Πριν από καιρό, κάποιοι από εμάς γράφαμε ότι υπήρχε κίνδυνος «να χαθεί η μπάλα» στη Θράκη. Αντιμετωπίζαμε, όμως, όχι μόνο την δυσπιστία αλλά και την κακοπιστία μεγάλης μερίδος συναδέλφων μας και κυρίως εκείνων οι οποίοι επιμένουν να «μονοπωλούν» τον λεγόμενο «προοδευτικό» χώρο.
Να όμως, που με την πάροδο των ετών φαίνεται ότι είχαμε δίκιο. Και δεν είναι μόνο η αυτοχριζόμενοι μουφτήδες, οι «αιρετοί», δυστυχώς, δήμαρχοι και κοινοτάρχες ή οι συνεχώς «φάλτσοι» μουσουλμάνοι βουλευτές όλων των κομμάτων.
Την σκυτάλη έχει πάρει πλέον η «επίσημη» Τουρκία, η οποία, σε κάθε ευκαιρία αναφέρεται σε «τουρκική» μειονότητα στη Θράκη.
Καλώς αντέδρασε, φυσικά, το υπουργείο Εξωτερικών που συνέστησε στον Τσαβούσογλου «να μελετήσει τις διεθνείς συνθήκες». Μόνο που η σημερινή Τουρκία, εκμεταλλευόμενη το μπάχαλο που επικρατεί διεθνώς, αγνοεί επιδεικτικά και λοιδορεί τις διεθνείς συμφωνίες τις οποίες αναγράφει στα παλαιότερα των υποδημάτων της.
Όπως φαίνεται, για μία ακόμη φορά, η εξωτερική μας πολιτική δεν προβλέπει αλλά ακολουθεί τα γεγονότα. Όπως στο θέμα της συμφωνίας των Τούρκων με την Λιβύη, έτσι και στο πρόβλημα της Θράκης ,εφαρμόσαμε κατ’ αρχήν την τακτική του «δεν βαριέσαι», συνεχίσαμε στο τέμπο του «ας το λύσει ο επόμενος» για να καταλήξουμε στο κλασικό πλέον «και τώρα τι γίνεται;».
Δεν είναι ασφαλώς τόσο απλό το θέμα της Θράκης. Με έναν περίεργο «ωχαδερφισμό», η ελληνική διπλωματία, κατευθυνόμενη προφανώς από τις εκάστοτε πολιτικές ηγεσίες, αδιαφόρησε και επέλεξε τον ρόλο του παρατηρητού. Έτσι, επέτρεψε στο τουρκικό προξενείο, το οποίο έχει μεταβληθεί σε έναν τεράστιο μηχανισμό προπαγάνδας και δολιοφθοράς, να αλωνίζει στην περιοχή και να φροντίζει να προσεταιρίζεται όλους τους μουσουλμάνους, Έλληνες και Ευρωπαίους, πολίτες.
Σε αγαστή συνεργασία με τους (υψηλόβαθμους διπλωμάτες) υπαλλήλους του Προξενείου, το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών έχει καταφέρει διεισδύσει σε όλους τους τομείς της κοινωνικής ζωής της Θράκης.
Χρησιμοποιώντας χωρίς περιορισμούς το τραπεζικό τουρκικό χρήμα εξαγοράζει ακίνητα και συνειδήσεις και «χτίζει» ένα σοβαρό εσωτερικό πρόβλημα για την δική μας, ευρωπαϊκή μεν αλλά με ανατολίτικη ραθυμία, χώρα.
Τι θα μπορούσε να γίνει; Αν και δεν είναι δική μας δουλειά να υποδεικνύουμε λύσεις, αλλά να επισημαίνουμε προβλήματα και καταστάσεις, νομίζουμε ότι η πολιτική την οποία εφαρμόσαμε έως σήμερα πρέπει να αλλάξει.
Οι νόμοι που ισχύουν για όλους τους Έλληνες πολίτες πρέπει να ισχύουν και στην Θράκη. Είπαμε, ο καθένας είναι ελεύθερος να πιστεύει όπου και ότι θέλει, αλλά τον τελικό λόγο τον έχει το ελληνικό κράτος.
Για να μην έχουμε λοιπόν και για να μην υποστούμε όσα συμβαίνουν σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες και όσα υφίστανται οι πολίτες τους, οφείλουμε να ξεκαθαρίσουμε ,όχι με λόγια αλλά με πράξεις, ότι «στην Ελλάδα υπάρχει μία και μόνη μειονότητα αυτή των Ελλήνων μουσουλμάνων της Θράκης».
Εδώ μπορεί να είναι Βαλκάνια, αλλά είναι παράλληλα και Ευρωπαϊκή Ένωση! Και το ελληνικό διαβατήριο, του οποίου τα πλεονεκτήματα απολαμβάνουν οι μουσουλμάνοι συμπατριώτες μας, θα πρέπει να το τιμούν και να το σέβονται.
