Άρθρο του Γιώργου Καραμέρου, βουλευτή Α΄ Ανατολικής Αττικής του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία και τομεάρχη Ψηφιακής Διακυβέρνησης
Οι επενδύσεις στον ψηφιακό μετασχηματισμό της χώρας συμβάλλουν σε μια αναπτυξιακή ενδυνάμωση της ελληνικής οικονομίας, αλλά παραμένουν κενό γράμμα όταν τα εργαλεία που μας προσφέρουν δεν γίνονται κτήμα της κοινωνίας.
Οι αγρότες και οι κτηνοτρόφοι κλιμακώνουν τις κινητοποιήσεις τους εκφράζοντας την ανάγκη επιβίωσης δύο κρίσιμων επαγγελματικών ομάδων για την εφοδιαστική αλυσίδα και ταυτόχρονα δύο πυλώνων για την κοινωνική δομή της ελληνικής περιφέρειας αλλά και των περαστικών περιοχών της Αττικής και της Θεσσαλονίκης.
Δεν είναι δυνατόν σε μια συνθήκη πληθωριστικής κρίσης ειδικά στον χώρο των τροφίμων να αντιμετωπίζει η ελληνική κυβέρνηση πυροσβεστικά τα προβλήματα των αγροτών χωρίς να εργάζεται πάνω σε λύσεις που εξασφαλίζουν μια ασφαλή και βιώσιμη πορεία.
Αναμφίβολα οι επενδύσεις στον ψηφιακό μετασχηματισμό της χώρας συμβάλλουν σε μια αναπτυξιακή ενδυνάμωση της ελληνικής οικονομίας, αλλά παραμένουν κενό γράμμα όταν τα εργαλεία που μας προσφέρουν δεν γίνονται κτήμα της κοινωνίας. Παρά τις υψηλές προσδοκίες για τα ενεργοβόρα Data Center και τις ψηφιακές υπηρεσίες του Δημοσίου με περιορισμένες, όμως, δυνατότητες διαλειτουργικότητας, οι καθυστερήσεις στην επέκταση των δικτύων υπερυψηλών ταχυτήτων στην επαρχία και στην χρήση λογισμικών τεχνητής νοημοσύνης για την αγροτική παραγωγή κρατούν τον αγροτικό κόσμο καθηλωμένο σε χαμηλές προσδοκίες.
Το κόστος της πράσινης μετάβασης ειδικά όταν αυτή πραγματοποιείται βίαια δεν είναι διαχειρίσιμο για τις περιορισμένες οικονομικές δυνατότητες των αγροτών. Ταυτόχρονα, η προσήλωση της κυβέρνησης στην αποδοτικότητα των έμμεσων φόρων δηλαδή και των φόρων κατανάλωσης έχουν επίπτωση σε έναν πρωτογενή τομέα που βασίζεται στα ορυκτά καύσιμα.
Αν και οι άμεσες παρεμβάσεις σε αυτή την κατεύθυνση είναι αναγκαίες, δεν αρκούν να ενδυναμώσουν αποτελεσματικά τον αγροτικό τομέα στο παραγωγικό μείγμα της χώρας μας. Μια ολοκληρωμένη πρόταση οφείλει να ενσωματώνει τα οφέλη της τεχνητής νοημοσύνης στην αγροτική παραγωγή για αρτιότερα αποτελέσματα και περιορισμούς των ζημιών.
Ας σκεφτούμε μια αγροτική παραγωγική μονάδα πώς θα μπορούσε να λειτουργήσει με την αξιοποίηση της τεχνητής νοημοσύνης. Καλύτερη οχύρωση απέναντι σε δύσκολες καιρικές συνθήκες, καλύτερος και οικονομικότερος μηχανισμός ψεκάσματος και ποτίσματος, ακριβής πληροφόρηση για ωρίμανση σπόρων, συμβατότητα λιπασμάτων, υγεία ζωικού κεφαλαίου είναι μερικές ενδεικτικές βελτιώσεις που απολαμβάνουν ήδη οι αγρότες σε άλλες χώρες. Γιατί η Ελλάδα δεν μπορεί να προχωρήσει περισσότερο σε αυτή την κατεύθυνση;
Οι υψηλές επιδόσεις χρειάζονται και υψηλής ποιότητας υποδομές. Ενώ η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ξεκίνησε τη διαδικασία για το Αγροτικό Internet of Things αυτό μένει ανεφάρμοστο λόγω έλλειψης βούλησης και καθυστέρησης στις υποδομές. Χαρακτηριστική είναι η καθυστέρηση του άνω των 870 εκατομμυρίων ευρώ έργου ανάπτυξης υποδομών υπερυψηλής ευρυζωνικότητας, Ultra-Fast Broadband (UFBB).
Δυστυχώς, τα τελευταία χρόνια η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας αρκείται στο να τροφοδοτεί μια επικοινωνιακή στρατηγική για την ψηφιοποίηση απλών διαδικασιών στο gov.gr, ενώ μοιράζει τα έργα του ψηφιακού τομέα σε μερικούς ισχυρούς ενισχύοντας τη σχέση εξάρτησης ανάμεσα σε μεγάλες και μικρομεσαίες επιχειρήσεις.
Το ανεκτέλεστο των μεγάλων επιχειρήσεων ενισχύεται αλλά το δίκτυο αντί να αποτελείται από οπτικές ίνες παραμένει στον χαλκό κατατάσσοντας τη χώρα μας 27η στις 27 της Ε.Ε στην ταχύτητα του διαδικτύου.
Ίδια υστέρηση υπάρχει και στο δίκτυο υποδοχής του παραγόμενου ενεργειακού κεφαλαίου από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.
Ο ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία διαθέτει τη βούληση που στερείται η Νέα Δημοκρατία να αντιμετωπίσει τα διαχρονικά προβλήματα ειδικά σε ένα πλαίσιο διαφορετικό από εκείνο που κλήθηκε να διαχειριστεί το 2015. Η αποδοτικότερη κατανομή των ευρωπαϊκών πόρων σε υποδομές αγροτικής ανάπτυξης, κατάρτισης των αγροτών σε ψηφιακές δεξιότητες μπορεί να ενισχύσει την ανθεκτικότητα της αγροτικής μας παραγωγής, να την κάνει πιο ανταγωνιστική και να ισορροπήσει τους υψηλούς ασφαλιστικούς κινδύνους που εντείνονται στην περίοδο της κλιματικής κατάρρευσης.
Η τεχνητή νοημοσύνη για να είναι αληθινά παραγωγική για την ελληνική οικονομία πρέπει να είναι ωφέλιμη πρώτα για την κοινωνία, ηθική και για όλους όπως λέμε εμείς. Τα δεδομένα και οι εφαρμογές υπάρχουν. Είναι ζήτημα θέλησης και προτεραιοποίησης για να τα βάλουμε να δουλέψουν για τους αγρότες, για τους καταναλωτές, για μια ανθεκτική Ελλάδα πού θα παράγει ουσιαστικά και βιώσιμα.
