Το 1977, επί πρωθυπουργίας Κωνσταντίνου Καραμανλή, η ελληνική Βουλή ψήφισε νόμο στον οποίο συμπεριλαμβάνονταν κι ο περίφημος Καταστατικός Χάρτης της Εκκλησίας.
Με βάση αυτόν, η Εκκλησία γίνεται αφεντικό σε θέματα που δεν της πέφτει κανένας λόγος. Ο νόμος, που πιο πολύ αρμόζει σε θεοκρατικά καθεστώτα της βαθιάς Ανατολής παρά σε ευρωπαϊκή χώρα, ορίζει ότι η Εκκλησία …καθορίζει ακόμη και την αγωγή των νεοελλήνων! Ιδού τι αναφέρει μεταξύ άλλων: « Ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος συνεργάζεται μετὰ τῆς Πολιτείας, προκειμένου περὶ θεμάτων κοινοῦ ἐνδιαφέροντος, ὡς τὰ τῆς χριστιανικῆς ἀγωγῆς τῆς νεότητος, τῆς ἐν τῷ στρατεύματι θρησκευτικῆς ὑπηρεσίας, τῆς ἐξυψώσεως τοῦ θεσμοῦ τοῦ γάμου καὶ τῆς οἰκογενείας, τῆς φροντίδος διὰ τὴν περίθαλψιν τῶν δεδομένων ἐν γένει προστασίας, τῆς διαφυλάξεως τῶν ἱερῶν κειμηλίων καὶ ἐκκλησιαστικῶν καὶ χριστιανικῶν μνημείων, τῆς καθιερώσεως νέων Θρησκευτικῶν ἑορτῶν, ζητεῖ δὲ τὴν προστασίαν τῆς Πολιτείας ὁσάκις προσβάλλεται ἡ θρησκεία».
Δηλαδή, πέραν του Συντάγματος, η Εκκλησία κατέστη δια νόμου κορυφαίος πολιτικός παράγων της χώρας. Η μεγαλύτερη ελληνική ΔΕΚΟ! Με δέκα χιλιάδες και βάλε υπαλλήλους! Περισσότερες από 6 χιλιάδες θέσεις εργασίας έρχονται ως θεσμός από το 1945 κι οι άλλες 4 χιλιάδες είναι θέσεις πάγιων και διαρκών αναγκών…Κάτι ως συμβασιούχοι. Δηλαδή, 10 χιλιάδες άνθρωποι μισθοδοτούμενοι από το Κράτος για να επιτελούν –θεωρητικά- πνευματικό και θρησκευτικό έργο!
Μόνο κάποιος αιθεροβάμων λοιπόν δεν κατανοεί ότι η εκκλησία ήταν αφεντικό του τόπου, ανεξαρτήτως κυβερνήσεων, εδώ και δεκαετίες. Παππάς, δάσκαλος, χωροφύλακας ήταν η εξουσία. Πολύ περισσότερο αφού σε ποσοστό περισσότερο από 91% οι Έλληνες είμαστε ΧΟ, ενώ ουδόλως μας ξενίζει που η εκκλησία έχει μάθει να ορίζει υπουργούς, να τους απολύει, να μοιράζει ψηφαλάκια, να διοργανώνει συλλαλητήρια για το τι θα γράφουν τα έγγραφα της Πολιτείας ή να φτιάχνει εκπαιδευτικά προγράμματα για τα ελληνόπουλα! Ξεχάσατε πώς εκπαραθύρωσε ο Ανδρέας Παπανδρέου τον Τρίτση, επειδή το ζήτησαν οι παππάδες; Ή ο Τσίπρας τον Φίλη; Ξεχάσατε ότι ο Κώστας Καραμανλής έτρεξε να υπογράψει τα καπρίτσια του Χριστόδουλου για την αναγραφή του θρησκεύματος στις ταυτότητες;
Τα σκεφτόμουν αυτά και πολλά άλλα με αφορμή την είδηση ότι ο πρωθυπουργός θα παραστεί τη Δευτέρα στη συνεδρίαση της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου. Όσο κι αν έψαξα στα τρίσβαθα της ιστορίας, κάτι αντίστοιχο δεν έχει συμβεί ποτέ.
Είναι καλή ή κακή η κίνηση Μητσοτάκη;
Η απάντηση δεν μπορεί να είναι μια. Η πανδημία θερίζει, η εκκλησία με σημαντικό μέρος του ανώτερου και κατώτερου κλήρου, αντιστέκεται στον εμβολιασμό. Άρα, χρειάζεται το μασάζ. Ίσως και η συζήτηση για υποχρεωτικότητα του εμβολίου στον κλήρο. Ειδικά αν προχωρήσει η μονιμοποίηση των 4 χιλιάδων (θεωρητικά) συμβασιούχων παππάδων! Ε, ας δώσουν κάτι…
Από την άλλη πρέπει κάποια στιγμή να τελειώνουμε με τους αναχρονισμούς του καταστατικού χάρτη της εκκλησίας. Πρέπει ν’ αλλάξει, να εκσυγχρονιστεί, όπως συνάδει με μια ευρωπαϊκή χώρα.
Δεν μπορεί να γνωρίζουμε αν έχουν συμφωνηθεί οι αλλαγές που απαιτούνται. Ίσως να έγιναν συζητήσεις που να κορυφώθηκαν στο διάστημα της επίσκεψης του Πατριάρχη στην Ελλάδα, δεδομένου ότι απαιτείται και η συναίνεσή των Μητροπόλεων του Οικουμενικού θρόνου, πέραν της εκκλησίας της Ελλάδος.
Μακάρι να είναι αυτό και να δρομολογηθούν αλλαγές και μεταρρυθμίσεις στις σχέσεις Κράτους και Εκκλησίας. Διαφορετικά είναι παράξενο γεγονός, σε δυτικό κράτος να συμμετέχει ο πρωθυπουργός στη συνεδρίαση του κορυφαίου θρησκευτικού οργάνου, όπως η Ιερά Σύνοδος. Τόσο παράξενο όσο να πάει αύριο ο Ιερώνυμος να παραστεί στη συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου…
Κάτι τελευταίο: Η χώρα μας έχει 10 χιλιάδες παππάδες και 7 χιλιάδες γιατρούς… Χωρίς άλλο σχόλιο.
