Όσα συμβαίνουν τις τελευταίες ημέρες στην εγχώρια επικαιρότητα, αποτυπώνουν πλήρως το χαμηλό επίπεδο της κοινωνίας μας, την έλλειψη παιδείας σε μεγάλα τμήματά της και φυσικά τον «πάτο» που έχουν φτάσει τα ΜΜΕ στη χώρα μας.
Προσέξτε: Έγινε η συνάντηση Ερντογάν – Μητσοτάκη στην Άγκυρα. Το γεγονός «χώρεσε» σε κάποιες γωνιές των δελτίων ειδήσεων για ελάχιστο χρονικό διάστημα και μετά χάθηκε, όπως συμβαίνει με όλα τα σημαντικά. Ταυτοχρόνως, έλαβε χώρα με τον πιο επίσημο τρόπο η αμφισβήτηση της συμφωνίας των Πρεσπών, αναφέρθηκε δυο-τρεις φορές και τέλος.
Τις ίδιες στιγμές, στα ίδια δελτία γίνονταν ατέλειωτες αναφορές στη Eurovision και καυγάδες αναφορικά με το αν είναι αναιδής και χυδαία η συμπεριφορά της αοιδού Σάττι που μας εκπροσώπησε ή αν …ήταν κουρασμένη όταν προσέβαλλε την αποστολή του Ισραήλ. Ταυτοχρόνως, βλέπαμε και ξαναβλέπαμε τη νίκη του Ολυμπιακού και την πρόκρισή του στον τελικό της τρίτης τη τάξει ευρωπαϊκής διοργάνωσης, που πέρυσι απαξίωνε η διοίκησή του με τον χαρακτηρισμό… «Milko cup»…. Ναι, σωστά, δεν βλέπεις κάθε ημέρα ελληνική ομάδα σε τελικό ευρωπαϊκής διοργάνωσης, έστω και επιπέδου «Milko cup»….αλλά όλα έχουν όριο, ειδικά μπροστά σε μεγάλα ζητήματα της χώρας.
Για σκεφτείτε: Πριν από δυο χρόνια, η ένταση με την Τουρκία στο Αιγαίο ήταν στην κατακόρυφο, πνίγονταν άνθρωποι κι είχαμε καθημερινές αερομαχίες θανάτου. Ενώ, λίγο ακόμη πιο πίσω είχαμε σχεδόν τουρκική εισβολή στον Έβρο, υπό την ανοχή της Μέρκελ και τις προτάσεις της φαιδρής Νάταλι Τότσι (που ήταν σύμβουλος του ύπατου εκπροσώπου της ΕΕ για την εξωτερική πολιτική), ώστε να μην επιβληθούν κυρώσεις στην Τουρκία! Χώρια ότι ο Ερντογάν απειλούσε κι έλεγε … θα έρθουμε μια νύχτα, με τους δυο στόλους να επιδίδονται σε… επακουμβήσεις… Τα ξεχάσαμε αυτά; Τόσο κοντή μνήμη διαθέτουμε, ώστε να προτάσσουμε στην επικαιρότητά μας… κάποια Σάττι, τον Ολυμπιακό, το φάιναλ φορ του μπάσκετ, αλλά και ποιος επιδίδεται σε ερωτικές συνευρέσεις με ποια; Ειδικά με το τελευταίο, ασχολούνται ένα σωρό εκπομπές…
Αλήθεια, δεν μας νοιάζει το μέγιστο εθνικό θέμα, το δημογραφικό; Ποιος το συζητά; Δεν μας νοιάζει ότι στο Αιγαίο με την σχετική νηνεμία από τότε που γύρισε το χαρτί ο Μητσοτάκης, οικονομούμε σχεδόν 50 εκατομμύρια ευρώ ετησίως σε καύσιμα και ανταλλακτικά αεροσκαφών και πλοίων; Δεν μας νοιάζουν οι συνεχείς γυναικοκτονίες από μια ανδροκρατούμενοι εν πολλοίς κοινωνία, που εξακολουθεί να θεωρεί τη γυναίκα κτήμα του; Τι συζητάμε γι αυτό; Μόνο πώς ο δράστης έκανε το έγκλημά του και τίποτα άλλο…. Κουβέντα για την έλλειψη παιδείας και αγωγής του… Δεν μας νοιάζει ότι δεν υπάρχουν εργάτες στα χωράφια, στα μεγάλα έργα, ακόμη και στις οικοδομές; Το συζητάμε; Δεν μας νοιάζει η αδυναμία κατανόησης κειμένου από μεγάλα κομμάτια της κοινωνίας; Οι συνεχείς αναταραχές στην Παιδεία ακόμη κι από …. εισαγόμενο «φοιτητικό τουρισμό»; Δεν μας νοιάζει η ελαφρότητα τόσων και τόσων τηλεοπτικών εκπομπών σε μια απολύτως παρακμιακή αγορά ΜΜΕ; Δεν μας νοιάζει ότι δημόσιοι υπάλληλοι αρνούνται να αξιολογηθούν και δεν απολύονται;
Συμπαθάτε με, αλλά νιώθω ότι έχουμε πάρει κατηφορικό δρόμο χωρίς επιστροφή. Με μια κοινωνία που σχεδόν στο 60% της είναι πολιτικά και οικονομικά αναλφάβητη και ΜΜΕ που αμφιβάλλω αν θα μπορούσαν να σταθούν ακόμη και στην υποσαχάρια Αφρική…
Πώς το αλλάζουμε αυτό; Έλα ντε…
