Πάνε κι οι πανελλαδικές εξετάσεις!
Ο μοναδικός αδιάβλητος θεσμός τούτης της χώρας, γίνεται κι αυτός θύμα των λογικών της ήσσονος προσπάθειας και του λαϊκισμού της κυβέρνησης.
Θα καταργηθούν, λέει, επειδή είναι μια διαδικασία που αναγκάζει τα παιδιά να κουράζονται κι η προσπάθεια είναι …εξοντωτική, χώρια ότι απαιτείται εν πολλοίς βοήθεια από την παραπαιδεία! Και θα εφαρμοστεί, λέει, άλλο σύστημα, που θα προβλέπει την εισαγωγή στα Πανεπιστήμια μέσω του απολυτηρίου του Λυκείου.
Τι κάνει ο πρωθυπουργός κι η Αριστερά με την ευγενή συνδρομή του Πάνου Καμμένου;
Χαϊδεύουν τα ώτα μερίδας της κοινωνίας που θέλει τα παιδιά της να εισαχθούν χωρίς κόπο στα ΑΕΙ και ΤΕΙ, ακόμη κι αν δεν έχουν τις δυνατότητες για κάτι τέτοιο.
Αλλά και σ’ αυτό, πάλι ψέματα λέγονται και ακούγονται.
«Σχεδιάζουμε», είπε ο Αλέξης Τσίπρας. «την ριζική αναβάθμιση των δυο τελευταίων τάξεων του Λυκείου, από τις οποίες οι μαθητές θα μπαίνουν στα πανεπιστήμια. Η αναβάθμιση των δυο τάξεων του Λυκείου σημαίνει λιγότερα μαθήματα με περισσότερες ώρες».
Ξέρετε τι είναι αυτό; Εκκολαπτήριο νέας διαφθοράς στη θέση των αδιάβλητων εξετάσεων.
Και θα εξηγήσω για ποιον λόγο πιο κάτω.
Η διαδικασία που επέλεξε η κυβέρνηση δεν είναι τίποτα περισσότερο από το «ΙΒ», δηλαδή το σύστημα Ιντερνάσιοναλ Μπακαλορεά, το οποίο έχουν προσαρμόσει στα ελληνικά δεδομένα. Και μάλιστα χωρίς τη διδασκαλία των μαθημάτων στα Αγγλικά.
Τι προβλέπει αυτό το σύστημα;
Προβλέπει ότι στις δυο τελευταίες τάξεις του Λυκείου οι μαθητές επιλέγουν έξι (6) κύρια μαθήματα, αναλόγως του τομέα που τους ενδιαφέρει για να σπουδάσουν. Αυτά τα μαθήματα μελετώνται εξαντλητικά, με συστηματικές εργασίες κι όλη αυτή η ιστορία ισοδυναμεί με το πρώτο πανεπιστημιακό έτος (εδώ δεν θα είναι έτσι).
Τα ψέματα όμως που λέγονται ή όσα εν πάση περιπτώσει δεν λέγονται, είναι ότι στο συγκεκριμένο σύστημα υπάρχουν εξετάσεις υψηλού βαθμού δυσκολίας και από τη βαθμολογία τους εξαρτάται η είσοδος στα Πανεπιστήμια. Άρα, πάλι χρειάζονται εξετάσεις, πάλι χρειάζονται φροντιστήρια, πάλι χρειάζεται η σημερινή …εξοντωτική διαδικασία.
Όμως, προσέξτε, δεν θα υπάρχει πλέον το αδιάβλητο. Το αδιάβλητο των πανελλαδικών. Κι εδώ μπαίνει στο τραπέζι ο τομέας διαφθορά. Αντί να δίνει ο γονέας 200 -300 – 400 ευρώ μηνιαίως στο φροντιστήριο που πάει το παιδί του, θα προσεγγίζει έναν –δυο καθηγητές του σχολείου του, θα τα δίνει σ’ αυτούς και θα έχει το παιδί του … ιδιαίτερη βαθμολογική περιποίηση….
