Μετά από πρόσκληση του δραστήριου Πολιτιστικού Συλλόγου Αλέας επισκεφθήκαμε το πανέμορφο πέτρινο χωριό Αλέα, που έχει τη δική του ιστορία να μας διηγηθεί από την αρχαιότητα ακόμα. Πρόκειται για το πιο ορεινό χωριό της Αργολίδας.
Δείτε το βίντεο:
Σκοπός της επίσκεψης είναι η γνωριμία με το χωριό, που σήμερα έχει μόνον 60 κατοίκους και κινδυνεύει να ερημωθεί.
Στόχος μας είναι η ανάδειξη του πρωτογενή τομέα και ειδικότερα της κτηνοτροφίας που βρίσκεται στο κόκκινο.
Φθάσαμε στο περίφημο οροπέδιο της Αλέας, που οι ντόπιοι ονομάζουν “κάμπο” και είναι ιδιαίτερα εύφορος. Εδώ συναντήσαμε τον κτηνοτρόφο Θοδωρή Μαρινάκη, έναν από τους 4 εναπομείναντες κτηνοτρόφους της περιοχής. Πριν από 12 χρόνια στην περιοχή υπήρχαν 40 κτηνοτρόφοι με κοπάδια τουλάχιστον 200 ζώων ο καθένας.
Η Αλέα φημιζόταν για τα τυριά της τη φέτα, το κεφαλοτύρι, τα φρέσκα τυράκια των βοσκών… σήμερα τυροκομείο δεν υπάρχει.
Τα πρόβατα του Θοδωρή είναι ελευθέρας βοσκής και βόσκουν στον απέραντο κάμπο του οροπεδίου από το τέλος της άνοιξης μέχρι το φθινόπωρο. Είναι δυνατά πρόβατα γερμανικών και ισπανικών φυλών.
Ο Θοδωρής είναι μετακινούμενος κτηνοτρόφος και κατεβάζει τους δύσκολους χειμωνιάτικους μήνες τα ζώα του, στα Πυργιώτικα, ένα χωριό μόλις 5 χιλιόμετρα από το Ναύπλιο.
Συζητώντας με τον Θοδωρή μας ενημέρωσε για τα προβλήματα της κτηνοτροφίας που έχουν οξυνθεί πολύ.
Τα αγριογούρουνα, τα τσακάλια ζουν ανεξέλεγκτα στην περιοχή και ειδικά τα πρώτα του κατέστρεψαν τα 80 στρέμματα βρώμης και άλλων δημητριακών που είχε φυτέψει για να έχουν τροφή τα ζώα του. Από την επιδρομή του άφησαν μόνον 15 στρέμματα βρώμης, που σίγουρα δεν φτάνουν για την τροφή τους. Έτσι αναγκάζεται να αγοράσει και το καλοκαίρι τροφές που η τιμή τους είναι υψηλή.
Βέβαια για αυτή την καταστροφή δεν πρόκειται να αποζημιωθεί και επίσης δεν του επιτρέπεται η οπλοφορία για να προστατέψει τις καλλιέργειες και τα ζώα του.
Ένα ακόμα μεγάλο πρόβλημα είναι αυτό της μείωσης του νερού. Μέχρι πριν μερικά χρόνια αξίζει να αναφερθεί ότι το οροπέδιο γινόταν λίμνη από τα πολλά νερά, που από την καταβόθρα που υπάρχει τα υπόγεια νερά διοχετεύονταν στο Κεφαλάρι του Άργους, που τώρα σχεδόν στέρεψε.
Το σίγουρο είναι ότι ο Θοδωρής είναι απογοητευμένος, ο ίδιος προώθησε τα παιδιά του να σπουδάσουν, αφού δεν υπάρχει κανένα μέλλον… «δεν υπάρχει ήλιος και φως για τους κτηνοτρόφους, μόνον σκληρή δουλειά και φτώχεια»…
Το μόνον παρήγορο είναι ότι στην περιοχή τους δεν έχει εμφανιστεί ευλογιά, γιατί τότε πραγματικά θα τα είχα παρατήσει.
Ένα σημαντικό ακόμα πρόβλημα επίσης είναι ότι οι τυροκόμοι, που αγοράζουν το γάλα δεν τους δίνουν με την παράδοση την τιμή του γάλακτος, αλλά αυτό συμβαίνει στο τέλος του μήνα. Έτσι δεν γνωρίζουν το ποσό που θα τους αποφέρει το γάλα, παρά μόνον κατά προσέγγιση.
Το ίδιο και ακόμα χειρότερα γίνεται και με το κρέας.
Οι τροφές για τα ζώα ανεβαίνουν συνεχώς όπως και τα εμβόλια, οι επιδοτήσεις κόβονται αναίτια γιατί οι κτηνοτρόφοι θα πρέπει να τρέχουν σε λογιστές και η γραφειοκρατία είναι μεγάλη και δεν μπορούν να αφήνουν τα ζώα τους χωρίς φροντίδα ούτε μια μέρα.
Είναι γνωστό ότι οι κτηνοτρόφοι δεν γνωρίζουν γιορτή και σχόλη, δεν έχουν ούτε μια Κυριακή να ξαποστάσουν…
Ας ευχηθούμε να πάρει μπροστά η μηχανή της κτηνοτροφίας, γιατί χωρίς ελληνικό γάλα και ζώα που εκτρέφονται στην Ελλάδα δεν θα υπάρχει φέτα ΠΟΠ, που είναι ο λευκός χρυσός της γαστρονομίας μας.
Θα πρέπει να δοθούν κίνητρα, επιδοτήσεις στους κτηνοτρόφους για να μπορέσει να στηριχθεί ο πρωτογενείς τομέας.
Αλήθεια εκεί έξω ακούει κανείς από τους αρμόδιους ή θέλουν να χάσουμε κάθε τι αυθεντικό ελληνικό.
Από περιέργεια ρωτάμε γιατί είμαστε κοντά στους κτηνοτρόφους μας και θα συνεχίσουμε…
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
