Ένα νοσηρό προεκλογικό κλίμα επικρατεί. Η πολιτική επικαιρότητα κατακλύζεται από τα «μικρά», τα ευτελή, από σεξουαλικές παρενοχλήσεις, σκάνδαλα και ηθικό βόρβορο, από ψεύδη και «θα», από το «τίποτα». Τα «Τέμπη» καταχωνιάστηκαν.
Η υποκρισία του «πένθους» έληξε. Οι βαρύγδουπες δηλώσεις για έρευνα των αιτιών και απόδοση ευθυνών ακολούθησαν την πεπατημένη. Και μια εκκωφαντική σιωπή σκεπάζει τα πραγματικά, τα μεγάλα προβλήματα του λαού και του τόπου. Η προεκλογική αντιπαράθεση ανάμεσα στους επίδοξους διαχειριστές της κυβερνητικής εξουσίας ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει θέση για αυτά, είναι μακριά και απέναντι από τις ανάγκες και τις αγωνίες του λαού.
Όμως είναι αυτοί που τα τελευταία 12μνημονιακά χρόνια καταδίκασαν τη μεγάλη πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας -και ιδιαίτερα τον ανθό της, τη νεολαία- να ζει σε συνθήκες γενικευμένης ανασφάλειας και δραματικής υποβάθμισης των όρων και των συνθηκών ζωής και εργασίας. Είναι αυτοί που παρέδωσαν τον πλούτο και τις υποδομές της χώρας στους δανειστές, υποθηκεύοντάς την για 99 ολόκληρα χρόνια. Όλοι όσοι μετέτρεψαν την Ελλάδα σε ένα απέραντο αμερικανονατοϊκό ορμητήριο. Όλοι όσοι υπηρέτησαν και υπηρετούν την πολιτική του ενδοτισμού στην επεκτατική τουρκική ολιγαρχία και ετοιμάζονται για εκχώρηση ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων, σε ένα τραπέζι που θα έχουν στρώσει οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και η ΕΕ. Είναι αυτοί που, με θράσος, διεκδικούν τώρα, ξανά, τη διακυβέρνηση της χώρας αυτοδύναμα ή συνεργαζόμενοι, εκβιάζοντας το λαό με ψεύτικα διλήμματα
Το ζητούμενο, για το λαό, δεν είναι η ανατροπή του ενός κόμματος για να επικρατήσει το άλλο. Και τα δύο αυτά κόμματα, και ο οποιοσδήποτε μπαλαντέρ προκύψει, αποτελούν μια ενιαία αντιλαϊκή δύναμη κρούσης. Δεν υπάρχει μεγαλύτερο ή μικρότερο κακό. Τα δώδεκα χρόνια μνημονιακής διακυβέρνησης το αποδεικνύουν. Και τα μνημόνια είναι εδώ, διαρκή και ενεργά, παρά την ακατάσχετη ψευδολογία του αστικού πολιτικού προσωπικού.
Το ζητούμενο είναι η ανάπτυξη ενός εργατολαϊκού κινήματος που θα υπερασπίζεται τις κατακτήσεις και τα δικαιώματά του λαού και θα βάζει φρένο στην αντιλαϊκή πολιτική από όποιον και αν αυτή εκφράζεται. Και αυτό μόνο στους δρόμους του ενωμένου λαϊκού αγώνα μπορεί να επιτευχθεί. Χαμένη ψήφος είναι η ψήφος στη ΝΔ, το ΣΥΡΙΖΑ, και τα συμπληρώματά τους. Και δεν είναι μόνο χαμένη, είναι ψήφος ενάντια στα λαϊκά συμφέροντα.
