Τον παραιτηθέντα υπουργό Εξωτερικών, Νίκο Κοτζιά, τον γνωρίσαμε ως σύμβουλο και θερμό φίλο του Γιώργου Παπανδρέου, όταν ήταν υπουργός Εξωτερικών. Τότε γνωρίσαμε και τον αυταρχικό κι αλαζονικό χαρακτήρα του. Στον δρόμο του Γιώργου Παπανδρέου για την πρωθυπουργία, ο Νίκος Κοτζιάς ήταν απολύτως σίγουρος ότι δικαιωματικά του ανήκει ο θώκος του υπουργείου Εξωτερικών, ράβοντας και το ανάλογο κοστούμι ορκωμοσίας. Κι όταν ο Παπανδρέου τον άδειασε κι έκανε ΥΠΕΞ τον κηπουρό του, Δημήτρη Δρούτσα, όλοι όσοι ήταν στα πέριξ έχουν να λένε για τις εκρήξεις του εναντίον και των δυο.
Αμέσως μετά, λόγω και της πρώην κομμουνιστικής τους διαδρομής, προσέγγισε τον Αλέξη Τσίπρα. Ο Νίκος Κοτζιάς, βαθιά μορφωμένος άνθρωπος, ήταν και χρήσιμος και απαραίτητος για τον αδαή κι αμόρφωτο φέρελπι πρωθυπουργό. ‘Έτσι, δεν άργησε η ημέρα που έκανε το όνειρό του πραγματικότητα και μαζί με το θορυβώδες «εγώ» του (που λέει κι η Φωτεινή Πιπιλή) εγκαταστάθηκε στο νεοκλασικό κτίριο της λεωφόρου Βασιλίσσης Σοφίας.
Δεν θα σταθούμε στον βίο και την πολιτεία του στο υπουργείο Εξωτερικών όπου λόγω της άγνοιας και ανεπάρκειας του πρωθυπουργού κατέστη ο απόλυτος άρχων των επιλογών της χώρας. Ουσιαστικά χωρίς να δίνει λόγο σε κανένα, βάζοντας στο περιθώριο σπουδαίους διπλωμάτες με μακρά εμπειρία και γνώση.
Θα σταθούμε στη συμφωνία για το Σκοπιανό. Που διαβεβαίωνε όλα τα κυβερνητικά μέλη, μαζί και τον πρωθυπουργό, ότι αυτή θα περάσει εύκολα. Τόσο στην Ελλάδα όσο και στα Σκόπια. Η κίνηση «Πράττω» που είχε ιδρύσει και συμμετέχει κι ο πρώην υπουργός Προστασίας του Πολίτη, Νίκος Τόσκας, μετέφερε μονίμως αισιοδοξία στο Μαξίμου για τη συμφωνία των Ψαράδων. Κι όταν ο Τσίπρας είδε στην Αθήνα 500 χιλιάδες κόσμου να διαδηλώνουν κι ο Τόσκας του έλεγε ότι ήταν… 45 χιλιάδες, συμφώνησε και μιλούσε για… ακροδεξιούς.
Όταν ο Νίκος Κοτζιάς φόρεσε το καπελάκι a la Χρουτσόφ και πήγε στους Ψαράδες με τον Τσίπρα να υπογράψουν τη συμφωνία, παρά την σχεδόν καθολική αντίδραση, τα σχέδια πέρασαν στο… Αλβανικό. Κι ευτυχώς που παρενέβη άνθρωπος που επηρεάζει τον Τσίπρα και τον έπεισε να «παγώσει» τα σχέδια Κοτζιά. Αλλιώς το πρόβλημα δεν θα έμενε μόνο στην θπόθεση με τους «Τσάμηδες», αλλά θα μεταφερόταν ως δεδικασμένο και στο Αιγαίο, δημιουργώντας τεράστια νομικά, πολιτικά κι εθνικά ζητήματα.
Η προσωπική πολιτική του Νίκου Κοτζιά στο υπουργείο Εξωτερικών, δημιούργησε και τα τετελεσμένα με τις απελάσεις των Ρώσων διπλωματών. Εξ αιτίας, κυρίως, της ανεπάρκειας κι έλλειψης γνώσης του πρωθυπουργού, ούτως ώστε να μπορεί να έχει άποψη και να παρέμβε.
Πάντως, σ’ αυτό το ζήτημα μάλλον έχει δίκιο ο Νίκος Κοτζιάς, σε συνδυασμό με τη διείσδυση των Ρώσων στην Ελλάδα και δη μέσω της… Ορθοδοξίας, 8 Μητροπόλεων, πολλών χρημάτων, δημάρχων και διαφόρων παραγοντίσκων…
Όσα συνέβησαν, λοιπόν, με την παραίτηση Κοτζιά, ήταν αναμενόμενα για όσους γνωρίζουν τα ενδότερα και διαβάζουν τα σημάδια.
Ένα είναι βέβαιο: Ο Κοτζιάς οδηγήθηκε στην παραίτηση με ισχυρό και πισώπλατο κτύπημα.
Αφενός επειδή του καταλογίστηκε ότι με τις ενέργειές του στο Σκοπιανό παρέσυρε τον Τσίπρα στην άβυσσο κι αφετέρου επειδή δεν θα μπορούσε ν’ αποδεχθεί τον δημόσιο ευτελισμό και προσβολή από τον Πάνο Καμμένο. Ο οποίος, προφανώς σε συνεννόηση με τον Αλέξη Τσίπρα, τον κατηγόρησε για κακοδιαχείριση μυστικών κονδυλίων!
