Γράφει ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος
Είδα προσφάτως τον Λάμπρο Καρελά να μιλά εδώ στον «Έμβολο» κι ομολογώ ότι χάρηκα πολύ. Φίλος από τα παλιά ο Λάμπρος, θεωρείται ως μια από τις σημαντικότερες λαϊκές φωνές που έχει αναδείξει τούτος ο τόπος. Μια σπουδαία προσωπικότητα του τραγουδιού, που στα πρώτα του βήματα βρέθηκε στις αγκάλες του Μάνου Χατζηδάκι και του Διονύση Σαββόπουλου.
Ο Σαββόπουλος τον παίρνει μαζί του, το 1980, στην περιοδεία του για τους «Αχαρνείς», μαζί με τον Νίκο Παπάζογλου, τους αδελφούς Κατσιμίχα, τον Νίκο Ζιώγαλα και πολλά άλλα νέα παιδιά. Ο Χατζηδάκις του ζητά να πάει στο Ηράκλειο που παρουσιάζει, τότε, τον «Μουσικό Αύγουστο».
Ο Λάμπρος γεννήθηκε στην Καρδίτσα και από πολύ μικρός ασχολήθηκε με το τραγούδι. Έμαθε ακορντεόν για να… λέει τα κάλαντα, μα οι ήχοι που αργότερα έβγαζε από αυτό ήταν γεμάτοι με την ψυχή του.
Όταν πέρασε στο τμήμα Βιολογίας του Πανεπιστημίου Πατρών, έγινε η «ψυχή» των καλλιτεχνικών δρώμενων κι εκεί δημιούργησε ουσιαστικά τον πρώτο πυρήνα των «Παιδιών από την Πάτρα». Μα η τύχη τα έφερε αλλιώς κι εντάχθηκε στο «αντίπαλο δέος». Την «Οπισθοδρομική κομπανία». Συμμετείχε, μάλιστα, στον πρώτο της δίσκο το 1982. Που έγινε χρυσός!
Ένα χρόνο μετά, το 1983, όλη η Ελλάδα γνωρίζει τα «Παιδιά από την Πάτρα». Μέχρι τότε το συγκρότημα ήταν γνωστό στην Πάτρα, άντε και στα πέριξ της. Χαμός γινόταν κάθε βράδυ στο «Χάραμα».
Τα «παιδιά από την Πάτρα», επανέφεραν τότε τα παλιά λαϊκά γλέντια στα κέντρα διασκεδάσεως, σε μια εποχή που το λαμέ και το φτηνό τραγούδι των εφήμερων σουξέ, άρχιζε να απλώνει τα δίκτυα του πέριξ των νεοελλήνων της «πράσινης» υποκουλτούρας.
Το 1983, λοιπόν, κυκλοφορεί ο πρώτος τους δίσκος με τίτλο «Αφιερωμένο εξαιρετικά» και σημειώνει ρεκόρ πωλήσεων στην ελληνική δισκογραφία. Σ’ αυτόν τον δίσκο, ο Λάμπρος Καρελάς τραγουδά το περίφημο τραγούδι του Άκη Πάνου «Δεν θέλω τη συμπόνια κανενός». Τραγουδά και το «Στην Κυψέλη στο Παγκράτι» των Γιάννη Παπαδόπουλου και Νίκου Μουρκάκου, το «Χρόνια τώρα μακριά σου λιώνω» των Καζαντζίδη και Χαράλαμπου Βασιλειάδη και το «Δεν έχει δρόμο να διαβώ», των Γιώργου Ζαμπέτα και Δημήτρη Χριστοδούλου. Επανεκτελέσεις που ξεπέρασαν σε αρτιότητα τις αρχικές ερμηνείες.
Ο δρόμος έχει ανοίξει. Ο Λάμπρος Καρελάς από την πιτσιρικαρία του ακόμη, θεωρείται ένας σημαντικός και ώριμος τραγουδιστής. Εύλογα, λοιπόν, όπου εμφανίζεται με τα «Παιδιά από την Πάτρα» ή και αργότερα όταν το συγκρότημα διαλύθηκε (1995), τα μαγαζιά είναι γεμάτα κι εκείνος απολαμβάνει αναγνώρισης και εκτίμησης.
Κυκλοφόρησαν με τη φωνή του έντεκα (11) συνολικά δίσκοι των «Παιδιών», ένας δικός του (Κλέφτες ονείρων 2005) ενώ είχε και πάμπολλες συμμετοχές σε δίσκους συναδέλφων του ή σε δίσκους με διάφορους τραγουδιστές.
Όπως στο «Ρεπορτάζ» του Γιάννη Μαρκόπουλου, στο «Επειγόντως live» του Άκη Πάνου, στο «Βαλκανιζατέρ» των Βαγιόπουλου – Ρασούλη, στο «Γεια σου κυρ –εισαγγελέα» των Βαγιόπουλου – Ρασούλη, στο αφιέρωμα για τον Βασίλη Καραπατάκη (Οι περασμένες μου χαρές), στον δίσκο του Νίκου Ζιώγαλα «Άρωμα Βανίλιας» και σε πολλούς άλλους.
Ο Λάμπρος Καρελάς, είναι από τους καλλιτέχνες που δούλεψε σκληρά για να «απογειώσει» το ταλέντο του. Υπηρέτησε κι υπηρετεί το αυθεντικό λαϊκό τραγούδι και δεν θαμπώθηκε λεπτό από τα φώτα της καταξίωσης. Διέθετε επιμονή, υπομονή, πίστη για ότι έκανε.
Και προπάντων διέθετε και διαθέτει μια άνευ προηγουμένου σεμνότητα κι απαράμιλλο ήθος…
