Τις προηγούμενες μέρες πολύς κόσμος άρχισε να αναρωτιέται: Ποιος είναι ο δημοσιογράφος που είναι πατέρας της 16χρονης που κατέληξε από συνθετικά ναρκωτικά που της έδωσαν κάποιοι και την άφησαν αβοήθητη.
Γιατί αναρωτήθηκες, γιατί αναρωτήθηκαν όσοι το έκαναν;
Τι σημασία έχει ποιος είναι ο πατέρας που έχασε το παιδί του;
Ήθελες να το μάθεις για να μπορείς να κοκορευτείς σε μια ομήγυρη στο καφέ, το κομμωτήριο ή την ουρά στο σούπερ μάρκετ; Ήθελες να μάθεις για του συμπαρασταθείς; Ήθελες να μάθεις για συμπαθήσεις ή να τον αντιπαθήσεις;
Ήθελες να μάθεις για να τον κρίνεις, εσύ ως τέλειος κριτής των πάντων;
Βεβαίως δε φταις απόλυτα κι εσύ! Η είδηση όταν γράφεται «κόρη γνωστού δημοσιογράφου …κλπ» γράφεται έτσι για να ταΐσει τα πιο χαμερπή από αισθήματα: της αρρωστημένης περιέργειας και φυσικά να υπηρετήσει μια θλιβερή και δυστυχώς πλειοψηφούσα δημοσιογραφία της κλειδαρότρυπας.
Φταις λοιπόν που «κλικάρεις» σε κάθε τίτλο που κρύβει ή προβάλλει το κουτσομπολιό και τροφοδοτείς κάθε διάθεση για να αναχθεί η αθλιότητα και η κίτρινη δημοσιογραφία σε κανονικότητα.
Να ξαναγυρίσω στην απορία της προηγούμενης εβδομάδας «ποιος είναι… κλπ»
Θα μπορούσε να είναι οποιοσδήποτε. Οπότε μην προτρέχετε να σταυροκοπηθείτε που είναι «μακριά από ‘μας» και κάνετε «φτου» στον κόρφο σας.
Δεν έχει σημασία ποιος είναι ο πατέρας του νεκρού παιδιού. Όπως δεν έχει σημασία ποιος είναι ο πατέρας του παιδιού που έδωσε ναρκωτικά στο παιδί.
Σημασία έχει να είμαστε λίγο τυχεροί όλοι και να μην μας συμβεί τίποτα από τα δύο. Αυτονόητα το πρώτο αλλά και το δεύτερο αν περιέλθει σε γνώση σου. Μπορείς να το διανοηθείς; Να έχεις παιδί, εν δυνάμει δολοφόνο;
Σημασία έχει και εσύ ως κοινό, και εγώ ως δημοσιογράφος να μην είμαστε γουρούνια που το μόνο που μας ικανοποιεί είναι να κυλιστούμε στη λάσπη.
Σημασία έχει να είμαστε άνθρωποι, ακόμη και κάποιοι δημοσιογράφοι να μην το ξεχνάνε αυτό και να μένουν άνθρωποι!
Γιάννης Καφάτος
