Είναι πολλοί οι μετριοπαθείς άνθρωποι που διαθέτουν την πνευματική, την πολιτική παιδεία μα και τον έμφυτο, εξ αυτών, καθωσπρεπισμό, που μπορούν να βάζουν στην άκρη τις εντάσεις ή και την αγανάκτησή τους προκειμένου οι αντιπαραθέσεις να βρίσκονται πάντα στα επίπεδα του ευρωπαϊκού πολιτισμού.
Αυτό δεν είναι διόλου κακό. Αντιθέτως μάλιστα, αποτελεί προτέρημα και μακάρι όλη η κοινωνία να λειτουργούσε με αυτή την οπτική και να διέθετε αυτή τη στάση ζωής.
Γιατί τα λέω αυτά;
Τα λέω και τα γράφω επειδή τις τελευταίες ημέρες έχουν αυξηθεί κατακόρυφα τα κρούσματα αποδοκιμασιών ή και προπηλακισμών εναντίον υπουργών και βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ, μετά την υπογραφή της κατάπτυστης συμφωνίας με τα Σκόπια. Κι επειδή, λόγω αυτών των κρουσμάτων βλέπω πολλές αντιδράσεις εναντίον τους και στα Μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Με χαρακτηρισμούς ουδόλως κολακευτικούς ακόμη κι από ανθρώπους χαμηλών τόνων κι ευρύτατης πνευματικής και κοινωνικής μόρφωσης.
Αναρωτιέμαι λοιπόν: Οι συμπεριφορές χαμηλών τόνων και πολιτισμού αποτελούν πάντα αποτελεσματική μέθοδο απέναντι στις πράξεις και τις συμπεριφορές των «απέναντι»; Αρμόζουν σε ανθρώπους που έχουν καλλιεργήσει το πνεύμα τους και μπορούν να οριοθετούν τα κατώτατα ένστικτά τους;
Η απάντηση είναι εύκολη και απλή.
Ναι, πάντα οι μετριοπαθείς και με επιχειρήματα αντιπαραθέσεις είναι πιο εποικοδομητικές απέναντι στις ύβρεις, στις απειλές και στους προπηλακισμούς. Ακόμη κι αν κάποιος έχει απέναντί του όλους αυτούς από τον ΣΥΡΙΖΑ και τους ΑΝΕΛ που το διάστημα 2011 -2014 κατέστησαν επιστήμη ακόμη και το γιαούρτωμα των πολιτικών τους αντιπάλων.
Φυσικά, υπάρχει κι ο αντίλογος.
Μπορεί ο «απέναντι» να καταλάβει τον πολιτισμένο τρόπο αντίδρασης; Κι αν τον καταλαβαίνει το κάνει επειδή βρίσκεται σε θέση άμυνας ή το κάνει εκ πεποιθήσεως; Τι έκανε αυτός όταν ήταν ο ισχυρός; Συμπεριφέρθηκε ανάλογα;
Θέλω, λοιπόν, να καταλήξω στο εξής: Φυσικά και καταδικάζω απερίφραστα τις εκδηλώσεις βίας εναντίον των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ. Μα ξεκάθαρα κι ειλικρινά λέω ότι δεν μπορώ να πω ότι ενδομύχως δεν επιχαίρω. Πολύ περισσότερο αφού οι άνθρωποι του πεζοδρομίου (2011-2014) με υποκριτικό τρόπο ισχυρίζονται ότι τότε ήταν «δίκαιη αγανάκτηση» ενώ σήμερα είναι… εκδηλώσεις ακροδεξιών!!! Αυτό ισχυρίζονται κι εξακολουθούν να προκαλούν την κοινωνία.
Η Αριστερά δεν μπορεί να φανταστεί ότι έχει βγει κόσμος στους δρόμους και τους αποδοκιμάζει. Νόμιζε ή ήθελε να νομίζει ότι ΜΟΝΟ εκείνη εκφράζει τα λαϊκά και πατριωτικά συμφέροντα.
Εξ ου και σήμερα εισπράττουν όλοι τα επίχειρα. Όχι μόνο για τη διάλυση του τόπου και της κοινωνίας με τους φόρους και τις τεράστιες μειώσεις των συντάξεων μα και για τα παραμύθια σε μέγιστο εθνικό θέμα.
Ναι καταδικάζω τη βία εναντίον τους.
Μα δεν ξεχνώ. Δεν ξεχνώ την πιο φρικτή κι εμφυλιοπολεμική φράση που είπε ποτέ Έλληνας πολιτικός: «Θα τους τελειώσουμε ή θα μας τελειώσουν», φώναζε ο Αλέξης Τσίπρας. Δεν ξεχνώ ούτε τη θλιβερή φράση –προτροπή του Πάνου Καμμένου προς αφιονισμένο πλήθος «λιντσάρετε τον Πάχτα»!!! Δεν ξεχνώ τις μούντζες προς τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, τη διακοπή από «αγανακτισμένους» ακόμη και παρελάσεων για εθνικές επετείους!!!
Εξ ου και το υπομειδίαμα στο πρόσωπό μου και στον λόγο μου…
