Όποιος διάβασε τον «αποχαιρετισμό» του ΚΚΕ στον Μιχαήλ Γκορμπατσόφ, δεν δυσκολεύθηκε να κατανοήσει ότι πρόκειται για έναν λίβελο, άνευ προηγουμένου. Ο Μιχαήλ Γκορμπατσόφ «ηγήθηκε της περεστρόικα που αποτέλεσε ουσιαστικά πολιτική ανατροπής του σοσιαλισμού» έγραψαν στο επίσημο ιστότοπο του κόμματος, 902.gr, ενώ πρόσθεσαν ότι «τις πολύτιμες υπηρεσίες του τις εξαργύρωσε κερδίζοντας επαίνους από τους καπιταλιστές»…
Είναι και πάλι σαφές ότι οι Έλληνες κομμουνιστές ζουν στη δική τους γυάλα, σ’ έναν κόσμο που πια δεν υπάρχει. Το αποδεικνύουν συστηματικά.
Η αλήθεια είναι ότι το ΚΚΕ της εποχής που εξελέγη ο Γκορμπατσόφ στην ηγεσία του Κομμουνιστικού κόμματος της Σοβιετικής Ένωσης, είχε βαθιά μεσάνυχτα για τις μεγάλες διεργασίες που γίνονταν τότε στο αδελφό τους κόμμα, στη Μόσχα.
Δηλαδή, γιατί ο Γκρομίκο κι ο Αντρόποφ είχαν προωθήσει τον Γκορμπατσόφ στο Πολίτμπιρο του ΚΚΣΕ (μετά το θάνατο του Μπρέζνιεφ); Γιατί προτιμήθηκε αρχικά (μετά τον θάνατο του Αντρόπωφ) για Γραμματέας ο σφουγγοκωλάριος του Μπρέζνιεφ Τσεργιένκο; Υπήρχε άλλη επιλογή από τον Γκορμπατσόφ;
Το ΚΚΕ της εποχής ήταν ακόμη στον κόσμο του Στάλιν και του Μπρέζνιεφ (ακόμη είναι) και δεν είχε καν αντιληφθεί που οδηγεί ο συγκεντρωτισμός και πόσο είχε εξασθενήσει την σοβιετική οικονομία η εισβολή κι ο πόλεμος στο Αφγανιστάν. Χώρια που το ΚΚΕ διέθετε πολιτική ηγεσία χωρίς ευρείς ορίζοντες. Όχι μόνο λόγω της ίδιας της ιδεολογίας του αλλά και λόγω της συνεχούς προσκόλλησης στις λογικές του… ότι πει το κόμμα. Και το κόμμα, είπε Γκορπατσόφ.
Ο Φλωράκης κι οι συν αυτώ, προσκύνησαν αφού ο νέος ηγέτης θεωρούσαν ότι ήταν εκείνος που είχε αντιταχθεί στην εξέγερση του Βαλέσα και των Πολωνών εργατών στα ναυπηγεία Γκντάνσκ. Όταν άρχισαν να γίνονται γνωστές οι απόψεις του για «περεστρόικα» και φούντωνε το κύμα αναζήτησης ελευθερίας στις χώρες της Σοβιετικής Ένωσης, δεν άργησε να τεθεί το ερώτημα πίσω από τους ερμητικά κλειστούς διαδρόμους του Περισσού: Πού πάμε; Με τον σταλινισμό ή με τον Γκορμπατσόφ;
Το 13ο συνέδριο έδωσε απαντήσεις. Στάλιν και ξερό ψωμί! Με εκλογή της Αλέκας Παπαρήγα που αμέσως αποκήρυξε κάθε μεταρρύθμιση στα πλαίσια του κομμουνισμού.
Ήταν Φεβρουάριος του 1991, όταν το ΚΚΕ θεώρησε ότι η περεστρόικα αποσκοπεί στην κατοχύρωση του ιδεολογικού-πολιτικού πλουραλισμού μέσα στο Κόμμα. Κι είπε «όχι»!
Ακούς εκεί να αποσκοπούν στον πλουραλισμό!
Λεπτομέρεια: Οι θέσεις του ΚΚΕ παραμένουν αναλλοίωτες από εκείνη την εποχή… Κι ο Αλέξης Τσίπρας, τότε ήταν, που τις θαύμασε και ασπάστηκε τον κομμουνισμό….
