Τρία διαφορετικά ζητήματα προς συζήτηση σήμερα.
1. Μιθριδάτης
Στα τέλη του 20ου αιώνα, το συγκρότημα «Ημισκούμπρια» αποτέλεσε μια φρικτή περιπέτεια της ελληνικής δισκογραφίας και ως κακή δεν άφησε το παραμικρό πίσω του. Στα «Ημισκούμπρια» πρωταγωνιστούσε ο Μιθριδάτης Χατζηχατζόγλου, που έγινε γνωστός με το μικρό του όνομα. Ξεχάστηκε κι αυτός, άλλωστε ως χιπ-χόπερ ήταν κάκιστος.
Ο σχεδόν πενηντάχρονος σήμερα Μιθριδάτης, ξεχάστηκε, δεν τον άκουγαν καν οι νέοι. Ώσπου στην πανδημία, βγαίνει και με βίντεο κουνάει το χέρι, βρίζει νομίζοντας ότι αστειεύεται, θυμώνει, παραληρεί, εκπέμπει τοξικότητα και φωνάζει τα γνωστά Αριστερά κλισέ για …παραπληροφόρηση, πετσωμένα ΜΜΕ. Η φράση του για τις γυναίκες…«θέλουμε καλό μου@ί, καλές πίπ@ς & κώ@ο, στην περίπτωση που δεν έχετε προσωπικότητα και μυαλό», έχει κάνει τον γύρο του διαδικτύου και αποτελεί σχεδόν… πρόσκληση για το metoo, να τον στηρίξει. Αποτελεί δε πεδίο προβληματισμού η προσπάθεια στήριξης της υποψηφιότητάς του από τις «φεμινίστριες» του ΣΥΡΙΖΑ! Ενίοτε μοιάζει με κωμωδία μα δεν απέχει από την τραγωδία για εκείνες…
Αυτός ο τύπος λοιπόν, βγαλμένος από τα παρακμιακά μετερίζια μιας παρακμιακής κοινωνίας, επελέγη/ επιστρατεύτηκε από τον Αλέξη Τσίπρα για να προσελκύσει νέους. Φαίνεται ότι ο πιτσιρικάς που τον αποκάλεσε «bro» δεν φτάνει κι είπαν να τον αυγατίσουν… με Μιθριδάτη! Για να εκπροσωπήσει τη …γενιά των Τεμπών! Κι ύστερα θέλουν να θεωρούνται κόμμα εξουσίας…
2. Παπαδημούλης
Η ενέργεια του ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Δ. Παπαδημούλη, να πρωτοστατήσει εναντίον του φράκτη στον Έβρο, καυτηριάστηκε τα μάλα. Νομίζω κακώς. Ο ελληνικός λαός οφείλει ευγνωμοσύνη στον σοφό αυτόν Αριστερό άνδρα και μεγιστάνα της κατοικίας στη χώρα μας. Ναι, ευγνωμοσύνη! Έδειξε το όραμα του ΣΥΡΙΖΑ για την Ελλάδα που ονειρεύεται. Μια χώρα που τα σύνορά της θα είναι ξέφραγο αμπέλι και θα διευκολύνει τις μεταναστευτικές ροές ν’ αναζητούν χώρο για να λιάζονται.
Τον μέγιστο ευεργέτη Δ. Παπαδημούλη, σιγοντάρισε σχεδόν όλος ο ΣΥΡΙΖΑ. Από τον Ν. Φίλη μέχρι τον Γιάννη Μουζάλα και την Ραλλία Χρηστίδου! Αναμένουμε όμως και τις τοποθετήσεις του θεμελιωτή του Πολιτισμού μας Μιθριδάτη!
3. Μύκονος
Όποιος έχει επισκεφθεί τη Μύκονο έστω και για λίγες ώρες, δεν δυσκολεύεται να συνειδητοποιήσει την πέραν κάθε ορίου παραβατικότητα –σχεδόν παντού- και την κατάλυση του κράτους δικαίου.
Δυστυχώς όμως, σαν την Μύκονο έχει γίνει σχεδόν όλη η Ελλάδα. Σε ακτές και βουνά! Μέχρι κι οι ακτές της «οικογενειακής» Πελοποννήσου, όπου σε περιοχές όπως η Ακράτα ή οι ακτές της Ηλείας, αναπτύσσεται ο τουρισμός της ξαπλώστρας –ενίοτε των 20 ή και 50 ευρώ- ή εκείνων των μεγάλων κρεβατιών της παραλίας, όπου υπάρχει υποχρεωτική κατανάλωση πολλών δεκάδων ή κι εκατοντάδων ευρώ…. Πουθενά μέρος ελεύθερο… Όλα στη «σκλαβιά» μεγαλοκατασκευών δίπλα στο κύμα…
Τώρα λοιπόν! Τώρα! Τώρα ν’ αντιμετωπιστεί η παρανομία. Ξεκινώντας από τη Μύκονο! Εκεί, άλλωστε, όσο κι αν υπερβάλλουν οι κομματικοποιημένοι και πάντα υπερβολικοί αρχαιολόγοι, υπάρχουν αδικαιολόγητες κι ασύλληπτες ακρότητες , παραβάσεις και παραβιάσεις των νόμων. Από πολεοδομικές μέχρι ηχορύπανσης και δη κάτω από τα μάτια επίορκων δημοσίων υπηρεσιών.
Τώρα! Πριν τις εκλογές. Να γκρεμιστεί ότι εξέχει, ότι είναι παράνομο. Να μη μείνει τίποτα όρθιο!
Η Μύκονος, πρωταθλήτρια της ανομίας, ας γίνει το παράδειγμα και για την υπόλοιπη Ελλάδα. Ας ισχύσει κι εκεί και παντού το κράτος δικαίου. Αλλιώς, όλο και κάποιος επόμενος θα νομιμοποιήσει την αυθαιρεσία, προς δόξαν των κορόιδων…
