσεις της 17Ν και του ΕΛΑ.Η χθεσινή επίθεση με τον τρόπο που εκδηλώθηκε είναι μια απαράδεκτη αλλά και ευθεία προσβολή της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας. Διότι οι τρομοκράτες επί της ουσίας προειδοποίησαν ότι κάνουν και χάρη που δε θρηνούνται και θύματα. Γι’ αυτό και δεν αρκούν οι καταδίκες. Η κυβέρνηση οφείλει να τους εντοπίσει και να συλλάβει τους τρομοκράτες χθες.
Πρώτον έχει τεράστιες ευθύνες για το κλίμα της ακραίας πόλωσης και του διχασμού που καλλιεργεί χρόνια τώρα στην ελληνική κοινωνία. Ο κ. Τσίπρας είναι που είπε το “η εμείς ή αυτοί” Εκείνος είναι που είπε “η μας τελειώνουν ή τους τελειώνουμε”. Τα στελέχη του είναι που στοχοποιούν όποιον διαφωνεί μαζί τους. Εκείνοι είναι που χαρακτηρίζουν ακροδεξιούς και φασίστες όποιους διαφωνούν μαζί τους. Ο κ. Τσίπρας είναι που έκανε μια αντισυγκέντρωση στη Θεσσαλονίκη σε μια απέλπιδα προσπάθειά του να πολώσει τους πολίτες. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει τεράστιες ευθύνες και για το κλίμα της γενικευμένης ανομίας που έχει επικρατήσει τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα. Διότι έχει πλέον εμπεδωθεί στην χώρα μια γενικευμένη αίσθηση ακαταδίωκτου και ατιμωρησίας. Και αυτό το αίσθημα της ατιμωρησίας μόνον άσχετο δεν είναι βέβαια με τη νοσηρή ιδεοληψία του ΣΥΡΙΖΑ που διακρίνει τη βία σε καλή και κακή και το γεγονός ότι πολύ συχνά αποδεικνύεται ότι αφοπλίζει την αστυνομία η οποία παρακολουθεί αμήχανη ακόμη και σοβαρά επεισόδια επειδή ακριβώς δεν λαμβάνει την εντολή να επέμβει. Αυτά τα δύο λοιπόν -ακραία διχαστική πόλωση και ανοχή στη βία- μπορεί να γίνουν το υπόστρωμα ακόμη και για ακραίες ενέργειες όπως το χθεσινό τρομοκρατικό χτύπημα.
Εδώ και τέσσερα χρόνια η ΝΔ κρούει τον κώδωνα του κινδύνου στην κυβέρνηση ότι η ανοχή στη βία, ακόμη και η μικρής έντασης, είναι εξαιρετικά επικίνδυνη. Διότι η απόσταση που χωρίζει μια βαριοπούλα από ένα καλάσνικοφ και μια μολότοφ από μια ισχυρή βόμβα, δεν είναι μεγάλη.
Η κυβέρνηση οφείλει να συνειδητοποιήσει επιτέλους τις ευθύνες της. Δεν υπάρχει καλή και κακή βία. Δεν υπάρχει καλή και κακή τρομοκρατία. Υπάρχει μόνον η αυτονόητη υποχρέωση κάθε κράτους δικαίου να επιδεικνύει μηδενική ανοχή σε κάθε φαινόμενο ανομίας.
Να πει επίσης η κ. Γεροβασίλη αν και εκείνη θεωρεί “πολιτικά εγκλήματα” αυτά που διέπραξε η 17 Νοέμβρη, όπως υποστηρίζουν ακόμη και σήμερα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ Κατά τα άλλα, προφανώς η τρομοκρατία είναι φασισμός. Αλλά και πάλι θα πρέπει να σχολιάσει τον αριστερόστροφο φασισμό. Αυτόν από τον οποίο ξεπήδησαν όλες οι τρομοκρατικές οργανώσεις που είχε η Ελλάδα από τη δεκαετία του 70 και μετά και έκανε ακόμη και τον Μίκη Θοδωράκη να τον αποκαλέσει ως την πιο επικίνδυνη μορφή φασισμού.
Χθες υπήρξε μια επίθεση κατά του ΣΚΑΙ και της Καθημερινής που δεν έχει καμία σχέση με τη στάση της ΝΔ έναντι της ΕΡΤ. Δεν έχει καμιά σχέση το εμπάργκο που επέβαλε ο ΣΥΡΙΖΑ στον ΣΚΑΙ με την αποχή των στελεχών της Ν.Δ. από τις εκπομπές της ΕΡΤ. Διότι απλούστατα ο ΣΚΑΙ είναι ένας ελεύθερος ιδιωτικός σταθμός και ο ΣΥΡΙΖΑ, με η στάση του, αποδεικνύει πως δεν αντέχει την πολυφωνία και την ελευθεροτυπία. Ενώ αντιθέτως η ΕΡΤ είναι δημόσιο κανάλι, που ενώ υποχρεούται από το Σύνταγμα να λειτουργεί πολυφωνικά και να μεταδίδει όλες τις απόψεις έχει εξευτελίσει επι ΣΥΡΙΖΑ κάθε έννοια δημοσιογραφικής δεοντολογίας. Η ΕΡΤ κάνει ωμή κυβερνητική προπαγάνδα που όμοια της δεν έχει ποτέ δει στο παρελθόν και παραβιάζει έτσι ευθέως το Σύνταγμα. Αυτός είναι ο λόγος που η Ν.Δ. απέχει από τις εκπομπές της. Και το τι θα γίνει με την ΕΡΤ μέχρι τις εκλογές δεν θα αργήσει να το μάθει κανείς. Αλλά σε κάθε περίπτωση η παρέα του Μαξίμου οφείλει να αντιληφθεί ότι η δημόσια τηλεόραση δεν είναι τσιφλίκι της και καλείται ευθέως και για μια ακόμη φορά ο κ. κ. Παππάς να τηρήσει το Σύνταγμα.