Είναι και κάτι ακόμη.
Πώς θα λειτουργήσει ένα τέτοιο σύστημα στην Ελλάδα με τις υπάρχουσες συνθήκες; Όταν, μόλις προσφάτως, η τελευταία έκθεση του ΟΟΣΑ αναφέρει ότι η Ελλάδα διαθέτει το πλέον γερασμένο εκπαιδευτικό προσωπικό του κόσμου, με μέσο όρο ηλικίας 50 ετών; Κι όταν υπάρχει μεγάλη ανισότητα μεταξύ του επιπέδου γνώσεων του εκπαιδευτικού προσωπικού, το οποίο συν τοις άλλοις αρνείται να αξιολογηθεί;
Ξέρετε τι μου έλεγε προσφάτως διευθυντής δημόσιου Λυκείου; «Δεν υπάρχει περίπτωση να μπορέσουμε να επιτύχουμε υψηλό επίπεδο διδασκαλίας με το υπάρχον έμψυχο δυναμικό και μάλιστα χωρίς συνεχείς επιμορφώσεις». Δηλαδή, ο άνθρωπος είπε το αυτονόητο, αυτό που γνωρίζουμε όλοι.
Κοντολογίς: Για να λειτουργήσει ένα τέτοιο σύστημα, χρειάζονται πρωτίστως οι ασφαλιστικές δικλείδες φερεγγυότητας που θα αποτρέπουν κρούσματα διαφθοράς.
Είναι και κάτι ακόμη: Μετά τον αχό που σηκώθηκε, την προχειρότητα της συγκεκριμένης εξαγγελίας επιβεβαίωσε ο ίδιος ο υπουργός Παιδείας που ανερυθρίαστα βγήκε και δήλωσε ότι «δεν ξέρουμε ακόμη πώς θα μπαίνουν τα παιδιά στα πανεπιστήμια σε τρία χρόνια»!!!
Δηλαδή, τι είναι οι σημερινοί μαθητές; Πειραματόζωα; Ή θα πηγαίνουν έξω από το σχολείο και θα τραγουδάνε «δεν περνάς κυρά Μαρία δεν περνάς δεν περνάς» κι ανάλογα με τον νικητή θα …περνάνε στα ΑΕΙ με… kinder έκπληξη;
Το πιο σημαντικό όμως, είναι ότι πρέπει να βρεθούν τεράστια κονδύλια για να γίνουν προσλήψεις νέων καθηγητών και επιμορφώσεις των παλαιότερων. Κανένας δεν είπε με ποιον τρόπο θα γίνει αυτό. Κι ώσπου να γίνει αυτό, τα ιδιωτικά σχολεία θα μεγαλώνουν την απόστασή τους από τα δημόσια. Και θα μεγαλώνει ταυτοχρόνως και η διαφορά επιπέδου των μαθητών, αφού αυτοί θα είναι δυο ταχυτήτων.
Γι αυτό, άλλη μια εκπαιδευτική μεταρρύθμιση θα δημιουργήσει αναβρασμό και θολούρα στην κοινωνία. Μια μεταρρύθμιση που όπως φαίνεται είναι γραμμένη στο πόδι και χωρίς βαθιά γνώση του αντικειμένου. Από τον τρίτο υπουργό Παιδείας που διόρισε ο πρωθυπουργός μέσα σε δυο χρόνια!
Κι άντε να βγάλουμε πολίτες με Παιδεία, εμποτισμένους από το τρίπτυχο της Παιδείας, που είναι Γνώση – Σκέψη- Γνώμη… Θα ξυπνήσουμε (πάλι) και θα αναλύουμε ότι είμαστε ένας φτωχός λαός. Φτωχός τω πνεύματι, έτοιμος να καταπιεί το πιο μεγάλο ψέμα…