Η συμφωνία των Ψαράδων, μετά το δημοψήφισμα στα Σκόπια, αποδεικνύεται ένα άδειο πουκάμισο που πιθανότατα θα βρει τη θέση του στο βεστιάριο με τα αφόρετα ρούχα της Ιστορίας, πλάι στο Σχέδιο Ανάν, για το οποίο τόσος θόρυβος είχε γίνει το 2004.
Κι εκείνο που είναι ορατό είναι η αφύπνιση παλιών παθών κι ο διχασμός της κοινωνίας.
Στην ουσία, με το συντριπτικό ποσοστό του 65% της αποχής, δηλαδή με ένα βροντερό «όχι» στη συμφωνία των Πρεσπών, οι πολίτες των Σκοπίων έδωσαν πολλά χαστούκια σ’ όσους επιχείρησαν να αποφασίσουν γι αυτούς χωρίς αυτούς και σε όσους, σαν την ελληνική κυβέρνηση, προσπαθούσαν να μας πείσουν ότι οι λύκοι έχουν γίνει πρόβατα.
Να επιχειρήσουμε, λοιπόν, ν’ αναλύσουμε τα δεδομένα που έχουμε και να καταλήξουμε σε τέσσερα συμπεράσματα. Τα οποία συνάμα αποτελούν και ηχηρά χαστούκια προς τους εμπλεκομένους.
Το πρώτο χαστούκι είναι στην ελληνική κυβέρνηση.
Κι ο λόγος είναι ότι η μεγάλη/ συντριπτική πλειονότητα των Σκοπιανών ακολούθησε τον εθνικισμό του προέδρου Ιβανόφ, απείχε από το δημοψήφισμα κι έγραψε στα παλαιότερα των υποδημάτων της τον Ζάεφ. Απέδειξαν έτσι ότι είναι εμποτισμένοι από τον κάλπικο … Μακεδονισμό που γαλουχούνται από τον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο κι ύστερα. Σε τέτοιο σημείο που αρνήθηκαν και θεώρησαν προδοτική μια συμφωνία που τους προσέφερε απλόχερα εθνικότητα και γλώσσα.
Άρα, δεν είναι φίλοι των Ελλήνων, όπως επιχειρούσαν να μας πείσουν οι Αλέξης Τσίπρας, Νίκος Κοτζιάς κι οι υπόλοιποι σύντροφοί τους.
Το δεύτερο χαστούκι είναι για τη σκοπιανή κυβέρνηση. Για δυο λόγους:
- Η στάση των Σλαβομακεδόνων και Αλβανών, που απέσχον, είναι η απόδειξη ότι ο Ζάεφ δεν ήξερε τι έλεγε και του τι γινόταν όταν μιλούσε για «ζεστή» υποστήριξε της συμφωνίας από τους πολίτες της χώρας του. Προφανώς έλεγε ψέματα και παραμύθια αντάξια του Έλληνα φίλου του.
- Όσοι δεν ψήφισαν στο δημοψήφισμα (Το 65% των πολιτών), είναι σαφές ότι δεν θέλει τη συμφωνία, την οποία τώρα ο Ζάεφ επιχειρεί να περάσει από το παράθυρο της Βουλής με εκβιασμούς. Άρα, θεωρεί τον Ζάεφ αντίπαλό της και ν’ απειλεί σοβαρά το πολιτικό του μέλλον.
- Τοτρίτο χαστούκι είναι στην ΕΕ και τις ΗΠΑ. Οι οποίες δεν κατάλαβαν το παραμικρό από το στραπάτσο τους με το σχέδιο Ανάν για την Κύπρο και προσπάθησαν με τεχνάσματα να το επαναλάβουν. Με την ενδοτική ή χαλαρή θέση της ελληνικής κυβέρνησης.
- Το τέταρτο χαστούκι, είναι στις ποικιλώνυμες επιχειρηματικές ελίτ σε Ελλάδα, Σκόπια, ΗΠΑ και ΕΕ. Σε ανθρώπους που πατρίδα τους είναι το χρήμα και τα δικά τους στενά συμφέροντα. Είτε αυτά αφορούν δουλειές με βάση το ενεργειακό, είτε δουλειές με βάση τις μεταφορές και τις υπηρεσίες. Κι αυτές οι επιχειρηματικές ελίτ που εδρεύουν στη χώρα μας ή έχουν ελληνικά επιχειρηματικά συμφέροντα, είδαμε πως συμπεριφέρονται τις τελευταίες ώρες για τις εξελίξεις στα Σκόπια, μέσα από ΜΜΕ και sites συμφερόντων τους.
Έχει νικητές η χθεσινή εξέλιξη;
Έχει. Τον πρόεδρο των Σκοπίων, που δείχνει να καθίσταται ισχυρότατος πόλος.
Τον εθνικισμό που βγαίνει από την τρύπα του.
Και τον Πούτιν που ζει κι εκείνος πια στη ζώνη της “ευδαιμονίας”, αφού αναμένεται να διατηρήσει την επιρροή του στα Σκόπια για αρκετό καιρό ακόμη. Προς μεγάλη απογοήτευση των άσπονδων φίλων του Αμερικανών και Ευρωπαίων και κακή τύχη των σχεδίων τους για απεμπλοκή από την «ενεργειακή λαβή της αρκούδας»…
Κάτι τελευταίο. Το δημοψήφισμα στα Σκόπια επέδειξε ξεκάθαρα ότι η μόνη αποδεκτή για την Ελλάδα ονομασία των γειτόνων δεν μπορεί να άλλη από τη «Σλαβομακεδονία». Ονομασία που προσδιορίζει με σαφήνεια τη γειτονική χώρα, τους κατοίκους της, τη γλώσσα τους και τα προϊόντα τους. Ονομασία που δεν θα χρειάζεται πουθενά και καμιά επεξήγηση. Όσο για το τι θα κάνουν τα Σκόπια με την αλβανική τους μειονότητα, δεν είναι θέμα που μπορούμε να λύσουμε εμείς μα μόνο εκείνοι…
