Είναι από τις λίγες φορές, το ομολογώ, που θα μιλήσω υπέρ των δημοσιογράφων, του σιναφιού μου δηλαδή, αφού κι εγώ ένας από αυτούς είμαι.
Αφορμή είναι η ποταπή συμπεριφορά ενός επιστήμονα προς ρεπόρτερ που του ζήτησε μια δήλωση για το αντικείμενό του.
Ο «κύριος» αυτός λοιπόν αφού έκανε τη δήλωση – να έχει δηλαδή το στασίδι του στη δημοσιότητα που προσφέρουν τα δελτία ειδήσεων, άρχισε μετά, να τηλεφωνεί στ@ ρεπόρτερ να μιλάει επιτιμητικά και υποτιμητικά. Έφτασε μάλιστα σε τέτοιο σημείο ώστε να απαιτήσει στο εξής να τον καλεί κάποιος με επιστημονικό υπόβαθρο για να του υποβάλλει ερωτήσεις.
Λοιπόν για να βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους. Οι ρεπόρτερ συνήθως ακολουθούν εντολές και προσπαθούν να κάνουν ρεπορτάζ συνήθως υπό μεγάλη πίεση χρόνου – ειδικά οι ρεπόρτερ των καναλιών.
Είναι εργαζόμενα νέα άτομα που προσπαθούν, εφόσον κάνουν καλά τη δουλειά τους, να ρωτάνε αυτό που θα ήθελε να ρωτήσει τον κάθε φορά «ειδικό» ο απλός τηλεθεατής.
Ο ρόλος του δημοσιογράφου, του ρεπόρτερ είναι αυτός! Να είναι ο ενδιάμεσος του πολίτη με την κάθε λογής εξουσία, αυθεντία, και ειδικότητα που μπορεί να φωτίσει ένα θέμα για το οποίο έχει ενδιαφέρον η κοινή γνώμη.
Από την εμπειρία μου να επισημάνω ότι είναι, κατά βάση, ευγενείς άνθρωποι. Ακόμη και τα πιο κωλοπετσωμένα ή πρόσωπα με ένα κάποιο θράσος, συνήθως αυτό το εξαντλούν στις εσωτερικές διελκυστίνδες και όχι όταν απευθύνονται σε έναν τρίτο.
Αυτοί οι τύποι, λοιπόν, που έχουν αποκτήσει δημοσιότητα και οφίτσια εξ’ αιτίας της δημοσιότητας, και εξουσία – κατά συνέπεια – καλό είναι να μάθουν να φέρονται σωστά στους εργαζόμενους στα μέσα.
Να μάθουν να μην μπερδεύουν τους εργαζόμενους ρεπόρτερ με τους διευθυντές και τους ιδιοκτήτες. Είναι εντελώς διαφορετικές ειδικότητες!
Ο ρεπότρερ ρωτάει! Ακόμη κι αν οι ερωτήσεις του δεν είναι αρεστές, ακόμη κι αν είναι προβοκατόρικες γιατί έτσι θέλει το μέσο που εργάζονται. Ο ρεπόρτερ ρωτάει.
Ο ερωτώμενος έχει δικαίωμα να μην απαντήσει, αλλά δεν έχει δικαίωμα να μιλήσει άσχημα στο ρεπόρτερ. Ούτε μετά, να πάρει τηλέφωνο να ζητήσει την απόλυσή του.
Έτσι για να τα βάζουμε στη θέση τους, τα πράγματα που έχουν ξεφύγει εντελώς και έχουν θύματα απλούς εργαζόμενους που κάνουν την δουλειά τους!
Γιάννης Καφάτος
Υ.Γ. Έχω ζήσει, στο παρελθόν, την εμπειρία να ζητούν την απόλυσή μου επειδή έγραψα κάτι που δεν άρεσε σε μια εξουσία, ή να χάνω τη δουλειά μου για τον ίδιο λόγο από άλλη εξουσία ( η μία από αριστερή η άλλη από δεξιά – για να μην έχουμε αυταπάτες τι κάνει η «εξουσία» στους ανθρώπους) .
