Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι μετά τη χρεοκοπία του 2010, χάθηκε για τη χώρα μας η ευκαιρία ν’ αλλάξει δομές, συνήθειες, να φτιάξει ένα σύγχρονο κράτος και να προχωρήσει μπροστά για να συναντήσει «οπλισμένη» το μέλλον.
Δεν υπάρχει, επίσης, αμφιβολία ότι η Ελλάδα δεν κατέρρευσε ολοκληρωτικά, επειδή τότε τη στήριξε η Ευρώπη (με τη συνδρομή των ΗΠΑ που ανησυχούσε για μετάδοση του «ιού» αφού είχε πρόσφατο το κραχ που προκάλεσε η χρεοκοπία της Lehman Brothers). Ευρώπη και ΗΠΑ (ΔΝΤ) αφού αγόρασαν το χρέος, μας εξασφάλισαν την πτώση στα μαλακά. Για να γίνει αυτό υποχρεωθήκαμε να εφαρμόσουμε τρία μνημόνια και βίαιη δημοσιονομική προσαρμογή.
Αντί όμως την προσαρμογή κι εφαρμογή των μνημονίων να την αναλάβουν άνθρωποι εκτός κομματικών μηχανισμών και τεχνοκράτες με τη στήριξη πολιτικών και κομμάτων, την ανέλαβαν κυβερνήσεις παραδομένες σε πελατειακούς συσχετισμούς του κομματικού –συνδικαλιστικού παρακράτους.
Αποτέλεσμα; Μια τρύπα στο νερό.
Για να μην αναφερθούμε σε παρελθόντα να σταθούμε στο σήμερα. Που πανηγυρίζει η κυβέρνηση για το δημοσιονομικό πλεόνασμα και το πλεόνασμα του ισοζυγίου πληρωμών.
Μα λέει ψέματα. Απλά προπαγανδίζει.
Το πλεόνασμα του ισοζυγίου πληρωμών δεν θα υπήρχε αν δεν είχε μεσολαβήσει η ευνοϊκή συγκυρία της πτώσης της τιμής του πετρελαίου (2015-2017). Άρα δεν οφείλεται σε ανάκαμψη της Οικονομίας και αύξηση των εξαγωγών.
Το δε δημοσιονομικό πλεόνασμα δεν θα μπορούσε να συγκεντρωθεί αν η κυβέρνηση δεν εξόντωνε την κοινωνία με τους βαρύτατους φόρους και τις υπέρογκες ασφαλιστικές εισφορές, αν δεν έκανε στάση πληρωμών του κράτους προς τους προμηθευτές του κι αν δεν είχε «παγωμένες» 180 χιλιάδες συντάξεις .
Έχω αναφερθεί κι άλλες φορές ότι με τον τρόπο που πολιτεύεται τούτη η κυβέρνηση και σε συνδυασμό με τη διαφαινόμενη επιδείνωση του διεθνούς οικονομικού κλίματος, ίσως να περάσουμε πάλι… 2010 και δη με χειρότερο τρόπο.
Μακάρι να διαψευστώ αλλά φοβάμαι ότι στην επόμενη χρεοκοπία όλα θα είναι χειρότερα.
- Οι ελληνικές οικογένειες θα έχουν κάψει το «λίπος» που είχαν από τις καλές εποχές και χρειάστηκε σε μεγάλο βαθμό από το 2010 κι ύστερα για επιβίωση και συντήρηση.
- Οι τράπεζες είναι ήδη υπό κατάρρευση.
- Ο δρόμος των αγορών κλειστός.
- Όσα έπρεπε ν’ αλλάξουν (γραφειοκρατία, πολυνομία, παραγωγικό μοντέλο, ταχεία απονομή Δικαιοσύνης, συνδικαλισμός κλπ) δεν άλλαξαν.
- Κι η κοινωνία στα κάγκελα, ευέξαπτη κι άκρως εριστική προς τους πάντες και τα πάντα.
Εσχάτως, είναι ορατός κι ένας οξύτατος μηδενιστικός κυνισμός. Ειδικά μετά την κατάρρευση της Αριστερής ουτοπίας και της …επαναστατικής ανοησίας. Και πιο ειδικά από εκείνους που ενώ είχαν λιώσει δεκάδες ζευγάρια παπούτσια σε πορείες προς την Αμερικανική πρεσβεία, τώρα που έχουν την κουτάλα στα χέρια, έγιναν θαυμαστές ακόμη και του… Τραμπ.
Αναφερθήκαμε στον πρόλογο ότι μετά την κατάρρευση του 2010 χάσαμε την ευκαιρία ν’ αλλάξουμε τη μοίρα του τόπου. Ακόμη και με την κυβέρνηση Παπαδήμου. Την οποία βιάστηκε να ρίξει ο Σαμαράς για να γίνει πρωθυπουργός.
