Αποσπασματικά μέτρα και «χρωματιστά» τιμολόγια, αντί ενός συνεκτικού σχεδιασμού για τη μείωση του ενεργειακού κόστους
Παρά το γεγονός ότι προβλέπεται ένας δύσκολος ενεργειακά χειμώνας, τα νέα τιμολόγια επαναφέρουν από την «πίσω πόρτα» τη ρήτρα αναπροσαρμογής, καθώς μέσω των χρωματικών διαφοροποιήσεων ο καταναλωτής, ουσιαστικά, παραμένει έκθετος στις διακυμάνσεις της χονδρικής αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας.
Η κυβέρνηση αναπροσαρμόζει ένα αποτυχημένο μοντέλο, τη στιγμή που, πλέον, δεν υφίσταται, καμία μορφή κρατικής επιδότησης. Το Υπουργείο στις τελευταίες ανακοινώσεις, θα έπρεπε να παρουσιάσει ένα σχέδιο έκτακτης αντίδρασης σε περίπτωση επανεμφάνισης ακραίων και έκτακτων συνθηκών, τα οποία επηρεάζουν καθοριστικά την αγορά ενέργειας. Αρκέστηκε, όμως, στις εξαγγελίες επιδομάτων, τις οποίες κατακεραύνωνε όταν ήταν στην αντιπολίτευση.
Πέρα από τα αποσπασματικά και βραχυπρόθεσμα μέτρα επιδοματικού χαρακτήρα που προβλέπονται στις ανακοινώσεις και με δεδομένη τη χαμηλή αποτελεσματικότητα των δράσεων για την αντιμετώπιση της ενεργειακής φτώχειας, η κυβέρνηση θα έπρεπε να έχει ήδη προχωρήσει, με πολύ πιο γρήγορους ρυθμούς το πρόγραμμα ΕΞΟΙΚΟΝΟΜΩ για να θωρακιστούν τα σπίτια των ευάλωτων νοικοκυριών και όχι να έρχεται να επιδοτεί την κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας για τις ανάγκες θέρμανσης, οδηγώντας τους καταναλωτές στη χρήση συστημάτων με ηλεκτρικές αντιστάσεις (σόμπες).
Θα ήταν πολύ πιο αποτελεσματική πολιτική για τα ευάλωτα νοικοκυριά τα κονδύλια να κατευθυνθούν στη μείωση του ΕΦΚ, όπως έχει ήδη εφαρμοστεί σε αρκετές ευρωπαϊκές χώρες (πχ Γαλλία, Γερμανία) προστατεύοντας τους περισσότερο ευάλωτους. Για πολλές περιοχές της χώρας, όπως τα μεγάλα αστικά κέντρα (Αθήνα, Πάτρα, Ηράκλειο) και σε παραθαλάσσιους οικισμούς της Ελλάδας, η ενίσχυση αυτή με βάση έναν τυπικό συντελεστή βαθμοημερών ισοδυναμεί με επιδότηση 36 € μηνιαίως και περίπου 240 kWh το μήνα (με ανταγωνιστικό κόστος ενέργειας 0,15 € kWh).
Σχετικά με το πρόγραμμα «Απόλλων» αντί η Κυβέρνηση να ανοίγει τον δρόμο για τη σταθερή μετατροπή των νοικοκυριών, των ενεργειακών κοινοτήτων και των ΟΤΑ σε αυτοπαραγωγούς ενέργειας από ΑΠΕ για να λύσουν οριστικά το ζήτημα της ενεργειακής ασφάλειας, στο πλαίσιο της Ενεργειακής Δημοκρατίας, συνεχίζει να μοιράζει τον ενεργειακό χώρο, προωθώντας μόνο μεγάλα project, τα οποία μάλιστα βρίσκουν και γραμμές χρηματοδότησης από το Ταμείο Ανάκαμψης τη στιγμή που αυτό θα έπρεπε να εξασφαλίζει τη μεγιστοποίηση του ενεργειακού χώρου. Η εξαγγελία του προγράμματος «Απόλλων» αποδεικνύεται ακόμα ένα προνομιακό δώρο για λίγους και καθετοποιημένους, αφού στον σχετικό διαγωνισμό θα μπορούν σύμφωνα με τα εξαγγελθέντα να συμμετέχουν μόνο επενδυτές με «ώριμα έργα» χάριν της απορρόφησης. Επί της ουσίας με το πρόγραμμα «Απόλλων» υποβαθμίζεται η έννοια και ο ρόλος των Ενεργειακών Κοινοτήτων Πολιτών, αφού η μόνη δραστηριότητά τους, απομένει να είναι η κατανάλωση ενέργειας από ΑΠΕ. Για το ΠΑΣΟΚ-Κίνημα Αλλαγής, οι Ενεργειακές Κοινότητες δεν είναι απλά ένα όχημα για την αύξηση της κατανάλωσης ενέργειας από ΑΠΕ. Οι Ενεργειακές Κοινότητες, στη βάση των αρχών της συμπεριληπτικότητας και της συμμετοχικότητας, πρέπει να στηριχτούν ώστε να παράγουν, να διανέμουν και στο τέλος να προμηθεύουν την καταναλισκόμενη ενέργεια, καθιστώντας, εν τέλει, τα μέλη τους ταυτόχρονα παραγωγούς και καταναλωτές (prosumers).
