Εδώ και πολλά χρόνια, δεκαετίες θα έλεγε κάποιος, το Μουντιάλ ήταν για εκατομμύρια ανθρώπους η κορυφαία αθλητική διοργάνωση, μαζί φυσικά με τους Ολυμπιακούς αγώνες. Ήταν γιορτή του ποδοσφαίρου, με πολύ μπάλα, ανάδειξη μεγάλων άσων- ειδώλων, συναντήσεις πολιτισμών, γλυκά καλοκαίρια που μας γέμιζαν εικόνες, παραστάσεις και χρώματα.
Εφέτος το Μουντιάλ φαίνεται στυφό. Δεν είναι μόνο ότι γίνεται για πρώτη φορά στον Αραβικό κόσμο. Αυτό ίσως είναι θετικό, δεδομένου ότι μπορεί να γίνει αφορμή διείσδυσης της Δύσης σε κοινωνίες που η θρησκεία ακυρώνει ή επιβραδύνει την εξέλιξή τους.
Το στυφό του πράγματος είναι ότι πραγματοποιείται σε μια χώρα που κατηγορείται για παραβίαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων –ειδικά γυναικών- ενώ στα εργοτάξια που κατασκευάζονταν τα γήπεδα χάθηκαν τόσες ζωές μεταναστών/εργατών, που δεν μπορεί να εκτιμηθεί αριθμητικά.
Στο εφετινό Μουντιάλ όλο και περισσότεροι επικεφαλής προστασίας δεδομένων Ευρωπαϊκών χωρών προειδοποιούν ότι τα apps αποτελούν τεράστιο κίνδυνο για την ιδιωτική ζωή, εξ ου και προτείνουν να μη τα κατεβάζουν οι πολίτες.
Το στυφό, επίσης, του πράγματος είναι ότι γίνεται καταχείμωνο, με ότι αυτό συνεπάγεται για το ενδιαφέρον του κόσμου. Ας μη ξεχνάμε ότι διακόπηκαν όλα τα πρωταθλήματα της υφηλίου την ώρα που κορυφωνόταν το ενδιαφέρον τους –παραδείγματα η Αγγλία, η Ιταλία, η Ισπανία, ακόμη κι η χώρα μας- για να παρακολουθήσει το φιλοθεάμον κοινό τα παιγνίδια, αρχικά … Κατάρ – Εκουαδόρ, Αγγλία –Ιράν, Καναδάς – Μαρόκο ή Ν. Κορέα- Γκάνα. Κι αυτό, πλέον του μικρού ενδιαφέροντος, προβληματίζει κι αναφορικά με την κατάσταση που θα βρεθούν πολλοί παίκτες –άρα κι οι ομάδες τους- μετά το Μουντιάλ.
Πρέπει ν’ αναρωτηθούμε και για κάτι ακόμη: Εξακολουθεί να είναι το Μουντιάλ, το κάθε Μουντιάλ, το κορυφαίο ποδοσφαιρικό γεγονός του πλανήτη; Οι έρευνες δείχνουν ότι τη σκυτάλη λαμβάνουν άλλες διοργανώσεις, όπως επί παραδείγματι το Champions League! Κάτι που πρέπει να προβληματίσει την FIFA παρ’ ότι εκεί εκκολάπτονται σκάνδαλα κι όχι ιδέες.
Από την άλλη πλευρά, την αμιγώς ποδοσφαιρική, έχουμε ομάδες πληβείων, δηλαδή ομάδες με μικρή συνολικά αξία, όπως Κόστα Ρίκα 23 εκ. ή Ιράν 53 εκ. ή Αυστραλία 38 εκ, αλλά και ομάδες πατρίκιων με δυσθεώρητη αξία, όπως Βραζιλία, 15 δις , Γαλλία 14, δις, Ισπανία με 1,2 δις ή και το Βέλγιο των 560 εκ.
Πέραν αυτών όμως, μάλλον θα πρέπει να περιμένουμε ικανοποιητικό θέαμα, ειδικά μετά το τέλος των ομίλων. Στα παιγνίδια νοκ-άουτ πρέπει χορτάσουμε μπάλα, ειδικά αν σκεφτούμε ότι η πλειοψηφία των ποδοσφαιριστών έχουν ήδη δεκάδες παιγνίδια στα πόδια τους από τα εθνικά πρωταθλήματα, ειδικά της Ευρώπης όπου αγωνίζεται η συντριπτική πλειοψηφία των υψηλής κλάσης ποδοσφαιριστών.
