Μόνο όποιος εθελοτυφλεί αναφορικά με τα συμφέροντα παντός είδους πέριξ του δυστυχήματος των Τεμπών, δεν μπορεί να διακρίνει πολλούς που έχουν επενδύσει με κίνητρα που δεν αφορούν τη διερεύνηση των αιτίων αλλά πολιτικά ή και οικονομικά οφέλη.
Η αλήθεια είναι ότι η διερεύνηση των αιτίων απαιτεί δεκάδες χιλιάδες εργατοώρες. Μια άλλη αλήθεια είναι ότι ούτε το Μετσόβιο Πολυτεχνείο έχει ολοκληρώσει το πόρισμά του για να το καταθέσει στη Δικαιοσύνη. Άρα, για ποια συγκάλυψη μιλάνε όλοι αυτοί που οργανώνουν συλλαλητήρια και συναυλίες.
Έχει καθυστερήσει η έναρξη της δίκης; Ίσως. Μα δεν μπορεί να ξεκινήσει χωρίς την ολοκλήρωση των ερευνών. Τις οποίες, ουδείς κωλυσιεργεί, αφού αν αυτό συνέβαινε οι γνωστοί οπαδοί της υστερίας και των κραυγών δεν θα είχαν αφήσει τίποτα όρθιο.
Μια άλλη αλήθεια είναι ότι η κυβέρνηση επέτρεψε σε διάφορους επιτήδειους να διασπείρουν άπειρες θεωρίες συνωμοσίας, χωρίς να αποδεικνύουν το παραμικρό και χωρίς την παραμικρή επίπτωση. Έχουμε φτάσει στο σημείο διάφοροι τσαρλατάνοι και πολιτικοί ινστρούχτορες να δηλητηριάζουν συστηματική την κοινωνία, πουλώντας συνωμοσία και ευαισθησία. Δημιουργούν σκιές και τις καθιστούν λίπασμα αντισυστημισμού.
Προσέξτε: Ένας δημόσιος υπάλληλος που ουσιαστικά ήταν απών από τη θέση ευθύνης του, έβαλε δυο τρένα στην ίδια γραμμή. Όσα τραγικά ακολούθησαν τα ξέρουμε όλοι. Η ουσία είναι ότι ακόμη κι αν το εμπορικό τρένο μετέφερε πυρηνικά, δεν θα έχαναν τη ζωή τους 57 άνθρωποι, αν τα δυο τρένα δεν έμπαιναν στις ίδιες ράγες.
Τι κάνει η κυβέρνηση; Ετοιμάζει την αίθουσα στη Λάρισα, που θα μπορεί να φιλοξενήσει σχεδόν 300 συνηγόρους (!!!) συγγενείς θυμάτων, δημοσιογράφους και κοινό. Δηλαδή κάνει το αντίθετο απ’ ότι η κυβέρνηση Τσίπρα αναφορικά με τη δίκη της Χρυσής Αυγής.
Είναι σαφές ότι, η υπόθεση έχει εργαλειοποιηθεί απολύτως. Ακόμη κι οι συγκεντρώσεις της περασμένης Κυριακής έγιναν στην επέτειο της εκλογικής νίκης του ΣΥΡΙΖΑ, το 2015!! Πήγε κι ο Ανδρουλάκης και φυσικά καπελώθηκε από τους Αριστερούς λαθρέμπορες ευαισθησίας. Είναι ακριβώς τα ίδια πρόσωπα κι η ίδια πολιτική κουλτούρα που … έκλαιγαν για τη μικρή Μαρία του Έβρου, που δεν είπαν το παραμικρό για ο Μάτι. Είναι τα ίδια πρόσωπα από τις αλήστου μνήμης συγκεντρώσεις των… αγανακτισμένων… Προφανώς κάποιοι θεωρούν ότι θα υπάρξει πολιτικό αναβατόριο, όπως τότε… Λένε ψέματα, διαστρεβλώνουν τα δεδομένα, καλλιεργούν φανατισμό και προσμένουν οφέλη. ΣΥΡΙΖΑ, Κωνσταντοπούλου, Βαρουφάκης, το κόμμα σφραγίδα των υπουργών του ΣΥΡΙΖΑ, τα απομεινάρια της Χρυσής Αυγής, ο συνωμοσιολόγος Χριστέμπορας, ή εκπρόσωπος των Σαμαρά και Καραμανλή, οι… ανταρσύες, τα παλικαρόπουλα με τις σημαίες της Χαμάς και διάφορα κορίτσια από τα τηλεοπτικά πάνελ της συμφοράς! Κι ανάμεσά τους και λίγος Ανδρουλάκης…
Ναι, είναι γροθιά στο στομάχι οτιδήποτε αφορά θάνατο, καταστροφή και κυρίως παιδιά. Ναι, είναι θάνατος του μυαλού τα χαμένα όνειρα παιδιών που έφυγαν. Ναι, είναι μαχαιριά στην ψυχή η προτροπή που δεν απαντήθηκε, «πάρε με όταν φτάσεις»! Ναι, οι παθογένειες τούτου του τόπου είναι αμέτρητες. Ναι, η μονιμότητα, η αναξιοκρατία, οι αντικοινωνικές συμπεριφορές συνδικαλιστών, η ατιμωρησία, σκοτώνουν και τη χώρα και τους πολίτες της.
Όμως, οι πονηρές αλεπουδίτσες χώθηκαν στην εικόνα για να αποκομίσουν οφέλη. Ανατριχιαστικά σιχαμένοι, χωρίς τσίπα, εκτρώματα λαϊκισμού που τελικά προξενούν ασφυξία…
Κι η κοινωνία καταλαβαίνει.