Στην Αριστερά και δη σε όλες τις εκφάνσεις της, θεώρησαν ότι η τραγωδία των Τεμπών θα ρίξει τον Μητσοτάκη. Εξ ου κι επιχείρησαν να επικεντρώσουν τα αίτια της τραγωδίας σε κυβερνητικές αβελτηρίες και όχι στην εγκληματική αμέλεια του ανθρώπινου παράγοντα. Στόχευσαν και στο συναίσθημα της κοινωνίας, έστησαν διαδηλώσεις, ενώ απύλωτα στόματα ξεστόμισαν απίστευτες αθλιότητες.
Η αλήθεια είναι ότι τα Τέμπη δημιούργησαν μεγάλο ρήγμα στη βεβαιότητα αυτοδυναμίας του Μητσοτάκη στις εκλογές, μα μια άλλη αλήθεια αναφέρει ότι ποτέ στην ιστορία αντίστοιχες τραγωδίες (Πάρος- Σάμινα, Ηλεία –πυρκαγιές, Μάτι – εκατοντάδες θάνατοι, Μάνδρα- δεκάδες θάνατοι κλπ) έριξαν κυβερνήσεις.
Άρα η Αριστερά το μόνο που αυτή τη στιγμή «πουλάει» στην «πελατεία» της ή σε όποιον θέλει να «αγοράσει» από αυτήν, είναι καταγγελίες, πεζοδρόμιο, τοξικότητα και αβεβαιότητα., ειδικά σε ότι αφορά το ΠαΣοΚ και όσα αναφέρει ο πρόεδρός του.
Είναι σαφές ότι η Αριστερά –σε όλες τις εκφάνσεις της- δεν έχει να πει το παραμικρό για την πρόοδο της χώρας, την εξέλιξή της, την ανάπτυξή της. Έφτασε στο σημείο να …διαμαρτύρεται για τα επιδόματα με τα οποία ασκεί κοινωνική πολιτική ο Μητσοτάκης και να τα καταγγέλλει. Ποιος; Ο κατ’ εξοχήν πολιτικός χώρος της πολιτικής των επιδομάτων, ακόμη και σε φυσιολογικούς καιρούς…
Συζητώντας για Αριστερά και κατατάσσοντας σ’ αυτή και το ΠαΣοΚ της σοσιαλδημοκρατίας, πρέπει να κάνουμε και μια διαπίστωση: Δεν έχει πλέον ιδεολογικό όχημα. Ότι είχε, έχει συγκρουστεί με την εξέλιξη και τέθηκε στο περιθώριο. Άλλωστε, οι πολιτικές Μητσοτάκη, κατέδειξαν στο έπακρο το κοινωνικό πρόσωπο του παρεξηγημένου φιλελευθερισμού. Ο Μητσοτάκης με όχημα τον φιλελευθερισμό μπήκε για τα καλά στα χωράφια της σοσιαλδημοκρατίας. Παρήγαγε πλούτο ως φιλελεύθερος και τον επέστρεψε στην κοινωνία ως σοσιαλδημοκράτης, με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα τα τιμολόγια της ΔΕΗ που επέτρεψαν στην κοινωνία να περάσει την κρίση του πολέμου σχεδόν αναίμακτα.
Συνεπώς, η Αριστερά δεν έχει να πει το παραμικρό. Εξ ου και ασκεί πολιτική με παραμύθια. Όπως αυτό της δήθεν ιδιωτικοποίησης του νερού, με το οποίο επιχείρησε να ξεσηκώσει την κοινωνία. Φυσικά κάτι τέτοιο δεν υφίσταται κι είναι σαφές και ξεκάθαρο τόσο από τον Μητσοτάκη, όσο και από τη λογική.
