Μιχάλης Κατρίνης: «Ζητούμενο για τους αγρότες μια δίκαιη εφαρμογή της ΚΑΠ χωρίς επιπλέον κόστος»
Ομιλία Μιχάλη Κατρίνη, Κοινοβουλευτικού Εκπροσώπου ΠΑΣΟΚ-Κινήματος Αλλαγής στην Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου για τη νέα Κ.Α.Π.
Για να μιλάμε καθαρά, είναι άλλο πράγμα η Κοινή Αγροτική Πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης και άλλο το εθνικό σχέδιο της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας για την εφαρμογή της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής στη χώρα μας.
Όμως και στα δύο έχει τις ευθύνες της η κυβέρνηση.
Έχει ευθύνες γιατί δεν κατάφερε να καταρτίσει ένα αποτελεσματικό και δίκαιο εθνικό σχέδιο, αποτυγχάνοντας μάλιστα να διαχειριστεί ακόμα και τις μειωμένες ενισχύσεις.
Έχει ευθύνες για την αδυναμία της να διαπραγματευτεί αποτελεσματικά και να επιτύχει πιο δίκαιες αποφάσεις και δράσεις για τους Έλληνες αγρότες.
Ας δούμε λοιπόν τα θέματα ξεχωριστά.
Ξεκινάω από την ΚΑΠ και τις αλλαγές που εμείς θεωρούμε ότι είναι σήμερα επιβεβλημένες.
Πρώτον, το θέμα του προϋπολογισμού.
Υπάρχει μια τάση συνεχούς μείωσης του προϋπολογισμού της ΚΑΠ. Αυτό δεν πρέπει να συνεχιστεί. Ενόψει της μελλοντικής διεύρυνσης της ΕΕ, πρέπει να διασφαλιστεί και η διατήρηση της υπάρχουσας στήριξης προς τους αγρότες και η επέκτασή της, ώστε να συμπεριλάβει τους κινδύνους της κλιματικής αλλαγής ή στρεβλώσεων της αγοράς, μέσα από τη δημιουργία ενός Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Προσαρμογής στις Κλιματικές Μεταβολές.
Σημαντικό να προβλεφθεί και η στήριξη της απώλειας εισοδήματος από ζημιές.
Δεύτερον, το θέμα της δίκαιης εφαρμογής της Πράσινης Συμφωνίας.
Αφενός δεν μπορεί να αντιμετωπίζονται το ίδιο οι αγρότες των χωρών του Βορρά που έχουν πιο ενεργοβόρες καλλιέργειες με τους Έλληνες αγρότες και τους αγρότες των χωρών του νότου.
Αφετέρου, όταν ζητείται από τους αγρότες να αναλάβουν πρόσθετες περιβαλλοντικές δεσμεύσεις, τόσο σε υποχρεωτικό επίπεδο μέσω της περιβαλλοντικής αιρεσιμότητας, όσο και σε εθελοντικό επίπεδο μέσω των οικολογικών σχημάτων και των γεωργοπεριβαλλοντικών δράσεων, τότε θα πρέπει να εισπράττουν και αυξημένες ενισχύσεις, λόγω του μεγαλύτερου κόστους που επωμίζονται.
Άρα, είναι αναγκαίο να αναζητηθούν πρόσθετοι πόροι και μεγαλύτερη ευελιξία για τις πρόσθετες φιλοπεριβαλλοντικές δεσμεύσεις, με στήριξη του εισοδήματος μέσω των άμεσων ενισχύσεων.
Τρίτον, το θέμα των άμεσων ενισχύσεων
Θα πρέπει να υπάρξει δικαιοσύνη. Σήμερα αντί να πριμοδοτείται η παραγωγική δυναμικότητα και η βιωσιμότητα των εκμεταλλεύσεων, τελικά πριμοδοτείται το μέγεθος των γεωργικών εκτάσεων.
Τέταρτον, το θέμα του ψηφιακού μετασχηματισμού.
Η ΚΑΠ θα πρέπει να προχωρήσει σε διοικητική απλούστευση, με αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών, όπως η Τεχνητή Νοημοσύνη, προκειμένου να μειώσει τα κόστη εφαρμογής της και να επιτύχει μεγαλύτερη διαφάνεια και λογοδοσία.
Ταυτόχρονα χρειάζονται κίνητρα για την προώθηση του ψηφιακού μετασχηματισμού και στον πρωτογενή τομέα που θα οδηγούν σε επίτευξη περιβαλλοντικών στόχων και μείωση του κόστους παραγωγής (γεωργία ακριβείας, ΑΠΕ κλπ).
Πέρα όμως από τα θέματα της ΚΑΠ, υπάρχει και το ζήτημα της προστασίας της αγροτικής παραγωγής έναντι του αθέμιτου ανταγωνισμού από τρίτες χώρες.
Γι’ αυτό απαιτείται:
Α) αυστηροποίηση των ελέγχων στα σημεία εισόδου,
Β) αναθεώρηση των συμφωνιών της Ε.Ε. με τρίτες χώρες
Το ζήτημα δεν είναι κρίσιμο μόνο σε ό,τι αφορά τους αγρότες, αλλά και τους καταναλωτές, αφού τα προϊόντα που παράγονται εκτός ΕΕ δεν έχουν τις ίδιες προδιαγραφές ποιότητας και υγιεινής σε σχέση με τα ευρωπαϊκά, αλλά είναι πολύ ανταγωνιστικά σε επίπεδο τιμής.
Σε εθνικό επίπεδο:
- Ανασυγκρότηση του ΟΠΕΚΕΠΕ, με ουσιαστικές εγγυήσεις για την αποτελεσματικότητα, τη διαφάνεια και την ταχύτερη ανταπόκρισή του στις θεσμικές απαιτήσεις της ΚΑΠ και τις ανάγκες των παραγωγών
- Επαρκή στελέχωσητων υπηρεσιών που εμπλέκονται στην υλοποίηση της ΚΑΠ, καθώς και των ελεγκτικών μηχανισμών προστασίας των παραγωγών.
- Διασφάλιση της προσβασιμότητας των παραγωγών στο χρηματοπιστωτικό σύστημα
- Θεσμοθέτηση μόνιμων εθνικών μέτρων,όπως η επιστροφή του ΕΦΚ στο αγροτικό πετρέλαιο, με προτεραιότητα:
– τη στήριξη της κτηνοτροφίας
– τη μείωση του κόστους ενέργειας και γεωργικών εφοδίων
– την ενθάρρυνση της εισόδου νέων στη γεωργία, με οργάνωσή τους σε συλλογικά σχήματα
– την ουσιαστική αναβάθμιση του συστήματος εκπαίδευσης, κατάρτισης και συμβουλευτικής υποστήριξης των παραγωγών για την προώθηση της γνώσης και της καινοτομίας στον πρωτογενή τομέα.
– Παροχή ασφαλούς πλαισίου παραγωγής και διάθεσης της αγροτικής παραγωγής μέσω της ισχυροποίησης της θέσης των παραγωγών στην εφοδιαστική αλυσίδα.
Με αυτές τις προτεραιότητες, το εθνικό σχέδιο για την εφαρμογή της ΚΑΠ θα είναι δίκαιο, βιώσιμο και κυρίως θα αφορά τους πολλούς.
