«Όσα κατακτήσανε αυτοί που κοιμούνται στα χιόνια της Αλβανίας, αυτοί που γυρίζουν χωρίς πόδια, χωρίς χέρια, και χωρίς μάτια στους δρόμους, εσείς θα έχετε την τιμή και την ευτυχία να τα καρπωθείτε και να τα αξιοποιήσετε».
Αυτά έλεγε στους φοιτητές του, την 27η Οκτωβρίου του 1941, ο Κωνσταντίνος Τσάτσος, ο οποίος στην πραγματικότητα καθιέρωσε την επέτειο του ΟΧΙ ως εθνική. Και τους προέτρεπε να αντιμετωπίζουν τα προβλήματα, κοινωνικά και πολιτικά, με το βαρύ αίσθημα της ιστορικής ευθύνης του ελληνισμού.
Η παρακαταθήκη των αγωνιστών του 1940, γενιά με τη γενιά, έφτασε και σε εμάς. Χρέος μας είναι να την συντηρήσουμε και να την περάσουμε στους επόμενους. Η Ελλάδα είναι αυτή που γέννησε την ελευθερία και συνεχίζει να στέκεται ανυποχώρητη και ασυμβίβαστη στην υπεράσπισή της. Στηριγμένοι σε αυτή την τεράστια κληρονομιά, δεν δικαιούμαστε να φανούμε κατώτεροι των προγόνων μας σε κανένα από τους αγώνες της εποχής μας. Γιατί, όπως συμπλήρωνε ο Κ. Τσάτσος, «αν δεν πραγματοποιήσετε, ύστερα από τόσο αίμα που χάθηκε, μια πολιτειακή και μια διαπολιτειακή τάξη στηριγμένη στις αρχές της ελευθερίας και της κοινωνικής δικαιοσύνης, τότε και όλος ο αγώνας του παρόντος κινδυνεύει να χάσει την αξία του».