Γιατί αναφέρουμε τη λογική στο ζήτημα ιδιωτικοποίησης του νερού; Μα για τον απλούστατο λόγο ότι ήδη είναι ιδιωτικοποιημένο εδώ και δεκαετίες. Ας μη ξεχνάμε ότι υπάρχουν εκατοντάδες οργανισμοί –ακόμη και ΟΤΑ- που διαχειρίζονται το νερό τόσο οικονομικά όσο και σε επίπεδο υποδομών. Οργανισμοί που βρίσκονται εκτός της κεντρικής διαχείρισης της ΕΥΔΑΠ. Άλλωστε το εμφιαλωμένο νερό που πίνουμε –δε πολλές περιοχές κι αναγκαστικά- τι είναι;
Εν πάση περιπτώσει, η υπερβολή, οι προσωπικές επιθέσεις και η τοξικότητα θα βρίσκονται στην ημερησία διάταξη της Αριστεράς μέχρι τις 21 Μαΐου που θα διεξαχθούν εκλογές. Το ΠαΣοΚ του Ανδρουλάκη μάλιστα, δείχνει έτοιμο να βάλει μπουρλότο στη χώρα και να την αφήσει ακυβέρνητη. Αυτό δεν το εξέπεμψε ποτέ το ΠαΣοΚ, ούτε καν στην εποχή της απόλυτης εξαλλοσύνης του – «Βυθίσατε το Χόρα», «Έξω από την ΕΟΚ», «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο»- αφού και τότε ανέδυε σιγουριά ότι η χώρα θα είχε συντεταγμένη συνέχεια και δεν έμπαινε σε περιπέτειες.
Στη χώρα μας λοιπόν και με βάση την οδυνηρή εμπειρία του παρελθόντος, έχει απόλυτο δίκιο ο Μητσοτάκης που ανέφερε ότι οι σταθερές κυβερνήσεις που απολαμβάνουν κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας, αποτελούμενες από ένα κόμμα αλλά όχι μόνο από ένα χρώμα, είναι οι πιο κατάλληλες!
Μα, είπαμε. Η Αριστερά μας, δεν ακούει, δεν συζητάει, παρερμηνεύει και κραυγάζει.
ΣΥΡΙΖΑ και ΠαΣοΚ ανακάλυψαν …επώαση αποστασίας. Μάλιστα ο Αλέξης Τσίπρας, σε μια πρωτοφανή και σταλινικής προέλευσης αποστροφή του, ανέφερε ότι η οικογένεια Μητσοτάκη γνωρίζει καλά από αποστασίες! Καταλόγισε δηλαδή …οικογενειακή ευθύνη στον σημερινό πρωθυπουργό για κάτι που συνέβη πριν….58 χρόνια… Χώρια που είπε ότι μια τέτοια κυβέρνηση θα είναι κυβέρνηση… κουρελού!
Ποιος το λέει αυτό; Ο Τσίπρας! Ο πρωθυπουργός που ειδικά στα τέλη της θητείας του, βάσισε την κυβερνητική αυτοδυναμία του σε βουλευτές άλλων κομμάτων (ΝΔ, ΑΝΕΛ, Ποτάμι, Ένωση Κεντρώων)! Με τον Καμμένο τότε να ωρύεται ότι «Ο Τσίπρας εξαγόρασε τους βουλευτές μου με υπουργικούς θώκους».
Φυσικά, ούτε στη Χαριλάου Τρικούπη, ούτε στην Κουμουνδούρου πέρασε από το μυαλό των κατοικοεδρευόντων ότι ο Μητσοτάκης αναφέρθηκε σε μια κυβέρνηση που θα είναι απεικόνιση της σημερινής, με μεγαλύτερα ίσως ανοίγματα στην κοινωνία και στις πολιτικές της εκφάνσεις. Περιλαμβάνοντας δηλαδή στελέχη που θα στελεχώσουν την κυβέρνησή του και θα έχουν διαφορετικές πολιτικές αφετηρίες και διαδρομές.
Απλά λοιπόν, η Αριστερά σκορπίζει ένταση, μίσος, τοξικότητα. Λέει ψέματα και ασκεί πολιτική επάνω σ’ αυτά, μέχρι να καταρρεύσουν και να εφεύρει άλλα… Και φτου κι απ’ την αρχή.
Γι αυτό δεν μπορεί να καταστεί ελκυστική σε μεγάλες μάζες.
