Ο Ιούλιος, αν και στην καρδιά του καλοκαιριού, είναι ένας μάλλον αδικημένος μήνας, αφού τα τελευταία χρόνια μάς θυμίζει το δημοψήφισμα και την καταστροφική διαπραγμάτευση του 2015 από την κυβέρνηση Συριζανέλ. Ίσως θα έπρεπε που και που να θυμόμαστε ότι Ιούλιος ήταν και ο μήνας κατά τον οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ ηττήθηκε εκλογικά το 2019 και έφυγε από την κυβέρνηση για να αναλάβει η Νέα Δημοκρατία.
Πολλοί χαρακτηριστήκαμε «αντιΣΥΡΙΖΑ» εκείνη την περίοδο, επειδή βλέπαμε θετικά από μόνο του το γεγονός ότι φεύγει από την εξουσία ο Αλέξης Τσίπρας και η παρέα του, ασχέτως του τι θα έκανε η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. «Να φύγει ο ΣΥΡΙΖΑ και μετά βλέπουμε», λέγαμε. Από τότε πέρασαν τρία χρόνια και, τελικά, να που είδαμε.
Είδαμε, συγκεκριμένα, πώς είναι να έχει ξανά ο τόπος κανονική κυβέρνηση. Είδαμε πώς είναι να υπάρχει στη χώρα μας ένα ελάχιστο εγγυημένο όριο κανονικότητας μέσα σε καιρό μεγάλων κρίσεων, σε αντίθεση με την προηγούμενη, ρευστή κατάσταση, όπου η κυβέρνησή μας προκαλούσε τις κρίσεις από μόνη της. Γιατί, μπορούμε να γράψουμε πολλά για τα αρνητικά της περιόδου Συριζανέλ, για τα ψέματα, την ασχετοσύνη, την εμφυλιοπολεμική ρητορική, την επιδοκιμασία στο μπάχαλο, την περιφρόνηση για τα εθνικά σύνορα, την υποτίμηση των δημοκρατικών θεσμών και άλλα παρόμοια, αλλά τίποτα δεν συγκρίνεται με τη γενικευμένη αίσθηση απουσίας της κανονικότητας. Αυτή δεν γράφεται. Βιώνεται.
Και τότε μάλιστα, επί ΣΥΡΙΖΑ, η κατάσταση στη διεθνή πολιτική ήταν πολύ πιο «στερεή» από ό,τι σήμερα. Σήμερα δεν ξέρουμε σε τι κόσμο θα ξημερώσουμε, αλλά τουλάχιστον ξέρουμε ότι κανονικοί, λογικοί άνθρωποι στην ελληνική κυβέρνηση θα προσπαθήσουν να αντεπεξέλθουν σε αυτόν τον κόσμο, σεβόμενοι τους δημοκρατικούς θεσμούς μας και με το μυαλό στη συνέχεια της πολύτιμης καθημερινότητάς μας, όχι στο πώς θα γίνει να ξεσπάσει επανάσταση ή να αλλάξουμε πολίτευμα!
Δεν λέμε, βέβαια, ότι η σημερινή κυβέρνηση είναι σε όλα της τέλεια ή ότι δεν κάνει λάθη, αλίμονο. Λέμε πως το να ζητάει ο ΣΥΡΙΖΑ να γίνουν εκλογές είναι σαν να ζητάει ο ταύρος τα κλειδιά από το υαλοπωλείο. Οι εκλογές βέβαια κάποια στιγμή θα γίνουν γιατί αυτοσκοπός είναι η δημοκρατία μας, αλλά στη δημοκρατία αυτοσκοπός είναι και η κανονικότητα. Η μία τροφοδοτεί την άλλη, για την ακρίβεια. Για αυτό και είναι σκόπιμο η τετραετία της σημερινής κυβέρνησης να εξαντληθεί. Στο κάτω κάτω, οι θεσμοί υπάρχουν ακριβώς για να τηρούνται στα δύσκολα. Όταν εν μέσω κρίσης τούς παρακάμψαμε με πρόωρες εκλογές και δημοψηφίσματα, παραλίγο να διαλύσουμε τη χώρα…