Πολύ περισσότερο αφού ο Νίκος Κοτζιάς, προς τιμή του, ήταν ο μόνος υπουργός που στο πρόσφατο παρελθόν έθεσε νομοθετικά τα κονδύλια του υπουργείου του στη διάθεση του κοινοβουλευτικού ελέγχου. Ζητώντας, μάλιστα, να ισχύσει το ίδιο και για τα άλλα υπουργεία, όπως το Άμυνας.
Όταν, λοιπόν, ο πολυπράγμων Πάνος Καμμένος τον κατηγόρησε απροκάλυπτα κι εκείνος ζήτησε κάλυψη από τον Αλέξη Τσίπρα στην αήθη επίθεση που δέχθηκε, αυτή δεν του δόθηκε. Είχε και συνέχεια. Μετά την άρνηση του Αλέξη Τσίπρα να τον καλύψει, έπρεπε να βρεθεί τρόπος για να σιγουρευτεί κι επιταχυνθεί η παραίτηση Κοτζιά. Έτσι, βγήκε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος και δήλωσε ότι … όποιος αισθάνεται δυσαρεστημένος μπορεί να κατέβει από το τρένο.
Δηλαδή, του είπαν «παραιτήσου»! Όπως έκαναν κάποτε και με τον Βαρουφάκη. Του φόρτωσαν τα πάντα για να κρατήσουν άσπιλη την εικόνα του Τσίπρα.
Μα τόσο στην περίπτωση Κοτζιά που τα έκανε μούσκεμα στα εξωτερικά μας θέματα και δη στο Σκοπιανό, όσο και στην περίπτωση του Βαρουφάκη που τα έκανε μούσκεμα στην Οικονομία και μας φόρτωσε ένα τρίτο και πιο επώδυνο μνημόνιο (συν πολλά άλλα) , κάποιος είχε την ευθύνη των επιλογών τους. Κάποιος είτε από άγνοια είτε ηθελημένα, τους άφησε να δρουν ασύδοτοι. Κάποιος ταυτίστηκε με τις επιλογές τους. Συμφώνησε!
Οι ευθύνες για τον Κοτζιά, όπως και για τον Βαρουφάκη, έχουν ονοματεπώνυμο: Αλέξης Τσίπρας.
Κι’ όλα ξεκινούν από το γεγονός πως είναι βαθιά αμόρφωτος.
Χωρίς καμιά σχέση με την Οικονομία, με την Εξωτερική πολιτική, με την Ενέργεια, με την Παιδεία, με την Υγεία, με τον πολιτικό κοσμοπολιτισμό.
Τώρα, η ανάληψη του υπουργείου Εξωτερικών από τον ίδιο, μόνο κακούς συνειρμούς μπορεί να προκαλεί. Μόνο προβληματισμούς μπορεί να προκαλεί ότι, εκτός από ένας κακός πρωθυπουργός, ο Αλέξης Τσίπρας θα είναι κι επικεφαλής της διπλωματίας! Όταν, μόλις προσφάτως έμαθε ότι υπάρχουν θαλάσσια σύνορα! Κι όταν δεν έχει ιδέα από διεθνή διπλωματία, από διεθνές Δίκαιο, από διεθνείς συνθήκες και δη σε περίοδο έντονης κινητικότητας μεταξύ των υπερδυνάμεων.
Ξεχνάμε ότι ο Αλέξης Τσίπρας, όταν ο Κοτζιάς του μετέφερε την πρόταση των Σκοπιανών για τη «Μακεδονία του Ίλιντεν», χάρηκε νομίζοντας ότι … αλλάζουν όνομα οι Σκοπιανοί κι ήταν έτοιμος να το αποδεχθεί; Κι ευτυχώς που διέρρευσε το γεγονός, ξεσηκώθηκε η αντιπολίτευση κι αποφεύχθηκε ότι πιο αλυτρωτικό θα μπορούσε να υπάρξει….
Για σκεφτείτε:
Αλέξης Τσίπρας υπουργός Εξωτερικών, χωρίς καν να γνωρίζει τα θέματα και… αγγλικά, Πάνος Καμμένος υπουργός Άμυνας!!!
Με ανοικτά θέματα στο Αλβανικό, στο Σκοπιανό, στο Αιγαίο, στο Κυπριακό, στην ΑΟΖ, στο Καστελόριζο και στον εναέριο χώρο…
Κάτι τελευταίο:
Μετά την παραίτηση Κοτζιά, ο Αλέξης Τσίπρας δήλωσε ότι δεν θ’ ανεχθεί άλλο διγλωσσία και προσωπικές στρατηγικές.
Εδώ προκύπτει ένα ερώτημα: Αφού είχε παραιτηθεί ο Κοτζιάς, για ποιον άλλον τα έλεγε πλην του συγκυβερνήτη του; Που αποτελεί τον πρωταθλητή της διγλωσσίας;
Υπενθυμίζουμε ότι για διγλωσσία κατηγόρησε κι ο Κοτζιάς τον Καμμένο.
Μα δεν ανησυχεί ο Αλέξης Τσίπρας. Ο Καμμένος δεν πρόκειται να του δημιουργήσει πρόβλημα. Μπορεί να λέει όσα λέει, μα δεν πρόκειται μόνος του και χωρίς συνεννόηση μ’ εκείνον ν’ αποσύρει τη στήριξή του στην κυβέρνηση.
Γνωρίζουν κι οι δυο ότι σε καρέκλες σαν αυτές που κάθονται σήμερα, δεν θα ξανακαθίσουν…