Όμως, όπως και να το κάνουμε όλες οι κυβερνήσεις στο διάβα των χρόνων –κι ειδικότερα η σημερινή- ήταν παραδομένες στις ιδεοληψίες και στο πελατειακό σύστημα πορεύονταν όχι με γνώμονα το συμφέρον του τόπου αλλά την εξασφάλιση της εξουσίας για να διαιωνίσουν τις παθογένειες.
Πάρτε παράδειγμα τη ΔΕΗ.
Σήμερα έχει επικεφαλής έναν… πρώην συνδικαλιστή!!! Τον βάφτισαν manager και βλέπουμε τ’ αποτελέσματα. Ο εργατοπατέρας πήγε κι αγόρασε μια χρεοκοπημένη Σκοπιανή εταιρεία και την απόφαση τη χαρακτήρισε… «επιχειρηματική»!!! Ουδείς του ζήτησε ευθύνες. Ούτε θα του ζητήσει για τα χρέη που φορτώνονται στις πλάτες μας.
Θέλετε κι άλλο παράδειγμα;
Δείτε τη σύνθεση του Δ.Σ. της ΔΕΗ. Κι αν βρείτε έναν που να γνωρίζει από αγορές ή επιχειρηματικό περιβάλλον, να μου τρυπήσετε τη μύτη. Όμως, πώς μπορεί αν σταθεί κάποιος που γνωρίζει από αγορές αν δεν τον αποδέχεται … η ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ κι οι συνδικαλιστάδες;
Θέλετε να πάμε και στη ΛΑΡΚΟ; Η οποία μοιράζεται την πτώχευσή της με τη ΔΕΗ κι ετοιμάζονται για κοινό «φούντο» που εμείς θα πληρώσουμε. Κι όπως λέει ο Σταθάκης δεν έχει λόγους για ν’ ανησυχεί γιατί θα τα βγάλουν πέρα. Κι αν δεν τα βγάλουν (λέμε εμείς) οι αυξήσεις στο ρεύμα ψήνονται για τις αρχές του 2019… Το πώς θα δικαιολογηθούν, σε εμάς τους χαχόλους-καταναλωτές είναι ασήμαντη λεπτομέρεια… καθώς στη Διοίκηση της ΔΕΗ υπάρχει ο επιχειρηματικός εγκέφαλος να συντονίσει τα πράγματα με ελιγμούς… ευρηματικότητα και φαντασία.
Θέλετε να πάμε στις κρατικές συγκοινωνίες; Οι ίδιες μιλάνε για άνοιγμα 1 δις ευρώ αν εκδικασθούν οι αγωγές των λεωφορειούχων για τα λεφτά που έχασαν όταν (το 1992) τους ξεβράκωναν οι εργατοπατέρες των κρατικών λεωφορείων. Ο Κολλάς κι ο μακαρίτης Σταμούλος. Τι εύχονται, δηλαδή, τα κομματόσκυλα; Ν’ απορριφθούν οι αγωγές που εκκρεμούν στα δικαστήρια (ναι ακόμη από το 1992) κι έτσι να τη γλιτώσουν…
Για να μη σας πω ότι οι… «επαγγελματικοί» χειρισμοί των κομματόσκυλων στην υπόθεση της Σκουριάς θα βγάλει κοστούμι για όλους μας, ύψους 800 εκ. ευρώ, για αποζημιώσεις στην εταιρεία. Για να μη σας πω για τα κρατικά ναυπηγεία που έχουν «φάει» ολόκληρους κρατικούς προϋπολογισμούς. Ούτε για τον «γάμο του καραγκιόζη» με την κρατική βιομηχανία ζάχαρης το 2015… Τι δουλειά έχει το κράτος να φτιάχνει και να πουλάει ζάχαρη;
Τίποτα απ’ αυτά (κι είναι εκατοντάδες άλλα παρόμοια) δεν φτιάξαμε, δεν αλλάξαμε.
Κι ύστερα ζητάμε και παρακαλάμε για επενδύσεις. Ποιος θα εμπιστευθεί τα χρήματά του;
Όταν το Ελληνικό, η πιο εμβληματική επένδυση, παραμένει κολλημένη υπόθεση στα χέρια κάποιων συνδικαλιστών του υπουργείου Πολιτισμού κι ενός δασολόγου που νομίζει ότι στην περιοχή ρέει ο Αμαζόνιος και θέλει να προφυλάξει τη ζούγκλα του;
Εξ ου και λέω ότι δεν αλλάξαμε τίποτα, δεν καταλάβαμε το παραμικρό.
Κι όταν έρθει η νέα συμφορά, θα τρέχουμε και πια δεν θα φτάνουμε… Ο μηδενιστικός κυνισμός θα μας έχει εξοντώσει…
