Καρχιμάκης Λευτέρης: Άρθρο στην Εφημερίδα των Συντακτών σχετικά με την πρόταση για την στέγαση στην Ελλάδα με την ονομασία GenRent

Ηστέγαση έχει εξελιχθεί σε μία από τις μεγαλύτερες κοινωνικές κρίσεις των τελευταίων ετών. Η πραγματικότητα που βιώνουν χιλιάδες άνθρωποι είναι δυστοπική με τα ενοίκια στα ύψη, χαμηλούς μισθούς και την ανεξέλεγκτη εξάπλωση των βραχυχρόνιων μισθώσεων να οξύνουν τις ανισότητες και να μετατρέπουν ένα θεμελιώδες δικαίωμα, την αξιοπρεπή στέγη, σε ακόμα ένα πεδίο αισχροκέρδειας. Σύμφωνα με τη Eurostat, η Ελλάδα κατατάσσεται πρώτη στην Ευρώπη ως προς το κόστος στέγασης, με τα νοικοκυριά να δαπανούν το 35,2% του εισοδήματός τους, ενώ 4 στους 10 πολίτες δυσκολεύονται να πληρώσουν το νοίκι στο τέλος του μήνα.

Αν και οι αριθμοί αυτοί φαίνονται αμείλικτοι, η πραγματικότητα τους υπερβαίνει. Νέοι που αδυνατούν να φύγουν από το πατρικό τους σπίτι, οικογένειες που αναγκάζονται να αλλάζουν σπίτι λόγω κόστους, φοιτητές που παρατάνε τις σπουδές των απαγορευτικών ενοικίων. Ανθρωποι με αναπηρίες ή χρόνιες παθήσεις δεν βρίσκουν κατάλληλη στέγη.

Τα παραπάνω δεν είναι μονάχα κοινωνική αδικία, δυστυχώς είναι κυβερνητική επιλογή.

Η πολιτική αντιμετώπισης της κυβέρνησης αρκείται σε παρεμβάσεις οι οποίες ποτέ δεν ωφελούν αυτούς που έχουν ανάγκη αλλά πάντοτε ευνοούν την περαιτέρω συγκέντρωση του πλούτου στους «έχοντες». Το πρόγραμμα «Σπίτι μου», που παρουσιάστηκε ως εμβληματική παρέμβαση, δεν άργησε να συμβάλει στην περαιτέρω αύξηση των τιμών για ακίνητα που είναι σε κακή κατάσταση. Αντί λοιπόν για πολιτική σχεδιασμένη για την ανάγκη της κοινωνίας, είδαμε άλλη μία πολιτική να υποστηρίζει συγκεκριμένες ομάδες συμφερόντων πάντα σε ένα κλίμα επικοινωνιακής φιέστας.

Η ανοχή πολλώ δε μάλλον ενθάρρυνση των βραχυχρόνιων μισθώσεων, δίχως στεγανά, επιδείνωσε ακόμη περισσότερο το πρόβλημα. Ολόκληρες γειτονιές εκκενώθηκαν από μόνιμους κατοίκους και μετατράπηκαν σε τουριστικά πάρκα. Ο κοινωνικός ιστός διαρρηγνύεται. Οι νέοι δεν βρίσκουν σπίτι. Οι εργαζόμενοι δεν μπορούν να ζήσουν κοντά στην εργασία τους.

Αναλύοντας λοιπόν σε βάθος την πραγματικότητα συζητήσαμε με όλα τα κομμάτια της κοινωνίας που αφορά το ζήτημα της στέγασης και συνθέσαμε μια πολιτική πρόταση που μπορεί να φτάσει το ύψος των κοινωνικών αναγκών.

Η πρότασή μας για την αντιμετώπιση του στεγαστικού στηρίζεται σε τρεις πυλώνες: αύξηση της προσφοράς ακινήτων προς ενοικίαση, προστασία των ευάλωτων, ρύθμιση της αγοράς.

Διαβάστε την συνέχεια του άρθρου: https://www.efsyn.gr/stiles/apopseis/468365_i-stegasi-einai-dikaioma#goog_rewarded