Ο πρόεδρος του ΣτΕ , Νίκος Σακελλαρίου, παραιτήθηκε προχθές, ενάμιση μήνα πριν τη λήξη της θητείας του …καταγγέλλοντας τα μνημόνια …που εφαρμόζονται εδώ κι οκτώ χρόνια.
Να πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Ο κ. Σακελλαρίου, ήταν επιλογή του ΣΥΡΙΖΑ (Οκτώβριο 2015) για τη συγκεκριμένη θέση, με κυρίαρχο στοιχείο την αντίθεσή του στις επιλογές της λιτότητας που επέβαλλαν τα μνημόνια. Ήταν η εποχή που ο Αλέξης Τσίπρας ζούσε τις αυταπάτες του. Ο τότε υπουργός Δικαιοσύνης, Νίκος Παρασκευόπουλος, είχε προτείνει για τη θέση τον κ. Δημοσθένη Πετρούλια, πρόταση που όμως δεν πέρασε, αφού για τον κ. Σακελλαρίου επέμεναν οι Πάνος Καμμένος, Δημήτρης Παπαγγελόπουλος και πρόσωπα του περιβάλλοντος του προέδρου της Δημοκρατίας. Η επιλογή του προκάλεσε «παγωμάρα» στη Δικαιοσύνη, αφού οι ίδιοι οι συνάδελφοί του τον χαρακτήριζαν ως ένα μονόχνοτο, μοναχικό και εν πολλοίς… ψεκασμένο δικαστή.
Ο πρόεδρος του ΣτΕ επικαλέστηκε ως αιτία της παραίτησής του την αδυναμία του να ελέγξει τις διαρροές, που συκοφαντούν το Σώμα και το εμφανίζουν να έχει αποφασίσει την νομιμοποίηση του συνταξιοκτόνου νόμου Κατρούγκαλου, ενώ το δικαστήριο δεν έχει βγάλει ακόμα απόφαση!
Η αλήθεια είναι ότι οι διαρροές υπήρξαν. Ποιος τις έκανε; Το βέβαιο είναι ότι τις έκανε κάποιος ο οποίος επωφελείται από μια τέτοια απόφαση. Ποιος άλλος είναι αυτός, πλην της κυβέρνησης, του πρωθυπουργού και του στενού του περιβάλλοντος;
Όμως, για ποιον λόγο δεν είχε παραιτηθεί ο κ. Σακελλαρίου όταν:
- Στην περίπτωση του νόμου Παππά για τα κανάλια, υπήρχαν παρόμοιες διαρροές και λοιδορούνταν ο ίδιος κι οι συνάδελφοί του;
- Όταν ο υπουργός Δικαιοσύνης επιτέθηκε με πρωτοφανή οξύτητα στους δικαστές, στη γενική τους συνέλευση;
- Μετά τη διαρροή για την αντισυνταγματικότητα στις εισφορές των ελεύθερων επαγγελματιών; Μήπως, επειδή είχε ψηφίσει εναντίον της διάταξης;
- Όταν έγιναν οι διαρροές για Θρησκευτικά; Μήπως επειδή είχε ψηφίσει εναντίον του νόμου Φίλη;
- Για ποιον λόγο δεν είχε την προσωπική ευθιξία να παραιτηθεί επειδή ο ίδιος κι οι συνάδελφοί του αρνούνται συστηματικά να καταθέτουν «πόθεν έσχες» και λοιδορούνται γι αυτό από την κοινωνία;
Επιπλέον, δεν πρέπει να λησμονούμε ότι το ΣτΕ επί των ημερών του έχει εκδώσει ευνοϊκές αποφάσεις για τις συντάξεις και τις αποδοχές των δικαστικών, των ένστολων, των πανεπιστημιακών, των γιατρών, των δημόσιων υπάλληλων και έχει αφήσει στον Καιάδα τις αποδοχές όλων των άλλων πολιτών. Δηλαδή, έχει προσφέρει προστασία στο βαθύ και προνομιούχο κράτος, κατά τρόπο εντελώς αντισυνταγματικό (με βάση την ισότητα) απέναντι σε όλους τους άλλους, που με τους φόρους και το «αίμα» τους συντηρούν τους προνομιούχους.
Στο κείμενο της παραίτησης του προέδρου του ΣτΕ εκτιμάται και προφανώς ο ίδιος πιστεύει ότι η Ελλάδα μπορεί να ζει σήμερα όπως ζούσε το 2008 ή και το 2010. Κι εδώ, τίθεται το απλό ερώτημα: Είναι δυνατόν να το πιστεύει αυτό ένας άνθρωπος που έχει γνώση και μετά να έχουμε απαίτηση να μη το πιστεύει ο ανθρωπάκος που δεν έχει αναπτύξει τους ορίζοντες της γνώσης και της μόρφωσής του; Είναι δυνατόν να το πιστεύει αυτό ένας άνθρωπος με τους δικούς του πνευματικούς ορίζοντες και να ταυτίζεται με τους… ψεκασμένους και τους ανορθολογιστές;
Όπως, ένα μεγάλο κι ουσιαστικό «γιατί» περικλείει την συγκεκριμένη παραίτηση, αφού μόλις σε ενάμιση μήνα θα έβγαινε σε σύνταξη… Αν κι οι γνωρίζοντες ισχυρίζονται ότι ήθελε να δημιουργήσει θόρυβο υπέρ του προσώπου του, που θεωρεί ότι θα τον βοηθήσει στο επόμενο βήμα που επιθυμεί και δεν είναι άλλο από την ένταξή του στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας συγκεκριμένου «αντιμνημονιακού» κόμματος του βαθέως συντηρητικού χώρου.
Κι ένα τελευταίο σχόλιο.
Κάποτε ο πρόεδρος του γαλλικού Συμβουλίου Επικρατείας νουθετούσε τους δικαστές λέγοντας «ότι οι δικαστές προσφέρουν αποφάσεις, όχι υπηρεσίες».
Δυστυχώς η συμβουλή αυτή δεν εισακούστηκε από τον κ. Σακελλαρίου και τις κυρίες Θάνου και Δημητρίου, που ασπάζονται την αντιδημοκρατική, αντιδικαιική –λαϊκοδικαστική αντίληψη ότι οι δικαστές στις αποφάσεις τους πρέπει να «αφουγκράζονται» το τι θέλει ο …λαός.
Σημείωση: Η μεγάλη πλειοψηφία των συναδέλφων του, είναι έμπλεη θυμού, επειδή θεωρούν ότι ο απερχόμενος πρόεδρος επιχειρεί να εμφανίσει τον εαυτό του ως προστάτη των συνταξιούχων και τους ίδιους ως ανάλγητους που λένε «ναι» στα μνημόνια. Κι εκείνοι ισχυρίζονται ότι προετοιμάζει το έδαφος για την κάθοδό του στον πολιτικό στίβο.
