Δήλωση του Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη κατά την άφιξή του στην τελετή για την έναρξη της εμπορικής λειτουργίας του διασυνδετήριου αγωγού φυσικού αερίου Ελλάδας – Βουλγαρίας (IGB)
Ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης βρίσκεται στη Σόφια όπου συμμετέχει στην τελετή για την έναρξη της εμπορικής λειτουργίας του διασυνδετήριου αγωγού φυσικού αερίου Ελλάδας – Βουλγαρίας (IGB). Προσερχόμενος στην εκδήλωση ο Πρωθυπουργός έκανε την ακόλουθη δήλωση:
«Θέλω να εκφράσω τη μεγάλη μου ικανοποίηση για το γεγονός ότι ένα πολύ σημαντικό έργο ενεργειακής διασύνδεσης έχει πια και επίσημα ολοκληρωθεί. Ο αγωγός IGB, ο οποίος συνδέει τα συστήματα φυσικού αερίου Ελλάδας και Βουλγαρίας θα δώσει τη δυνατότητα στη Βουλγαρία να διευρύνει τις πηγές τροφοδοσίας σε φυσικό αέριο, αλλά ταυτόχρονα ενισχύει και τη θέση της Ελλάδος ως ενός σημαντικού γεωστρατηγικού, γεωπολιτικού παίκτη στον ευρύτερο περιφερειακό χάρτη ενέργειας.
Οι επενδύσεις που η Ελλάδα κάνει συνολικά στην Αλεξανδρούπολη αναδεικνύουν την πόλη αυτή ως μία νέα εναλλακτική πηγή εισόδου ενέργειας – σε πρώτη φάση υγροποιημένου φυσικού αερίου- για να καλύψουμε όχι μόνο τις ανάγκες της Ελλάδος, τις ανάγκες των Βαλκανίων, γιατί όχι και τις ανάγκες της κεντρικής Ευρώπης.
Σε μία εποχή που η Ρωσία χρησιμοποιεί το φυσικό αέριο ως όπλο, απαιτείται περισσότερη συνεργασία μεταξύ των χωρών έτσι ώστε να απενεργοποιήσουμε αυτή την ξεκάθαρη απόπειρα απειλής, η οποία στρέφεται τελικά κατά όλων των ευρωπαίων πολιτών. Απαιτείται, όμως, ακόμα περισσότερη ευρωπαϊκή συνεργασία, αντίστοιχη με αυτή που έχουν επιδείξει τα κράτη της Βαλκανικής.
Έχουμε συζητήσει εδώ και πάρα πολλούς μήνες για το ζήτημα του πλαφόν στο φυσικό αέριο. Η συζήτηση αυτή έχει ωριμάσει, 15 χώρες έχουν στηρίξει αυτή την πρωτοβουλία και πιστεύω ότι έχει έρθει η ώρα πια και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή να κινηθεί πιο γρήγορα, να καταθέσει συγκεκριμένες προτάσεις ώστε να μπορούμε πια – το αργότερο στην τακτική Σύνοδο Κορυφής στις Βρυξέλλες- να πάρουμε οριστικές αποφάσεις.
Είναι αδιανόητο αυτή τη στιγμή να μην υπάρχει ευρωπαϊκή αλληλεγγύη και να υπάρχουν χώρες οι οποίες ακολουθούν μία αυτόνομη πολιτική στήριξης των δικών τους κοινωνιών, μόνο και μόνο επειδή έχουν την οικονομική και δημοσιονομική δυνατότητα να το πράττουν. Η Ευρώπη πρέπει να αποδείξει ότι μπορεί να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και να επιδείξει την απαραίτητη ευρωπαϊκή αλληλεγγύη όταν βρίσκεται αντιμέτωπη με μία υπαρξιακή οικονομική κρίση».