Β. Tσίπρας – Καμμένος – Σκοπιανό
Είναι θλιβερό να κυβερνούν σε αυτή τη συγκυρία την Ελλάδα δύο άνθρωποι που αντιμετωπίζουν ακόμη και ένα εθνικό θέμα με τέτοια ανευθυνότητα. Το μόνο που συνδέει τους κ. Τσίπρα και Καμμένο είναι η καρέκλα, αλλά ειλικρινά δεν μπορούσε να φανταστεί κανείς ότι θα έφταναν στο σημείο να απαξιώνονται μεταξύ τους δημοσίως χωρίς καν να συνειδητοποιούν ότι εξευτελίζουν τα αξιώματά τους. Και μακάρι το πρόβλημα να ήταν ο χαλαρός αυτοεξευτελισμός τους με καφενειακές φράσεις του τύπου “όχι ρε παιδιά που να πάει” Το πρόβλημα είναι με τη στάση τους ζημιώνουν την χώρα ακόμη και σε μείζονα εθνικά ζητήματα.
Γ. Οικονομία
Η κυβέρνηση, στο δήθεν αναπτυξιακό σχέδιό της, λέει ότι “το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων είναι το κύριο χρηματοδοτικό εργαλείο για την Εθνική Στρατηγική Ανάπτυξης”. Ακόμα και στον Προϋπολογισμό αναφέρει ότι “το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων στηρίζει την αναπτυξιακή διαδικασία και τον εκσυγχρονισμό της χώρας”. Παρ’ όλα αυτά, για ακόμη έναν μήνα, εξακολουθεί να υφίσταται η εσωτερική στάση πληρωμών σε κρίσιμους τομείς και να περικόπτει το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων που η ίδια είχε εξαγγείλει, με αποτέλεσμα οι δημόσιες επενδύσεις να υστερούν, έναντι του στόχου, κατά 1,6 δισ. ευρώ στο 11μηνο του έτους. Η σωρευτική, μάλιστα, απόκλιση του ΠΔΕ από τους στόχους την τελευταία τριετία πλησιάζει τα 3 δισ. ευρώ, υπονομεύοντας την αναπτυξιακή πορεία και προοπτική της χώρας.
Με δεδομένη την αλλεργία της στις ιδιωτικές επενδύσεις, η Κυβέρνηση θυσιάζει, χάριν πρόσκαιρων εντυπώσεων, ένα ακόμη ουσιαστικό επενδυτικό εργαλείο που έχει στα χέρια της. Μάλιστα, ακριβώς επειδή οι πόροι που κατευθύνονται στις δημόσιες επενδύσεις έχουν υψηλό αναπτυξιακό πολλαπλασιαστή -δηλ βάζεις λίγα χρήματα και η απόδοση στην ανάπτυξη είναι μεγάλη- ουσιαστικά η κυβέρνηση με την περικοπή του ΠΔΕ επιβάλλει έναν νέο “φόρο ανάπτυξης”. Και το κάνει στο βωμό ενός αχρείαστου και θηριώδους υπερπλεονάσματος. Και βέβαια, επίσης, μεγάλη ευθύνη φέρουν και οι ευρωπαϊκοί θεσμοί, που αποδέχονται επί μακρόν αυτόν τον συνειδητό οικονομικό και δημοσιονομικό παραλογισμό.
Ο δήθεν “μεταμνημονιακός” προϋπολογισμός προβλέπει πρόσθετα έσοδα από φόρους και πρόσθετες κοινωνικές περικοπές, όπως στο ΕΚΑΣ και στο επίδομα του πετρελαίου θέρμανσης. Στο μεταξύ, ενώ ο κ. Τσίπρας διαβεβαίωνε για «καθαρή έξοδο στις αγορές» από τον Αύγουστο, η χώρα βρίσκεται σταθερά σε αδυναμία να δανειστεί. Και αυτό είναι το πιο σοβαρό απ’ όλα, καθώς τα επιτόκια δανεισμού υπερβαίνουν σταθερά το 4%, και είναι πολλαπλάσια σε σχέση με εκείνα άλλων χωρών που εξήλθαν από μνημόνια. Γεγονός που αποδεικνύει ότι ο στόχος του προγράμματος δεν επετεύχθη και η χώρα δεν έχει επιστρέψει στην κανονικότητα. Την ίδια στιγμή οι δημοσιονομικοί στόχοι παραμένουν -για πολλά χρόνια- εξαιρετικά υψηλοί, η δημόσια περιουσία είναι δεσμευμένη για έναν αιώνα στο Υπερταμείο και η χώρα βρίσκεται σε καθεστώς ενισχυμένης εποπτείας, όμοιο του οποίου δεν έχει επιβληθεί σε καμιά άλλη περίπτωση. Στο μεταξύ, οι οφειλές των πολιτών σε εφορία και ασφαλιστικά ταμεία διογκώνονται, οι ληξιπρόθεσμες υποχρεώσεις του Δημοσίου διατηρούνται σε υψηλά επίπεδα, οι κατασχέσεις και οι πλειστηριασμοί αυξάνονται, οι επιστροφές φόρων προς ιδιώτες λιμνάζουν και το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων περικόπτεται.
