Η ιστορία με τους συνδικαλιστές των καθηγητών και των δασκάλων έχει πια καταντήσει αηδία. Αυτοί οι κύριοι που ζουν, προφανώς, στην εποχή των σπηλαίων, κάθε λίγο και λιγάκι κάνουν ή λένε κάτι που προκαλεί την κοινωνία. Βολεμένοι και καλυμμένοι πίσω από τη μονιμότητα ξανακτυπούν και πάλι αρνούμενοι να πραγματοποιήσουν την ηλεκτρονική ψηφοφορία ανάδειξης περιφερειακών συμβουλίων ηλεκτρονικά, όπως πρότεινε το υπουργείο Παιδείας.
Γελάει η κοινωνία με δαύτους. Την ώρα που τα πάντα διακινούνται πια ηλεκτρονικά από τη μια γωνία της γης στην άλλη (δισεκατομμύρια ή απλά emails), την ώρα που όλο και περισσότερο οι ηλεκτρονικές ψηφοφορίες αντικαθιστούν τις …ουρές, τον συγχρωτισμό και την σωματική ταλαιπωρία, οι συνδικαλιστές της ΟΛΜΕ και της ΔΟΕ, κοροϊδεύουν την κοινωνία. Ισχυρίζονται ότι η ηλεκτρονική ψηφοφορία … δεν διασφαλίζει τα προσωπικά δεδομένα (!!!!), ότι …δεν μπορεί να υπάρξει ταυτοποίηση φυσικού προσώπου και ψηφοφόρου (!!!) κι άλλα τέτοια αστεία. Λένε, μάλιστα, ότι θα είναι …casus belli για εκείνους τυχόν επιμονή του υπουργείου!!! Κι ότι αν γίνουν οι εκλογές τους ηλεκτρονικά, θ’ αποσύρουν τους υποψηφίους τους!!!
Ε, ας τους αποσύρουν. Άλλωστε όλη η ιστορία γίνεται για δυο συνδικαλιστές στα πενταμελή περιφερειακά συμβούλια. Σιγά τα ωά!
Για να ξέρετε: Έτσι ακριβώς έγιναν κι οι πρυτανικές εκλογές. Ουδέν πρόβλημα υπήρξε, ούτε… νοθεία καταγγέλθηκε…
Είναι και κάτι άλλο με δαύτους. Η ψηφοφορία είναι προγραμματισμένη για το Σάββατο 7 Νοεμβρίου. «Όχι», λένε οι συνδικαλιστές. «Όχι Σάββατο», αλλά όπως γινόταν μέχρι τώρα κι είχε καθιερωθεί επί ΠαΣοΚ. Δηλαδή να κλείνουν τα σχολεία για ν’ ασκήσουν συνδικαλισμό. «Κεκτημένο δικαίωμα», λένε.
Αστειότητες λέει το μεγάλο μέρος της κοινωνίας αλλά και των συναδέλφων τους, όπως δείχνουν και τα στοιχεία από συμμετοχή στις κινητοποιήσεις.
Θα ξαναπούμε για μια ακόμη φορά ότι οι συνδικαλιστές των καθηγητών και δασκάλων αλλά και του δημοσίου γενικότερα, που πατρονάρονται από τον ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΚΕ αλλά και τη… ΔΑΚΕ, ζουν στον δικό τους κόσμο σ’ ένα άλλο σύμπαν. Συντεχνίες με οπισθοδρομικές λογικές και τακτικές, κομματοκρατούμενες και βαθιά «άρρωστες».
Κάτι τελευταίο: Η ….κομμουνιστικής λογικής συνδικαλιστική παράταξη των καθηγητών που πρόσκειται στη Νέα Δημοκρατία και συντάσσεται με αυτές του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΚΕ, πόσο μπορεί να παραμένει στη …. Νέα Δημοκρατία;
Νομίζω ότι την ώρα που η κοινωνία προχωρά με ρυθμούς Μπολτ δεν μπορεί να υπάρχουν αναχώματα του … βάδην και δη παλαιολιθικής πολιτικής κουλτούρας…
Ας το εμπεδώνουν οι συνδικαλιστές σιγά σιγά. Ξεπερασμένοι από την εποχή, «φτυσμένοι» από την κοινωνία και τους ίδιους τους συναδέλφους τους…
